Dag 30 Copan Ruinas
02 April 2019 | Honduras, Copán
Ontbijt was karig voor 3 dollar. Maar ze hebben wel voor thee gezorgd. Koffie is de hele dag gratis. Het is per slot een koffie land.
We gaan naar de Maya Ruinas.
In ons hotel hadden we de tip gekregen om het park met de ruines te doen en met bijbetaling de tunnels.
Dat zijn de belangrijkste delen.
We besluiten de gids te nemen die ons aanspreekt. Engelstalig.
Helaas kunnen we die niet met creditcard betalen. Alleen cash. En zoveel cash hebben we niet. Hij werkt zelfstandig.
Wij kopen onze tickets. 30 dollar pp
En hij, Virgilio, komt weer naar ons toe. Hij heeft een oplossing bedacht. We kunnen bij de souvenirs winkel met creditcard hem betalen. 42 dollar.
En het is het waard. Anders loop je hier rond en hebt geen idee wat je ziet.
Maar we krijgen zoveel info dat ik alweer veel vergeten ben.
Hier zijn de gebouwen van lava steen gemaakt. Daardoor kun je hier de reliefs nog goed zien. Het is echt prachtig.
Hier is ook een hoge trap met de 400 jarige geschiedenis van deze stad. Helaas waren alleen de onderste 15 treden op hun plaats gebleven. De rest lag verspreid over de grond.
De trap is wel hersteld, maar random. De chronologische volgorde was niet meer te bepalen.
In de tunnels kun je heel goed de buitenmuren van de oudere tempels zien.
Er zijn hier 4 tempels op elkaar gebouwd
De vloeren en bestrating waren wit. De gebouwen, trappen, beelden, altaars waren allemaal rood geverfd.
En nergens begroeiing in de stad.
De nationale vogel van Honduras is de scarlet macaw. Dit is een prachtige papegaai.
Ze worden hier in dit gebied gekweekt en terug gezet in de vrije natuur.
Ondertussen zijn we hier al 4 uur en hebben alles gezien.
Onze gids stelt ons nog een tour voor, met paarden de berg op en naar zijn dorp. 2 uur op de berg waar hij ons dan dingen van de natuur kan uitleggen en van een prachtig uitzicht kunnen genieten.
Wij denken hierover na. Maar no gracias.
We nemen weer een tuktuk terug naar het stadje. We gaan een heerlijk koel drankje ergens drinken en dan zien we wel verder.
In het hotel zie ik een folder van de spa in de buurt. Daar had ik ook in de lonely planet over gelezen.
Kunnen we vanmiddag doen. Over een kwartier vertrekt de shuttle daar naartoe.
Ik wil wel maar Desiree twijfelt. Zij vindt het te lang. Als ze hoort dat er ook 2 zwembaden bij zijn is ook zij om.
Snel omkleden en vamos.
De rit duurt ongeveer 3 kwartier. Door de bergen over voornamelijk hobbelige wegen. Waar ik mijn verslag probeer te schrijven. Het gaat best wel goed met swipen.
De spa is gebouwd op een bergflank waar heel heet water uitkomt.
Ze hebben hier verschillende bekkens en watervallen gemaakt van verschillende temperaturen.
En een aantal koude baden. Zaaaalig en zooo rustig. GENIETEN!!!!
Jammer dat het grote, diepe zwembad lek is. En in het kleinere bad is een groepje luidruchtige locals allerlei capriolen aan het uithalen en bier aan het drinken.
Dan nog maar een kwartier terug naar een warm water bron.
Wij hebben HEERLIJK GENOTEN!!!!
Aanrader.
Er was daar ook een wifi spot. En om 16:15 uur heb ik Mark gebeld. Nederlandse tijd 00:15 uur op 2 april.
Maar de jarige job nam NIET op!!!!
Terug bij ons hotel willen we betalen, maar de creditcard machine doet het nog steeds niet. En de monteur komt pas morgenmiddag. Haha dan ziin wij al weg.
Maar net als onze gids hebben ze daar iets op gevonden. Er staat een señor klaar om ons naar een tankstation te brengen, zodat wij daar met onze kaart kunnen betalen.
Over 20 minuten. No no. Wij willen drank en eten. We hebben de lunch al overgeslagen. En het is ondertussen al 7 uur geweest. We gaan NU!!!
Het verloopt allemaal soepel. Klaar.
Op naar HAPPY HOUR. We komen aan en volgens la segnora is het geen happy hour meer. Ik kijk op mijn telefoon. Het is 19:56 uur. Still happy hour. Volgens haar telefoon niet. Nou volgens Desiree's telefoon is het ook nog geen 8 uur. Oké zegt ze maar uno. Daar doen we het voor.
TEQUILLA Sunrise. Ooh dat smaakt lekker.
In deze straat is ook een mooie, kleine en vriendelijk hondje Coco. Ik dacht dat het een puppy was. Maar hij is 4 jaar oud. Ik zeg dat ik hem mee naar Nederland neem.
De eigenaar zegt dan met hem. Nono solo el perro.
We gaan naar restaurant Mary. Schijnt erg goed te zijn. Het is wat meer afgelegen en als we binnenkomen zit er 1 koppel. Geen sfeer. We informeren naar de papusas. Die kunnen we morgenochtend daar eten.
Gaan we doen.
Terug lopend zien we hostel Berakah. Gaan we even kijken. Wij zien daar bekenden van het hotel en onze chauffeur van net. We vragen naar een goed en niet duur restaurant. Mary is het eerste wat hij zegt.
Iets anders? ViaVia. Oké op weg daar naartoe. Levendig, goed menu, en betaalbaar, en met creditcard. Top
We nemen allebei een plankje met tortilla's, nacho's, bonenpasta, kaas, rauwkost, gebakken kip-rund-groente.
En Desiree guacamole.
Smaakt goed. Maar ik ben wel toe aan andere gerechten. Iets met echte kaas bijvoorbeeld.
Als troost bestel ik mini brownies. Heel goed de keuken is gesloten. Niks meer, nada.
Dan maar naar het hotel en slapen.
Buenos noches.
Groetjes Gerrie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley