Chivay 2

Maandag 28 juli 2014

Hola juntos

Gelukkig heb ik goed geslapen. Dus ik voel me vandaag alweer een stukje beter. En we gaan vandaag een mooie, relaxte wandeling maken in de Colca canyon.
Marcel heeft Hans uitgedaagd om vanmiddag in de Colca rivier te zwemmen. Deze is erg koud. Ca. 4 graden. Aan de overkant is een grotje met een warm water bron.
Het is dat ik nog niet helemaal fit ben. Maar als ik in een gletsjermeer tussen de ijsschotsen kan zwemmen, moet dit een piece of cake zijn. Maar nu denk ik er nog niet aan om mee te gaan.
Vandaag is het de nationale onafhankelijkheidsdag. Men is ook verplicht om de vlag buiten te hangen, anders krijg je een boete. Coco heeft al naar zijn hostel gebeld om ze eraan te herinneren.

We starten de wandeling weer in een klein dorpje met een mooie witte kerk. Het dorpje heet Canocota
Eerst klimmen we een eind en dan hebben we een prachtig uitzicht over de Colca rivier en de canyon. Hier krijgen we weer een lesje geologie. De rotsen met de vertikale zuilen waar bestaat dat uit? Dit is basalt. En je ziet het als een terras. Dit zijn verschillende lavastromen geweest. Verschillende tijden.

Op het water ligt een laagje ijs. Kun je nagaan hoe koud het hier ’s nachts is. Overdag warmt het lekker op. Dan kun je makkelijk met een t-shirtje wandelen. Zorg voor een pet en zonnecreme, en vooral lippenbalsem. Want het is droog en heet.

De kolibri’s die hier in grote getalen voorkomen eten veel van de cactusvruchten. Want zo hoog zitten er hier ook nog steeds veel cactussen. Dat is oppassen waar je gaat zitten.
Hans en Marcel duiken de bosjes in, want Loes heeft een specht gespot. Het is Hans weer gelukt, hij heeft hem gevangen met zijn fotocamera.

We komen bij de lunchplek. Een strandje naast de rivier. En hier gaat Hans de uitdaging aan met Marcel. Stoer zwemmen ze de 3 a 4 meter naar de overkant naar het grotje. En ze staan daar stoer te poseren.
Rustig komt Liliane naar hun toegezwommen. En even later volgt Astrid wat onstuimiger. Viva las mujeres!!!!!!!!!!!!!!!! (Leve de vrouwen)
Opwarmen daarna is makkelijk. Want op het strandje is geen schaduw en de zon brandt fel.
Hier genieten we weer van onze picknick lunch.
Na de lunch klimmen Marcel en Hans via rotsblokken naar de overkant. Waar Marcel een bron van stenen heeft ontdekt. Enthousiast gaan onze jongens met de stenen aan de slag. Er worden brokken steen tegen de rotsen geslagen om te kijken of er iets interessants in zit.
Ze komen terug met de buit. Agaat en jaspis. Ik krijg een stukje lava en een stukje jaspis. Nu in Nederland nog iemand vinden die mijn agaat en jaspis en stukje kwarts wil trommelen. Zodat ze mooi glad gepolijst zijn.
Ik krijg het onderhand wel heet in die zon. Ik ga mijn hoofd eens lekker nat maken met rivierwater. Hé hé, dat koelt lekker af.
Voordat we vertrekken maak ik mijn pet ook nog een keer nat.

Bij de thermaal baden wacht de bus op ons. En we zijn vroeg terug bij het hotel. Ca. 3 uur.
Een lekkere warme douche, en ik doe nog een wasje. Wat achteraf misschien toch niet zo’n goed idee was. Want morgen vertrekken we naar Punto, hoger en kouder. En ik denk niet dat ik het nu nog droog krijg.
Ik hang de grote stukken over een stoel en zet de radiator aan. In de hoop dat het toch snel droogt. Anders hang ik mijn dikke sweater morgen over mijn schouders bij de stops, lekker in het zonnetje.

Ik wil nog even naar het centrum kijken of ik een bank kan vinden. De bank op de hoek is niet meer. Deze is van binnen leeg en er wordt verbouwd.
Andere bank is ook gesloten. Geeft niet. Ik heb nog genoeg om te eten vanavond en water te halen.
In het centrum loop ik op mijn gemaktje over de markt. De gebruikelijke standjes, zoals bij ons ook.
De eetstandjes. Groenten, fruit en van alles wat.
Dan krijg ik het koud en ga terug naar het hotel om verder aan mijn verslag te werken.

Ik ben goed bezig, valt de electriciteit uit. Er is ergens een storing maar het wordt opgelost,.
Ondertussen zit ik met 2 truien aan, sjaal om en hoofdlamp op dit verslag te typen. Maar ze hebben gelijk het is redelijk snel opgelost. Het enige wat van mijn tenue verdwijnt is de hoofdlamp. De kamer is nog steeds koud. Echt warm wordt deze ook nooit. Maar goed de radiator staat te snorren voor mijn was. En hopelijk is na het eten de kamer van de ergste kou verlost.

Bij de briefing vertelt Marcel wat we morgen allemaal gaan doen. En dat we in Punto in een 4 sterren hotel zitten. Ik vraag meteen. Met verwarmde kamers? Yes!!!! Joepie!!!!! een nachtje geen koude kamer!!
Wat een luxe! Ik ben helemaal blij.

In het restaurant wordt ik enthousiast verwelkomd door het meisje van 4 waar we gisteren mee hebben gepraat. Ik krijg een knuffel en een kus. Met kleine zinnetjes praten we met elkaar.
Haar zus is er ook weer en durft er vandaag wel bij te zijn. Zij is 7 jaar oud. De namen weet ik niet meer.
De kleinste vertelt dat ze nog een broertje heeft van 1 jaar. En ze heeft een fluitje in de vorm van een vogeltje en maakt musica om te bailar. (muziek om op te dansen). We dansen samen een stukje.
Dan moet ik mee naar buiten met ze. Kraampjes kijken? Er is daar een vriendelijke hond dus die aai ik. Maar kleintje duikt achter mij. Ze is bang. Ze kijken met grote ogen dat ik een hond aai!! De oudste durft hem dan ook te aaien.
Ik vraag waar papa en mama zijn. Die zijn binnen. Dan gaan wij ook weer terug naar binnen.
Het kleintje loopt op een citroen te sabbelen en zegt acido. Ik denk dat het zuur betekent. Maar ik vraag het toch maar voor de zekerheid. No dulce, pero acido? En ik trek er een zuur gezicht bij, wat niet moeilijk is voor mij. Si!!! Hé het wordt nog wel iets met mijn Spaans. Moet je mij over 6 jaar Spaans horen babbelen. Echt wel. Hoop ik.
Ik heb bij het eten een spaghetti met Peruaanse saus. Dit is erg lekker, maar ook pittig. Gelukkig niet te pittig.
Na het eten gaan we weer naar de koffie en tarta zaak. Ook dit keer neem ik geen tarta. Wat een wilskracht hé?
En dan lekker slapen, morgen is het weer vroeg op.

Hasta manana Gerrie