Dag 12 Olifanten avontuur donderdag 19-1

Hoi allemaal

Vandaag wordt een spannende dag,ik heb er zin in. Jullie ook?
Eerst maar eens naar de morning foodmarket voor ontbijt. Bij een kraampje zie ik een bak met stomende paarse sticky rice. Dat is vers gestoomd, dus doe mij maar een bananenblad vol. Er wordt kokos en suiker overheen gestrooid. Het blad wordt keurig netjes opgevouwen, prikkertje erin en klaar is mijn ontbijt.
Verderop zie ik een vrouwtje poffertjes bakken. Lekker!! Deze zijn gemaakt van (zover ik het begrepen heb) rijst en kokos. Aikham jij weet waarschijnlijk wel of dit zo is.
Er worden 2 poffertjes op elkaar geplaatst. Dubbeldekker poffertjes dus.
En ook hiervan koop ik een portie.
Terug bij GuestHouse kopje thee erbij.
Lekker zoet ontbijtje.

Dan komen ze me ophalen met de minivan om naar het olifantenkamp te gaan.
We zijn met 7 personen: 2 Australiërs Ellie en Chris, 2 Engelsen Thom en Chris, 1 zweed met een Thaise(gezelschaps???) dame. Kip en Christofer. En Me, myself and I.
We worden begeleid door 2 Hmong gidsen. 1 werkt al 4 1/2 maand voor de firma de andere al 7 dagen.
Hij heeft zelf nog nooit op een olifant gezeten, maar vindt het ook een eng idee. Net als sommigen van ons.

Elephant Village is van een Duitser. En in alles kun je dat zien. Het is erg netjes/proper goed verzorgd, goed georganiseerd. Best wel luxe eigenlijk.
Ook voor de olifanten, want er is ook een olifanten hospitaal met dierenarts.
We zien uiteraard al meteen de olifanten. Groooot!!

Eerst maar eens onze spullen naar de kamers brengen. Het is een eindje lopen en daar staat een bungalow met verscheidene kamers. Ik heb een kamer op de 1e verdieping met mijn eigen veranda en een prachtig uitzicht over de rivier.
Beneden is een gezamenlijke badkamer.
Chris en Thom zijn mijn buren. En Chris waarschuwt me al meteen dat hij erg hard snurkt.
Ik zeg dat die dan het bed zover mogelijk van de tussenwand moet nemen, dan doe ik hetzelfde.
De andere gasten zitten beneden in een kamer met eigen badkamer.

Terug naar het kamp, waar we water krijgen en gratis thee en koffie kunnen nemen. Maar daar heb ik nog geen behoefte aan. Er lopen allemaal olifanten rond met stoeltjes op hun rug. En één voor één worden deze bezet door een groep toeristen.
Er is een andere olifant zonder stoeltje en daarbij is een Mahout.
Een Mahout is de olifanten trainer, vaak ook de eigenaar van de olifant. Zij leren het beroep van vader op zoon en groeien eigenlijk met hun olifanten op. Er zijn in dit kamp alleen vrouwtjes olifanten, omdat deze zachtaardiger zijn en dus beter getraind kunnen worden.
Er worden ook wel mannetjes getraind, maar die worden alleen voor het hele zware werk gebruikt. In logging = Bos kappen, waar ze de zware boomstammen door de jungle moeten transporteren.
Erg zwaar en gevaarlijk werk. Zeker in het regensezoen als de paden erg glibberig zijn.
Vrouwtjes olifanten worden uiteraard hier ook voor gebruikt.

De Duitse eigenaar heeft 4 olifanten en huurt Mahouts in. De rest van de olifanten zijn eigendom van hun Mahout.
Deze zeer vriendelijke dame en haar Mahout gaan ons leren op de nek van de olifant te rijden en welke commando's wij moeten kunnen. Ik vind How de belangrijkste. Dat is STOP!

Ladies first. Guess who gets to go first? Shaking knees and all? Right!! Me!! Ik vind het best eng.
Via de rechterpoot klim ik op de nek van de olifant. En dan maar schommelen. Ik ben steeds bang dat ik eraf val. En dan gaat zij ook nog door de groep andere olifanten heen lopen!!
Maar gelukkig alles gaat goed.

Dan is het wachten en van de zon en het uitzicht genieten. Wat kletsen met elkaar. Ik krijg van Ellie en Chris tips voor een guesthouse in Sien Reap.
Het Sien Reap Rooms Guesthouse, gerund door 2 Canadezen die je ook tips en richting geven voor Angkor Wat.

