Dag 4. Antigua
06 Maart 2019 | Guatemala, Antigua
Woensdag 6 maart
Vandaag om 5 uur opstaan, want we worden om 6 opgehaald met het busje om naar de vulkaan Pacaya te gaan.
Gisteren broodjes bij een bakkertje gehaald. Die zijn nu niet meer te eten, witte, uitgedroogde broodjes, maar je moet toch wat.
Busje is een kwartier te laat en hij haalt nog meer mensen op. En stopt bij een koffie/thee winkeltje. En ze hebben chocolade muffins liggen. Doe mij maar een thee en een muffin. De thee is kokend heet en we moeten ermee rijden in het busje over de Antiguaanse kasseien. Ik heb visioenen van verbrand vlees, blaren en ondraaglijke pijn.
Beker boven de grond houden, en inderdaad morst er zo af en toe thee door het drinkgaatje. Maar het gaat goed.
Na de thee begin ik aan mijn muffin. Zaaaalig. Dat is tenminste een lekker ontbijtje. En we hebben de energie nodig voor de hiking de berg op.
Het busje zit propvol, net als in Azie zitten er mensen in het middenpad, alleen niet op plastic voetenbankjes, maar op uitklabare bus stoeltjes. Veel comfortabeler
Tussen Desiree en mij komt een ouder echtpaar te zitten. En aangezien we ons Spaans willen oefenen. Vraag ik waar ze vandaan komen. Ze komen uit Uruquai. Ze zijn op vakantie en ze hebben een kind en haar zus in Guatemala wonen.
Op een gegeven moment zegt haar man iets tegen haar en geeft ze hem een tik op zijn hoofd. Ik moet lachen. Ze vertelt dat ze al 48 jaar samen zijn.
Leuk om zo het Spaans te oefenen. Het gaat ook steeds beter.
Bij de ingang van het park moeten we toch een entree bewijs kopen. Zat blijkbaar niet bij de prijs inberepen. Kost maar liefst 50 Quetzal, ongeveer 6 euro.
We kunnen een caballo taxi naar boven huren. Maar ik hoef dat niet. Ik doe het op mijn eigen 2 benen. En niet op 4 benen van een paard.
Desiree ook, en ze gaat voor het eerst haar stokken gebruiken. Ik stel ze voor haar in en geef wat uitleg. Het gaat niet zo goed, omdat de stokken inzakken. Het clips om ze niet te laten schuiven is te los. Ze mag 1 van mijn stokken wel gebruiken. Maar dat wil ze niet. En ook neemt ze geen paarden taxi.
Ze hobbelt achteraan en komt iedere keer uitgeput aan bij de rustpunten. Waar ik haar weer opwacht. Rest van de groep is regelmatig alweer op pad. Maar wat geeft het. Lekker ieder op zijn/haar tempo. Voordeel is wel dat ik vooruit loop en haar kan fotograferen in actie. Ze is niet zo sportief geeft ze toe.
Maar dat is niet het probleem. Het ligt aan die verdomde stokken.
We lopen niet over de flank van de vulkaan, dat is te gevaarlijk. Het is namenlijk een actieve vulkaan. Waar 8 maanden geleden nog lava naar beneden stroomde naar de vallei waar wij marshmallows gaan roosteren.
In gaten kunnen wij onze stokjes met marshmallows droppen. Even wachten en ze zijn klaar. Heerlijk. Ik ga er nog 2 halen.
Desiree doet met mij mee. Hebben de energie ook weer nodig.
Er zijn gezellig een paar honden mee gelopen. Eentje ligt tevreden op de grond en houdt van kroelen. Dat komt goed uit ik ook.
Hier in de vallei en boven op het uitzichts plateau waait het gierend hard. Het lijkt wel op een stormachtige dag aan het strand in Nederland. Compleet met zandstralen. Alleen is het hier lava stof. Je waait zowat uit je kleren.
Op het plateau hebben we ook uitzicht op 3 andere vulkanen.
Vulkaan Agua, ook te zien vanuit Antigua, gisteren in de wolken nu helemaal zichtbaar. Vulkaan Acatenango en vulkaan Fuego die vorig jaar nog is uitgebarsten.
