Van Rome naar Mierlo

Dag 5 Donderdag 27 maart 2025.

We hoeven niet vroeg op te staan. Geen vast plan vandaag.

Koffer is gisteren al zoveel mogelijk ingepakt.

Rustig gaan ontbijten. Koffer in de storage van het hotel.

En we gaan weer op stap.

Joyce wil graag naar verschillende markten.

En ik hobbel gezellig mee.

We beginnen dichtbij, bij het Termini station.

il Mercato Centrale Roma

Hier is een overdekte winkelgalerij.

Dat vervolgens een foodcourt wordt. Hier kun je uit heel veel verschillende gerechten kiezen. Zowel warm als koud. Niet heel bijzonder.

We gaan vervolgens met de bus naar Campo de Fiori. Dit is de bekendste markt in het oude Rome.

Dit is een markt met groenten, fruit en Italiaanse specialiteiten.

We komen als eerste bij een kraam met limoncella, en andere alcoholische lekkernijen.

Of we willen proeven? Uiteraard!

We proeven de meloncello, die is erg lekker, maar dat wisten we al, we hebben elk al een fles in de koffer liggen.

Ander smaakje? Doe maar. Joyce past. Ik krijg tiramissu drankje. Ook lekker.

Of ik nog meer wil proeven? Ho, ho, het is pas ochtend, het is genoeg geweest.

Deze kraam.heeft nog andere lekkernijen. Truffel olie, olijfolie, honing, balsamico azijn.

Dat is iets voor Joyce. Ze vraagt om een speciale balsamico azijn. Kan ze ook nog kiezen uit "zoet" tot zuur.

Ze heeft de juiste gevonden, dan wil de verkoper haar ook nog verleiden met een roze balsamico azijn.

En....? Ze laat zich verleiden, deze is erg lekker. Zelfs ik proef verschil en deze is inderdaad errug lekker. Doe van elk maar een 100 ml flesje, dit mag in de handbagage.

Ze krijgt de prijs te horen. Daar schrikt ze van. Ondertussen worden de flessen in bubbelwrap verpakt. We vragen nog eens naar de prijs, en ik zeg dat ze dit nog steeds kan afwijzen. Dat vindt ze niet kunnen. Nou ik wel, zal ik het dan doen? Nee, ze laat het zo.

Of we nog meer willen? Eerst proeven uiteraard.

Genoeg is genoeg , verder kijken. Kaas proeven, salami proeven. Ik proef wat af.

De kramen zijn veel van hetzelfde. Bij elke kraam met alcoholische lekkernijen wordt ons gevraagd of we willen proeven.

Nee, wij gaan proeven op een terrasje met goede koffie en sinaasappelsap, rode sinaasappelsap is in Rome gebruikelijk

Deze markt is vooral voor toeristen.

Dan gaan we de bus zoeken die ons naar de volgende markt zal brengen.

Hier ook Italiaanse Efficiëntie. Om je kaartje/pasje te scannen in de bus is er niet direct bij de in- en uitgang een scanner, maar ergens in de bus. Aangezien het OV heel veel gebruikt wordt en we regelmatig als haringen in een ton zitten, hebben we nog nooit ons buskaartje gescand.

Maar goed wij gaan op weg naar.....

De markt op Piazalle di Ponte Milvio.

Deze ligt vlakbij de rivier de Tiber. Een eind uit het oude Rome. En zeker een locale markt.

Na een lange busrit en een stuk langs de Tiber lopen zijn we, volgens Google maps, op onze bestemming.

Wat origineel. Het is een Harry Potter markt.

Jammer alleen dat wij dreuzels zijn, en de markt voor ons onzichtbaar, en onbereikbaar is na 1 uur. Om 1 uur sluit de markt voor ons dreuzels.

Volgende markt dan maar? Is ook weer een dik uur reizen. En we hebben wel een eindtijd ivm taxirit naar het vliegveld.

Dat vindt Joyce te ver en te veel tijd kosten.

Dan maar naar een bekende winkelstraat.

Met bus en metro op weg.

Blijkt dat een grote straat te zijn, ipv wat Joyce en ik hadden gewild, door kleine straatjes dwalen.

Terug lopen en andere straatjes opzoeken. Komen we op een straat uit waar we maandag ook gelopen hebben. Nou jaaa.

Gelukkig komen we bij een groot plein met een bankje. He, hè, effe zitten.

Ik heb het eigenlijk wel gehad, gelukkig stelt Joyce voor om terug te lopen.

Ondertussen heeft de tijd ook niet stil gestaan en wordt het ook tijd om terug te gaan.

In de foodcourt bij het station kopen we een wrap voor vanavond in het vliegtuig en gaan dan op zoek naar een restaurant voor een late lunch. Het is al 3 uur.

We kiezen pasta. Joyce heeft een tomaat basilicum pasta. Ik heb een heerlijke pasta met seafood. Joyce kan niet echt genieten van haar pasta, want mijn pasta stinkt heel erg. Wat ik uiteraard met mijn beperkte reukzin niet kan ruiken. Het smaakt ook niet raar.

Ik eet alles op, en dan maar afwachten of er toch niet iets rots in zat. Only time can tell.

We zijn volgens planning om 4 uur in ons hotel.

De flesjes azijn gaan ook in de koffer. En dan willen we de koffer wegen. Dat kan niet in dit hotel. Daarvoor moeten we bij de buren zijn.

Met een hangweegschaal geeft deze 25 kilo aan. Dat kan nooit goed zijn. We zijn begonnen met 16 kg.

Toch maar die zware fles wijn eruit halen. Er is vast wel iemand in het hotel die rode wijn drinkt.

En de flesjes azijn gaan er ook uit.

Met de taxi naar het vliegveld.

We gaan op zoek of we de koffer ergens kunnen wegen. Gevonden. Komt deze uit op 17 en nog wat kilo. Oh, oh, zonde van de wijn.

Toch nog spullen in de koffer erbij stoppen.

20,1 kg. Daar doen we het voor.

Blij dat we de wrap hebben. Lekkere hap voor we vertrekken.

We vertrekken op tijd. Ik probeer te slapen in de midden stoel. Tafeltje uitklappen, armen en hoofd erop. Zo dut ik af en toe in.

Op Charleroi komt onze koffer snel op de band.

Bij de uitgang is John er nog niet.

Veel werkzaamheden onderweg. Vervolgens staat hij op de verkeerde parkeerplaats.

Maar we hoeven niet te lang te wachten en rijden zonder problemen naar huis.

Nog een klein stukje met Dopi naar huis rijden.

Rond 3:00 uur ben ik weer in mijn eigen stulpje.

Hoe was de stedentrip?

Rome is een fantastische stad. Mooie dingen gezien en geleerd over de geschiedenis.

Prachtig lente weer. En goed gezelschap.

Groetjes Gerrie