NZ dag 25 Waitomo Caves

dinsdag 23-2-2010

Lekker lang geslapen! Tot 8 uur.
Op mijn gemaktje douchen, ontbijtje maken.
Heb hier 2 boterhammen en 2 eieren gekocht. Thee heb ik zelf nog.
Toppie breakfast.

Op naar de grotten.
5 minuten lopen hier vandaan is Waitomo Adventures. Vandaar met busje naar de hut bij de grotten.
Ik ga de Lost World tour van 7 uur doen.

Wetsuit aan, neopreen sokken, rubber laarzen met stalen tenen, klimharnas en last but not least helm met lamp.
Instructies voor de veiligheid, en dan naar het abseil platform.

Hier hangen 10 touwen op een rijtje, 100 m in de diepte eindigen deze op de bodem van de Lost World.
Dit wordt een vrije abseil, dus niet met de voeten langs de wand, maar helemaal vrij hangend aan het touw naar beneden.
We gaan met 4 personene en de gids naast elkaar naar beneden. Tempo van de langzaamste. Want we zitten nog met extra veiligheidstouwen aan de rope van de gids.
Voor het geval we te hard naar beneden gaan.

Kei leuk.
Onderweg krijg ik last van opvliegers. Dat + benen hangen naar beneden, bloedstroom wordt een beetje afgekneld door klimharnas.
Al dit te zamen zorgt ervoor dat ik een beetje dizzy word en dat dit toeneemt. Potverdorie!!
Dit haalt wel een beetje de fun uit het abseilen.
Om die reden wil ik eigenlijk zo snel mogelijk naar beneden gaan.

Beneden wacht ons een lunch.
Dan de grot in. Bij het laatste stukje hemel wordt een silhouet foto gemaakt.
Lampen aan en het donker in.
Eerst wat klimmen en klauteren. We volgen het riviertje stroomopwaarts.

Tijd om nat te worden!
Van waden tot zwemmen. Het water is niet zo koud als ik had gedacht.
Droge stukken lopen/klauteren wordt wel wat zwaarder met die extra kilo's water in de laarzen.

We moeten door de "kookpot".
Dit is een poel onder een waterval waar het water flink kolkt en je onder kan trekken.
Veiligheidslijnen vast aan de steuntouwen.

Overal in NZ worden de outdoor activiteiten op zeer veilige/gecontroleerde manier gedaan.
Heel goed.
Met een touch of danger, door "horror stories" van de gidsen.
Bv. We hebben een probleem. Vorige keer dat we hier waren lag dit rotsblok hier nog niet.
We kunnen er niet langs of overheen.
We moeten er onderdoor.

Ik (de gids) zal eerst gaan en kijken of we er aan de andere kant uit kunnen. En hopen dat ik niet vast kom te zitten.
Dus buikkruipen, smile aan de andere kant voor de foto.

Ergens gaan uiteraard de lichten uit en, wauw. We zien de gloeiwormen, alsof er allemaal sterren schijnen.
Dit is nog maar een voorproefje. We gaan nog naar een grotere grot met tig meer glowworms.

Maar eerst nog klimmen, klauteren, waden, zwemmen, Plaspauze!!!
Heel gedoe. Gordel uit, wetsuit uit, dan weer alles aan.
Maar he. If you got to go, you got to go.

Tea break met het geruis van een waterval om je heen.
Maar niet voordat we een douche hebben genomen onder de waterval.

En weer verder. We zien ook een waterspin tegen de muur. Deze loopt over het water weg.
Hij kan ook onderwater gaan voor ca 20 minuten. En vangt zo andere insekten, larven ed, die net boven het wateroppervlak komen.

In de rotsen zijn allemaal oester fossielen te zien, sommigen zelfs met parel.
En in de poelen zwemmen grote alen en kleine visjes.
We komen zelfs een kikkertje tegen. Maar deze hoort hier niet.
We willen deze mee naar boven/buiten nemen. Maar hij wil niet en springt uit onze handen.

Uiteraard ook een stukje lopen met alle lichten uit.
Het is niet pikdonker vanwege glowworms, maar echt veel zie je niet. Je moet toch op de tast verder.

Liggend op een grote rots gaan de lichten uit.
En WAUW!!!!!
Ik zie compleet nieuwe sterrenstelsels om me heen. Zo mooi.
Duizenden glowworms, of eigenlijk de larven van de wormen, om je heen.
Alsof er verschillende melkwegen om je heen zijn. Awesome!!!

Weer buiten nog een stukje lopen/stijgen/dalen naar de hut.
Waar ze prima douches hebben. Dus uit die wetsuits en lekker douchen.
En dan is er food. Uiteraard tupisch Nieuw-Zeelands. Barbeque..
Moe en voldaan terug naar de hostel.

TOP DAG!!!!

In de hostel raak ik in gesprek met Noel, die bezig is de tramping track uit te zetten dwars door het Noord-Eiland vanaf Cape Reinga (noordpunt)
En dan verder loopt dwars door het Zuid-Eiland naar Bluff (zuidpunt).
Hij doet dit met een organisatie. Van de in totaal 3000 km, moeten er nog ongeveer 250 km gedaan worden.

Oa een reden om terug te komen. Ik kan er nog wel meer bedenken.

Gisteravond heb ik hem zien joggen met zijn hondje, na een easy dagje werken. Uren lopen, pad vrijmaken.
Maar oke, het is nog een jonge man van 68 jaar.
Vanavond doet hij het wat rustiger aan, na 10 uur met een kettingzaag op de track gewerkt te hebben.
Hij is een fervent hardloper, begon met 49 jaar marathons te lopen. Nu niet meer.
Hij is heel erg gemotiveerd om een veilige track uit te zetten.
Zijn 1ste vrouw is met een tramping door een onverwachte rivier stijging/sterke stroming meegesleurd en omgekomen.
Hij heeft zich toen erg ingezet om daar een loopbrug te bouwen. Die er nu ook is.
Zoals hij zegt: "Uit elke tragedie komt een lichtpuntje"

Met deze filosofische woorden sluit ik deze dag af.

Groetjes Gerrie