Dag 18 Courtenay

Zondag 24 september

Vannacht hebben de honden veel geblaft. Beren??? Konijnen??? Sasquatch???
Vanochtend pas om half 9 opgestaan. Werd begroet door de honden toen ik buiten kwam met mijn kopje thee.
Ik had bedacht eerst met de honden langs de rivier te wandelen en dan richting de oceaan te gaan.
Maar Bonny raadde me aan om het andersom te doen. Dan schijnt de zon
's middags mooi op de rivier. En het is dan ook druk op haar terrein met mountainbikers event. Kunnen de honden er effe lekker tussenuit.

Op naar Comox dan en naar het strand!
En heb ik al verteld dat ik WEL cruisecontrol heb. Weet alleen nog niet hoe die aan te zetten.
Oh ja en ik heb een achteruit rij camera. Handig.

Ik kan op mijn GPS niet elke straat invullen die ik wil. Dus ik kies de dichtsbijzijnde straat die ik kan invullen.
Gelukkig heb ik een plattegrond. Maar toch rijd ik nog verkeerd.
Uiteindelijk heb ik het gevonden. Helaas is het hoogtij en kan ik maar een stukje over het strand lopen.
Strand van keien en kleine steentjes die steeds in mijn sandalen gaan zitten. Maar echt mooi is het niet.
Heb nog 2x een gezellig gesprekje met locals en geniet van de zon.

Dan terug naar Courtenay om boodschappen te doen. 2 papieren zakken bijna vol. Vers fruit en groenten enz. Maar ondertussen is het best wel laat aan het worden en ik wil nog graag met de honden wandelen.

Ik eet mijn bruin broodje met seafood salade op en dan wil ik de 2 grote jongens meenemen. Maar Mitch de Labradoedel heeft zich bij de mountainbikers geïnstalleerd die broodjes hamburger zitten te eten.
Lady en Blue zitten bij mij lekker te kroelen. Lady is al 13 jaar en heeft last van haar heupen, dus die gaat sowieso niet zolang lopen.
En Blue is gewoon lui, die krijg ik ook niet mee. Overal waar hij langs de bikers komt haalt hij een heerlijke knuffel.
Op een gegeven moment krijg ik Blue zover dat hij mee de trail opgaat. Maar een paar meter verder draait hij zich weer om en gaat terug naar huis.
Daar gaat mijn wandeling. Bonny zegt dat ik gerust alleen kan gaan, het is zondag er zijn dan veel meer mensen op de trail.
Maar ik durf dus echt niet. Ik raak in gesprek met één van de vrouwen daar en die raadt het me ook af om alleen te gaan.
Later hoor ik dat er dit jaar veel beren in de vallei zijn.
Bonny heeft 's middags zelfs een beer gezien die de honden hebben verjaagd.
En dan wil ze mij ALLEEN in de omgeving laten wandelen. Mooi niet!!!!

Ondertussen ben ik stik chagrijnig geworden. Daar gaat mijn dag.
Had me verheugd om met de honden een stuk te wandelen.
Het strand was niks. En nu zit ik hier vast.
Dan maar met de auto ergens naartoe. Maar waarheen?
Helaas heb ik verder geen info wat er hier in de buurt te doen is en de winkels zijn hier op zondag bijna allemaal gesloten.

Dus waarnaar toe?
Naar het einde van de rivier en de dam van het meer? Maar is nooit zo'n mooi meer als de gletsjermeren die ik al gezien heb.
Washington Mountain waar ze vandaag hebben gemountainbiked? Kan dus nooit zover zijn.
GPS invullen en gaan. Die stuurt mij naar mijn idee compleet de verkeerde kant op en dan kom ik uit op de snelweg richting Campbell River, waar ik morgen naartoe ga.
IK HEB HIER GEEN ZIN MEER IN!!!!!
Zodra ik van de snelweg afkan ga ik eraf. Richrting Courtenay.
En met de radio keihard aan terug naar het Guest House.



Sorry. Even een onderbreking er wordt aan de deur geblaft. Blue staat voor de deur met zijn grote blauwe ogen kijkt hij mij smekend aan.
Knuffel??????? Tuurlijk heb ik effe tijd voor een knuffel. Even later komt Mitch natuurlijk ook een knuffel halen.
En zo zitten we met z'n drietjes gezellig op de veranda naar het geblaf van andere honden in de verte te luisteren.
Sorry guys. Tijd om weer naar binnen te gaan.


Op het terrein zijn ze alles aan het opbreken. Nog maar wat met de honden knuffelen. En dan ga ik de was doen. En mijn eten maken.
Pannenkoeken bakken. 2 hartige en 2 zoete. Er is nog beslag voor 2 pannenkoeken die bak ik vast voor morgen. Ontbijt of lunch.

Was opvouwen en boven mijn verslag schrijven. Morgen op tijd op. Het is ongeveer een uur rijden naar Campbell River, maar ik neem de scenic route. En wil nog even stoppen bij Miracle Beach. Dat schijnt een mooi zandstrand te zijn.
Nu moet ik zeggen dat wij met onze stranden wel verwend zijn. Wij hebben prachtige grote stranden. Alleen moeten de meeste mensen nog leren hun rotzooi achter zich op te ruimen.

Er is morgen wel regen voorspeld. Dus......
Ik hoef in ieder geval dan niet in de regen op een bus te wachten.
Die Toyota Corolla rijdt trouwens erg fijn.

De honden hebben al flink geblaft, dus hopelijk blijven ze voorlopig een beetje rustig. Kan ik lekker doorslapen.