Dag 5. Van Antigua via Chichicastenango naar Panaj

Donderdag 7 maart

Gisterenavond nog naar de buurjongen gegaan im taco's te eten. Heel klein zaakje waar een jonge man zich in het zweet werkte om locals van taco's en tortillas te voorzien. Dan moet het goed zijn.
Desiree hoeft niet, maar gaat voor de gezelligheid mee.
OF???????? Is het om dit drankorgel in de gaten te houden? Zodat ik weer veilig "thuis" kom
Ik zit netjes op mijn beurt te wachten. Komen er een stel signoritas binnen en bestellen taco's. Maar de jongen reageert nauwelijks. Dus ik denk die vraagt dadelijk mij eerst.
Ondertussen blijft hij maar taco's maken. En zet 6 borden neer.
Komen de senores ook binnen en gaan allemaal lekker eten.
Roept 1 van de andere gasten. Amigo nog meer taco's. Por favor.
Oh, werkt dat zo? Ik roep ook Amigo taco's por favor. En daar wordt zowaar op gereageerd.
Bueno. Doe mij maar 4 veschillende. Met kip, rund, chorizo en vegi. En mag ik ze meenemen naar la hostal, hier nevve.
Si no problema.
Lekkere avond snack. Daarna naar bedje toe.

Vandaag donderdag. Op tijd op. Ik heb gisteravond mijn ontbijt laten maken. Een yoghurt smoothie met bessen. Ook wordt voor ons thee water gezet. Heel lief want het is nog geen ontbijt tijd

De bus is iets vroeger dan gepland. Dus gauw bagage inladen. Ik ben de laatste en mijn grote gele tas moet op het dak.
Klaar we kunnen vertrekken.
Onderweg moet ik steeds nodiger plassen. Dus ik vraag naar el bano. Nog een kwartier. Na 5 minuten toch nog even gezegd dat het dringend is.
Maar hij rijdt restaurants en benzinestations voorbij. Ik ben haast zover om hem tot stoppen te dwingen en het naast de bus te doen. Maar dan roept hij bano, en even later stoppen we bij een benzine station met winkeltje.
Wat een opluchting. Haastig vertrokken zonder naar het toilet te gaan.

In Chichi gaan alle shuttle bussen in een grote parkeergarage vlakbij de markt. Op donderdag en zondag is hier de grootste toeristen markt.
Het is een geweldig kleurrijk geheel. Kussensloopjes, tassen, geweven, geborduurde stoffen.
Ik ga op zoek naar kussenssloopjes. En vind al gauw een erg mooie met de quetzal vogel. Een bijpassene met maya afbeeldingen heb ik ook gevonden.. Alleen is dit een los stuk stof. Maar in een kwartier kan de senor er een kussensloop van maken.
Dan moet ik gaan onderhandelen. 400 Q per stuk. Veel te veel. Mijn planning was 100. Daar waren we in de winkel achter gekomen. Maar deze is mooier. 150 doet hij het ook niet voor.
Verder kijken. Een paar kraampjes verder vind ik een leuke bijpassende met maya afbeeldingen. Moet nog wel een sloopje van gemaakt worden. 15 minuten.
Dan de prijs nog. Na moeizaam onderhandelen gaat ze niet lager dan 250 Q. Ik ga overstag. Maar moet nu eerst de sloop met vogel gaan kopen voor de juiste maat.
Ook daar kom ik niet lager dan de 250. Oke
Terug naar de senora. En we spreken af over een uur is het klaar.

Tijd voor brunch. We vragen haar naar een restaurantje. Die zit om de hoek.
Desiree wil graag ice tea, dat hebben ze. En ik verse sinaasappelsap.
Rare ice tea hebben ze hier. Het is rood en smaakt naar zoete limonade.
Desiree heeft een schaaltje nacho's met guacomole en kaas taco's besteld. Dit is gevuld met strooikaas.
Ik heb mixed tortilla. gevuld met varkens-, rund- en kippenvlees.
Het smaakt oke.

Ondertussen is er al meer dan een uur voorbij. Ik ga mijn sloopjes halen. Desiree blijft nog achter bij de wifi. Kan ze haar vriend nog gezellig bellen.

Bij de kraam aangekomen is de signora jaaaaren ouder en vergeetachtiger geworden. Weet niet wie ik ben en wil me nieuwe sloopjes verkopen. Blijkt haar dochter weg te zijn.
15 minuten. Puh. het is al langer dan een uur.
Gelukkig komt dochter eraan. 15 minuten.
Dat duurt echt te lang en ze gaat toch maar informeren hoe lang het nog gaat duren.
Gelukkig is het dan vrij snel klaar.
2 bijpassende sloopjes die met de "hand" gemaakt zijn. Een maand werk.
Ik ben teveel gefocust geweest op de mooiigheid dan practisch. Zijn en andere kramen ook liggen vol met wel honderden items. Hoeveel levens hebben die mensen? En dezelfde patronen zie je steeds weer.
Maar ach ik vind ze mooi en ga er nog jaren plezier van hebben. Tot waanzin van anderen.

Als we buiten het terrein van de markt komen, komen we 2 mooie witte kerkjes tegen. Wat een prachtig contrast na al die bonte, vrolijke kleuren.