Mooi hoor.
Dezelfde weg terug is makkelijker, omlaag. Toch nog steeds rustig tempo om niet weg te slippen.
Veilig komen we beneden aan. Goed gedaan Desiree, er waren veel jongere mensen bij die de paarden taxi hebben genomen. Watjes. We are the champions. Doen WIJ de groepsnaam eer aan. De gids had onze groep the champions genoemd.
De tocht heeft ongeveer 3 uur geduurd. En ik vond het mooi en heerlijk om buiiten actief te zijn.
Terug in de bus kunnen we lekker uitrusten. De busrit duurt ongeveer 1 1/12 uur.
In de hostel gebruik maken van de wifi om wat foto's door te sturen nu het in Nederland nog dag is.
Het stof van ons lijf douchen en dan is het tijd voor een late
uitgebreide lunch, want die gort droge, zoete broodjes die we nog hebben krijgen we niet meer door onze strot.
We hadden al een gezellig tentje uitgezocht.
Gezellig reggae muziek, menu van de dag. Runder schnitzel met groene salade en aardappel salade.
En we gaan los met de drank. We bestellen een liter speciale Sangria. Gemaakt van witte wijn, aardbeien, limoen en munt.
Nu maar hopen dat het ook smaakt. Het smakt heeeerlijk.
We hebben hier ook wifi. Dus na het eten maak ik mijn verslag. Nu op dit moment. Jammer van de onmogelijke houten krukjes zonder rugleuning waar we al veel te lang op zitten, met nog steeds die stomme reggae muziek. Gelukkig is er nog drank.
HIK. A SU SALUD. PROSST HIK
We gaan nog even naar een winkeltje voor koelkast magneten voor mij. Gisteren had ik een deal 20 Q per stuk. Vandaag zijn ze uiteraard weer 35 Q per stuk. Uiteindelijk 1 voor 20 en 1 voor 30. Daar doe ik het niet voor. Oke 1 voor 25, want die is andere kwaliteit. Bull shit. De verkoopster blijft vasthoudend. Dan niet. Oke, oke 20 Q. Muchas gracias. Was dat nou zo moeilijk?
Dan door naar de telefoonwinkel voor een Guatemalese sim kaart voor een maand. Dan heb ik ook overal internet, en bel tegoed hier voor noodgevallen.
Desiree heeft dat gisteren al gedaan. Maar aangezien ze hier geen prepaid kaarten hebben moeten we een maandabonnement hebben. Dus paspoort mee. Of zoals Desiree foto paspoort op haar mobiel. En ik had gisteren mijn mobiel niet bij.
Vandaag wel plus kopie van mijn paspoort.
Zo gezegd zo gedaan. Ondertussen oefenen we fanatiek ons Spaans met de verkoper en krijgen wat Spaanse les van hem.
Dan is er een probleem met de sim kaart of telefoon, want het werkt niet. Wat blijkt ze werken hier met een andere frequentie en dat kan mijn telefoon niet aan.
Dit is ook niet mijn goede mobieltje, maar mijn goedkoop reserve toestel. Dat werkt dus niet.
Jammer dan, bijna overal is wifi en in noodgevallen kan ik toch bellen.
Spaar ik nu toch effe 150 Q uit. Ook lekkerrrrr
Terug naar het hostel. Planning is bagage netjes inpakken, morgen vroeg vertrekken we uit Antigua, dan kleinigheidje voor avondeten en om 7 uur begint het concert weer, met een andere band. Gezellie
Terug in het hostel. Werkelijkheid.
HAPPY HOUR!!!!!! Tijd voor een cocktail. We nemen een tequila sunrise. Salud. En lekker bank hangen.
Ik pak mijn e-reader erbij en ga lekker lezen. Om half 7 zeg ik tegen Desiree.
Weet je wat het is? Ik heb helemaal geen zin meer om weg te gaan. Gewoon lekker hier relaxen. Desiree vind het ook prima.
Bij het bagage inpakken vind Desiree nog een leuke verrassing. Ons flesje drank, helemaal vergeten. Dus.......... HIK Ge snap t al.
We nimen r nog inne. SLUD.
En we gan ok noog takkos eten.