Tijd voor de lunch. Rijst en verse groenten van de tuintjes aan de overkant van de rivier. Geen idee hoe deze rivier heet, vergeten te vragen.
Dan is het tijd voor ons tochtje op de olifant op een bankje.
Ik ben alleen en kan mooi in het midden gaan zitten, dus ik schommel niet zoveel. Dit is erg comfortabel en relaxed.
Mijn olifant heet Khamdi en is de jongste, zij is pas 9 jaar oud. Zij is nog in de groei. Dat kun je
wel merken ook, ze probeert her en der steeds te snacken van al de lekkere struiken die we onderweg tegen komen.
Dan gaan we een stukje door de rivier lopen die niet diep is. En dan.....
Oh schrik,slik..... Mag ik van plaats ruilen met de Mahout. Onwennig en krampachtig zit ik op Khamdi's nek. Ik heb wat banaantjes meegenomen en voer die onderweg aan haar. Ze blijft maar met haar slurf om meer vragen, maar dan is het toch echt op. Dan gaat ze vrolijk door onderweg weer te plukken, waardoor ze nog meer schommelt.
En als dat nog niet alles is wordt er onderweg eten voor hun neus neergegooid. Schommel, schommel, smak, smak.
Dan mag ik gelukkig weer op het bankje zitten, ik heb er kramp van in mijn benen gekregen. Maar wel een erg leuke ervaring.
Koptjai lai lai Khamdi en Mahout. Als dank krijgt ze nog wat banaantjes van mij, en wordt ze door de Mahout afgezadeld, dit was hun laatste ritje.

Dit olifantenkamp heeft 3 doelen.
1 Bescherming en licht werk voor de olifanten en om het beroep van Mahout levendig te houden. Er is steeds minder werk voor ze door trucks ed.
2 Dorpjes in de omgeving van inkomen voorzien. In deze droge periode is er niet genoeg eten voor de olifanten. En er zijn 3 dorpjes in de buurt waar het eten voor de olifanten gekweekt en gekocht wordt.
3 Natuurbescherming. De eigenaar heeft 6 hectare in pacht. En hier mag niet gekapt, gejaagd of gestroopt worden.

Dan gaan we met een longtail boot naar de overkant, waar de olifanten op ons wachten. We mogen weer op de nek plaatsnemen, ik ga maar weer op Khamdi, en gaan door de jungle richting hun slaapplaats.
Op mijn vraag of de Mahouts daar ook slapen moeten de gidsen hartelijk lachen. Nee, ze slapen liever bij/met hun vrouw dan bij de olifanten.

Vervolgens gaan we met de longtail boot richting Tadsae watervallen. Ik kan wel een verfrissende duik gebruiken. Voor de Lao is het winter en veel hebben een dikke jas en zelfs handschoenen aan, vooral 's ochtends.
De watervallen hebben nu wel water, maar tegen dat het maart is staan deze droog. Het water ziet er helder, fris en aanlokkelijk uit.
Er zijn ook een aantal olifanten daar. De kleinste wordt de "baby" olifant genoemd. Maar is eigenlijk een peuter, want hij is 6 jaar oud.
Je kunt (tegen betaling natuurlijk) met de baby olifant gaan zwemmen.
Ik besluit het er maar op te wagen. Deze is een stuk kleiner en veiliger.
Hij loopt al meteen naar het diepe deel en gaat volledig kopje onder met mij erbij!!! Ik hoop dat hij niet te lang onder blijft, gelukkig niet.
Ik krijg een bundel suikerriet aangereikt om hem te voeren en dat gaat erin als zoete koek.
Ik ben nu de grote toeristisch/foto attractie! Something different.
Daarna nog even alleen gezwommen in de poel. En dan bij de rest nog zitten kletsen bij een blikje Lao Beer en chipjes.

Terug bij de bungalow douchen en heerlijk rustig zitten op mijn veranda, genietend van het uitzicht en de rust. Hoewel rust? Vanaf de overkant uit het dorpje klinkt luide Laotiaanse muziek uit de radio.

17:00 uur Tijd om te gaan eten. Halverwege bedenk ik me dat het op de terugweg toch wel erg donker is. En loop terug om de zaklamp van mijn kamer te halen.
Blijkt het eten om 18:00 uur te zijn. Dan maar samen met Chris een Lao biertje drinken. Hier hebben ze ook het donkere Lao beer, waar ik al naar op zoek ben geweest en niemand scheen te kennen. Dian, dit smaakt een beetje naar Trappist. Lekker!
Wij krijgen eerst paddenstoelensoep. Heerlijk! En dan gedroogde Mekongweed vellen met sesamzaad met een chilidip. Smaakt ook goed.
En uiteraard rijst, boontjes en een soort varkensvlees stew! Vers fruit na. Hartstikke goed.
De olifanten eten ook het liefst fruit zoals annanas, mango, papaya, bananen, ed maar ook suikerriet. Het zijn net als wij mensen zoetekauwen. Uiteraard eten ze ook allerlei andere plantensoorten. Maar favoriet is toch zoet. Zouden ze hun tanden ook poetsen? Nee, olifanten wisselen hun hele leven hun kiezen. Als de een versleten is komt de volgende aan de beurt.

Thom is bij terugkomst in de bungalow gaan slapen en is niet meer op komen dagen. Hij voelde zich niet helemaal lekker. Chris neemt maar een zakje eten voor hem mee.
Ik wil niet alleen in het donker terug naar de bungalow lopen, maar gelukkig wil Ellie ook terug. Uiteindelijk vertrekken we met z'n allen richting bungalow. Het is ook al erg laat. Al half 8!!! En ik heb mijn e-reader niet hier mee naar toe genomen.
Dan nog maar bij Chris een tijdje kletsen en elkaars foto's bekijken.

Dan is het echt tijd om te slapen. Om 7 uur worden wij alweer buiten verwacht. Om in de ochtendkou de olifanten in bad te doen.

Tot morgen
Groetjes Gerrie