Desiree zou graag een schilderijtje hebben, maar die komen we niet tegen. Wel een volgend voorwerp van mijn boodschapen lijstje. Een nieuwe werktas. Ik loop nu al maanden met een saaie Zeeman tas..
Uiteindelijk ziet Desiree een kraampje met tassen naar mijn smaak.
In Antigua in de winkel kwam ik uit op 100 Q. Dus dat moet nu wel de streefprijs worden. Ik vind een mooie met dit keer wel echt handwerk. Verschillende stukjes stof met verschillende boordduurpatronen. Dit blijken verschillende stijlen van gebiede van Guatemala te zijn. En de voor- en achterkant zijn bewerkt.
Ook hier veel te hoge prijs. Ik blijf lang 100 volhouden, en moet dan helaas met lege handen weglopen. Komen we uiteindelijk toch uit op 115 Q. Deze wel goed gedaan.
Ik ben er nu ook wel klaar mee.

Ondertussen heeft Desiree daar een leuk tasje voor haar waterflesje gekocht.. En op de terugweg scoort ze nog een leuk stoffen schriftenhoes met schrift en pen voor haar Spaanse les.
En dat gaat allemaal in mijn nieuwe tas, die omgedoopt is in souvenirstas.

We zien ook op veel plaatsen senores tacos maken. Maar er zitten ook grijze taco's tussen. Dus wij vragen waar dat van gemaakt is. Mais nego, zwarte mais. Moeten we ook eens proberen.

Vlakbij de bussen ga ik nog overstag voor een blauw/groen geweven tafelkleed met een vleurje oranje. Voor ook een goede prijs. 125 Q. Dat dacht ik tenminste.

Alle senores met kleden op hun hoofd en om hun schouders volgen ons naar de parking. Alwaar het vol loopt met toeristen, want de parking is ook vol bussen.
Dat weten deze dames ook, want hier worden we nog flink aangeklampt om te kopen. En gaat mijn doek voor 100 Q van de schouder. Maar ach 3 euro meer valt mee.
Maar het gaat om het idee. Ik ben geen harde onderhandelaar.

Bij de bussen blijven de dames op ons afkomen. Koop er nog een. Bij mij heb je niets gekocht. Op een gegeven moment wordt het vervelend. Desiree heeft er meer moeite mee dan ik.
Ik snap de senores ook wel en kan er ook de humor wel van in zien. Maar de senores zijn erg vasthoudend. Het zijn net pittbulls.

Onze buschauffeur vraagt of we in Pana met hem tequila gaan drinken. En zonder nadenken zeggen wij ja. Maar wij houden beiden niet van pure tequila en het is ook geen jonge Adonis, zelfs geen oude Adonis. Alleen maar oud. Dus we doen het niet natuurlijk. Ook als het wel een jonge Adonis was.
Safety first.
Hij vraagt Desiree meerdere keren naar welk hostel wij moeten. Dat is de Tequila zeg ik.
Vanaf nu heb ik geen Alzheimer light meer. Maar TEQUILA!!!!!

Wat hij niet is vergeten is de bano van mij, want voor we vertrekken vraagt hij mij of ik nog naar de bano moet en ik mag niet teveel water drinken, want de rit duurt 1 1/2 uur.
Onderweg vraagt hij nog koddig of hij nog moet stoppen voor el bano. Nee nu weten we het wel.

De riit is erg mooi en slingert met scherpe haarspeldbochten door de bergen. En dan zien we vulkanen opdoemen en even later een giga groot kratermeer. Dit is het Atitlan meer, waaraan Panajachel ligt.
We worden netjes voor de deur van ons hostel afgezet. Lang leve de hostels en de shuttle bussen.
Ons hostel heet Dulces Suenos wat zoete dromen betekent.

Kamer voor onszelf. En dan een kopje thee en in de hangmat.
Voor het donker nog naar het meer lopen. En daar hebben we een mooi uitzicht op 3 vulkanen. Langzaam wordt het donker terwijll we met een Iers stel staan te praten.

Dan is het uiteraard weer tijd om te eten en we vinden een restaurantje met een balkon. Gelukkig want het is een drukke straat, dus gezellig buiten zitten kan niet.

HAPPY HOUR. Tijd voor een Marguerita. TEQUILA, cointreau en limoensap. De rand van het glas is in zout gedompelt. Heeeerlijk.
Wij vragen de senor naar iets tipico Guatemalees. En hij wijst ons een gerecht aan met.
Uiteraard taco's, bonen, rund, chorizo, kaas, nacho's, gebakken banaan en guacomole. Doe maar, ik graag zonder banaan en guacomole.
Ik krijg wel meer zonder. Bij mij zitten er ook geen nacho's bij en geen bonenpuree.
Doe dan nog maar een Marguerita om mijn teleurstelling te verdrinken. SALUT.
We hoeven dat end in het donker toch niet terug te lopen, want we nemen een tuktuk.
We vragen el senor hoeveel zo'n rit kost. 5 Q per persoon. Hij is zelfs zo vriendelijk om er een voor ons aan te houden.
Muchisimas gracias senor.

Onderweg rekent Desiree zich nog eens rijk. Goh voor 60 cent veilig naar huis gebracht worden. ECHT NIET, het kost potverdorie wel het DUBBELE.
Maar safety first.

Het thuisfront, van mij tenminste, maakt zich zorgen of het wel veilig is en dat ik ook goed moet uitkijken.
Zien jullie nu. Wij sparen KOSTEN nog moeite om het veilig te doen.

Chiao en groetjes Gerrie