GOEJES GEzzzzzzzzzzzz
Vandaag om 5 uur opstaan, want we worden om 6 opgehaald met het busje om naar de vulkaan Pacaya te gaan.
Gisteren broodjes bij een bakkertje gehaald. Die zijn nu niet meer te eten, witte, uitgedroogde broodjes, maar je moet toch wat.
Busje is een kwartier te laat en hij haalt nog meer mensen op. En stopt bij een koffie/thee winkeltje. En ze hebben chocolade muffins liggen. Doe mij maar een thee en een muffin. De thee is kokend heet en we moeten ermee rijden in het busje over de Antiguaanse kasseien. Ik heb visioenen van verbrand vlees, blaren en ondraaglijke pijn.
Beker boven de grond houden, en inderdaad morst er zo af en toe thee door het drinkgaatje. Maar het gaat goed.
Na de thee begin ik aan mijn muffin. Zaaaalig. Dat is tenminste een lekker ontbijtje. En we hebben de energie nodig voor de hiking de berg op.
Het busje zit propvol, net als in Azie zitten er mensen in het middenpad, alleen niet op plastic voetenbankjes, maar op uitklabare bus stoeltjes. Veel comfortabeler
Tussen Desiree en mij komt een ouder echtpaar te zitten. En aangezien we ons Spaans willen oefenen. Vraag ik waar ze vandaan komen. Ze komen uit Uruquai. Ze zijn op vakantie en ze hebben een kind en haar zus in Guatemala wonen.
Op een gegeven moment zegt haar man iets tegen haar en geeft ze hem een tik op zijn hoofd. Ik moet lachen. Ze vertelt dat ze al 48 jaar samen zijn.
Leuk om zo het Spaans te oefenen. Het gaat ook steeds beter.
Bij de ingang van het park moeten we toch een entree bewijs kopen. Zat blijkbaar niet bij de prijs inberepen. Kost maar liefst 50 Quetzal, ongeveer 6 euro.
We kunnen een caballo taxi naar boven huren. Maar ik hoef dat niet. Ik doe het op mijn eigen 2 benen. En niet op 4 benen van een paard.
Desiree ook, en ze gaat voor het eerst haar stokken gebruiken. Ik stel ze voor haar in en geef wat uitleg. Het gaat niet zo goed, omdat de stokken inzakken. Het clips om ze niet te laten schuiven is te los. Ze mag 1 van mijn stokken wel gebruiken. Maar dat wil ze niet. En ook neemt ze geen paarden taxi.
Ze hobbelt achteraan en komt iedere keer uitgeput aan bij de rustpunten. Waar ik haar weer opwacht. Rest van de groep is regelmatig alweer op pad. Maar wat geeft het. Lekker ieder op zijn/haar tempo. Voordeel is wel dat ik vooruit loop en haar kan fotograferen in actie. Ze is niet zo sportief geeft ze toe.
Maar dat is niet het probleem. Het ligt aan die verdomde stokken.
We lopen niet over de flank van de vulkaan, dat is te gevaarlijk. Het is namenlijk een actieve vulkaan. Waar 8 maanden geleden nog lava naar beneden stroomde naar de vallei waar wij marshmallows gaan roosteren.
In gaten kunnen wij onze stokjes met marshmallows droppen. Even wachten en ze zijn klaar. Heerlijk. Ik ga er nog 2 halen.
Desiree doet met mij mee. Hebben de energie ook weer nodig.
Er zijn gezellig een paar honden mee gelopen. Eentje ligt tevreden op de grond en houdt van kroelen. Dat komt goed uit ik ook.
Hier in de vallei en boven op het uitzichts plateau waait het gierend hard. Het lijkt wel op een stormachtige dag aan het strand in Nederland. Compleet met zandstralen. Alleen is het hier lava stof. Je waait zowat uit je kleren.
Op het plateau hebben we ook uitzicht op 3 andere vulkanen.
Vulkaan Agua, ook te zien vanuit Antigua, gisteren in de wolken nu helemaal zichtbaar. Vulkaan Acatenango en vulkaan Fuego die vorig jaar nog is uitgebarsten.
Mooi hoor.
Dezelfde weg terug is makkelijker, omlaag. Toch nog steeds rustig tempo om niet weg te slippen.
Veilig komen we beneden aan. Goed gedaan Desiree, er waren veel jongere mensen bij die de paarden taxi hebben genomen. Watjes. We are the champions. Doen WIJ de groepsnaam eer aan. De gids had onze groep the champions genoemd.
De tocht heeft ongeveer 3 uur geduurd. En ik vond het mooi en heerlijk om buiiten actief te zijn.
Terug in de bus kunnen we lekker uitrusten. De busrit duurt ongeveer 1 1/12 uur.
In de hostel gebruik maken van de wifi om wat foto's door te sturen nu het in Nederland nog dag is.
Het stof van ons lijf douchen en dan is het tijd voor een late
uitgebreide lunch, want die gort droge, zoete broodjes die we nog hebben krijgen we niet meer door onze strot.
We hadden al een gezellig tentje uitgezocht.
Gezellig reggae muziek, menu van de dag. Runder schnitzel met groene salade en aardappel salade.
En we gaan los met de drank. We bestellen een liter speciale Sangria. Gemaakt van witte wijn, aardbeien, limoen en munt.
Nu maar hopen dat het ook smaakt. Het smakt heeeerlijk.
We hebben hier ook wifi. Dus na het eten maak ik mijn verslag. Nu op dit moment. Jammer van de onmogelijke houten krukjes zonder rugleuning waar we al veel te lang op zitten, met nog steeds die stomme reggae muziek. Gelukkig is er nog drank.
HIK. A SU SALUD. PROSST HIK
We gaan nog even naar een winkeltje voor koelkast magneten voor mij. Gisteren had ik een deal 20 Q per stuk. Vandaag zijn ze uiteraard weer 35 Q per stuk. Uiteindelijk 1 voor 20 en 1 voor 30. Daar doe ik het niet voor. Oke 1 voor 25, want die is andere kwaliteit. Bull shit. De verkoopster blijft vasthoudend. Dan niet. Oke, oke 20 Q. Muchas gracias. Was dat nou zo moeilijk?
Dan door naar de telefoonwinkel voor een Guatemalese sim kaart voor een maand. Dan heb ik ook overal internet, en bel tegoed hier voor noodgevallen.
Desiree heeft dat gisteren al gedaan. Maar aangezien ze hier geen prepaid kaarten hebben moeten we een maandabonnement hebben. Dus paspoort mee. Of zoals Desiree foto paspoort op haar mobiel. En ik had gisteren mijn mobiel niet bij.
Vandaag wel plus kopie van mijn paspoort.
Zo gezegd zo gedaan. Ondertussen oefenen we fanatiek ons Spaans met de verkoper en krijgen wat Spaanse les van hem.
Dan is er een probleem met de sim kaart of telefoon, want het werkt niet. Wat blijkt ze werken hier met een andere frequentie en dat kan mijn telefoon niet aan.
Dit is ook niet mijn goede mobieltje, maar mijn goedkoop reserve toestel. Dat werkt dus niet.
Jammer dan, bijna overal is wifi en in noodgevallen kan ik toch bellen.
Spaar ik nu toch effe 150 Q uit. Ook lekkerrrrr
Terug naar het hostel. Planning is bagage netjes inpakken, morgen vroeg vertrekken we uit Antigua, dan kleinigheidje voor avondeten en om 7 uur begint het concert weer, met een andere band. Gezellie
Terug in het hostel. Werkelijkheid.
HAPPY HOUR!!!!!! Tijd voor een cocktail. We nemen een tequila sunrise. Salud. En lekker bank hangen.
Ik pak mijn e-reader erbij en ga lekker lezen. Om half 7 zeg ik tegen Desiree.
Weet je wat het is? Ik heb helemaal geen zin meer om weg te gaan. Gewoon lekker hier relaxen. Desiree vind het ook prima.
Bij het bagage inpakken vind Desiree nog een leuke verrassing. Ons flesje drank, helemaal vergeten. Dus.......... HIK Ge snap t al.
We nimen r nog inne. SLUD.
En we gan ok noog takkos eten.
GOEJES GEzzzzzzzzzzzz
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
