Dag 20 Don Khong vrijdag 27-1

Allemaal weer Hallo

Saskia wat leuk en gezellig om een reactie van je te lezen hier op mijn reisdagboek. Mis jou en Mark ook!
Veel succes met je nieuwe baan.

Joke, het fietsen valt wel mee, als er maar 1 grote weg is. En het verkeer hier rijdt rustig, toetert als het eraan komt.
Weinig Lao-mensen op de fiets. Als ze het ook maar enigszins kunnen betalen komt er een brommer of scooter.
Iedereen rijdt op een scooter, jonge mensen, oude mensen, ouders met kinderen voorop. Het is het vervoermiddel nr.1 hier.
En ze rijden hier niet als gekken zo hard mogelijk!!!!! Zoals thuis in Nederland. Ze rijden rustig, zo komen ze ook waar ze willen zijn.

Caroline. Ik ben 90% van de tijd optimistisch. De andere 10% is als ik me zorgen maak hoe ik verder moet. Omdat het dan allemaal erg onduidelijk is aangegeven.
Vandaar ook dat ik voor Cambodja op beide locaties al een hostel heb geregeld.
En ik geniet zeker.
Het verbaasd mij niets dat Yvon stopt. Hoe is de sfeer op het werk en de werkdruk?

Dat voor later nu weer even Laos.
Vanochtend werd ik keurig op tijd opgehaald met de Tuk Tuk. Met een groepje van 6 naar een kleine ferry. 2 bootjes met daarop een klein platformpje gebouwd.
Gelukkig niet bij de steile trap dit keer. De Tuk Tuk kon helemaal tot aan de ferry rijden. Scheelt een hoop gesjouw.
Ik ben het zo zat met die doos boeken nog eens extra te sjouwen. Ik doe dit nooit meer!!!!!
Zelfs mijn reistrolley is best nog zwaar in verhouding dat ik 3,5 kg al terug naar huis heb verscheept.
Hij woog bij vertrek net geen 20 kg.
Nu lijkt hij wel 30 kg te wegen. Terwijl er niet veel meer in zit.
En hoe ik nog lichter moet reizen weet ik ook niet. Toch de rugzak? Trolley weegt van zichzelf natuurlijk ook meer dan een rugzak.
Het enige wat ik nog niet gebruikt heb van mijn bagage is: regenbroek, slaapzakje, en klamboe. En klamboe neemt de meeste ruimte in. Dat is best een groot pakket.
Maar goed, die zal ik op het eiland misschien wel nodig hebben.

Aan de overkant van de Mekong moeten we langs de kant van de weg maar afwachten hoe we nu verder gaan.
Na ongeveer 1 uur gewacht te hebben, komt er een grote bus aan.
Dit is de bus naar Hat Xai Khun. De plaats waar de ferry naar Don Khong is.
Ik zit naast een Franse meneer en we kletsen beiden in ons allerbeste Engels met elkaar. Wat me van deze meneer niet tegenvalt.
Hij heeft dit keer zijn vakantie niet zo goed van te voren gepland.
Hij moet zijn visum voor Vietnam nog regelen. En gaat daarvoor weer helemaal terug naar Bangkok. Ipv dat hij dit in Vientiane geregeld had. Was hij al klaar geweest!
Malaria tabletten die bewaart hij voor Vietnam. Maar aan de kust van Vietnam hoef je geen malaria-tableten te nemen. Maar in Laos wordt het wel geadviseerd.
Hij geeft ook beschaamd toe dat hij dit keer zijn huiswerk niet heeft gedaan. Maar hij geniet wel van de paar dagen Laos die hij gehad heeft.

Dan zijn we bij de ferry en gaan we met een longtail boot naar de overkant.
Gelukkig is Pon's riverside Guesthouse vlakbij. Dit is mijn 1ste keus. En ja hoor!!! We zijn er weer!!
Back on track!!! Meteen de 1ste is raak. Ze hebben een kamer voor me, voor 80.000 kip. Met airco en badkamertje, en warme douche!
Hier in het zuiden is airco toch wel lekker. Je merkt echt dat het voor onze begrippen behoorlijk heet wordt overdag, en weinig afkoelt 's avonds en 's nachts.

Bij de tourist information uitzoeken hoe het zit met een busticket naar Pnohm Penh. En hoe ik naar de andere kant van het eiland kom om door Aikhams's familie opgehaald te worden.
Daar word ik niet veel wijzer van, zolang ik geen Laotiaans spreek.
Guesthouse zegt ze maar steeds, zoek het daar maar uit dus.
Andere kant eiland? Motorbike!!!! Perfect!!! Zonder bagage!!!
Dat weet ze wel te vertellen, maar niet hoe ik daar kom met al mijn zware bagage.

Dan maar op zoek naar de bank en internet. Ik heb wel extra geld gepind in Pakse, maar weet niet of dit genoeg zal zijn voor de rest van de tijd in Laos.
Er staat een ATM buiten. Geweldig!!!
Werkt niet voor foreigners.
Binnen kan ik geen geld opnemen met mijn banktpas/creditcard.
Wel een bank, maar alleen voor de inlanders. Daar kan nog wel aan gewerkt worden, aangezien dit toch een toeristisch eiland is.

Op naar internet. Ze hebben zelfs Wifi staat buiten op een bord. Helemaal goed, kan ik met mijn eigen laptop en weer wat foto's doorsturen.
Wifi no work! Internet? Yes
En redelijk snel.

Kom langs klein hutje/restaurant. Vraagt het meisje of ik Noodle soup wil? Kan zij gedachten lezen, zie ik er zo vermoeid/hongerig uit?
Ik heb inderdaad honger, heb alleen een klein broodje gegeten vanochtend en verder nog niets. En het is al laat in de middag!!!
Noodle soup, no meat! Zij is erg vriendelijk en wil graag praten.
Ze is net klaar met haar studie in Vientiane. Forestry (bosbouw/beheer?)
En was blij dat ze weer terug kon naar Don Khong, haar geboortenplaats.
Trots vertelt ze dat dit hun restaurant is. Haar moeder staat in de "keuken" het vlees te snijden.

Hier in Laos heb je alleen maar scharrelvlees. Daar betaal je in Nederland extra voor. Hier heel gewoon. Alles scharrelt gezellig rondom de hutten en over straat rond.
Scharrelvarkens, scharrelkippen, scharreleieren dus ook, scharreleenden, scharrelkoeien, scharrelgeiten, scharrelbuffels?
Geen idee of ze die eten, of alleen voor het werk gebruiken.
Scharrelpoezen en honden? Daar ben ik nog niet achter of ze die ook eten of niet.
Hier is de tweede hond die ik zie die vast zit. Ze hebben een schattige puppy, die aan een ketting zit. En nu en dan neemt haar kleine broertje het hondje mee uit wandelen.

Hoe sommigen hier in hun levensonderhoud voorzien is me een raadsel! Dit kleine restaurantje staat langs de kant van de weg, buiten het "toeristen" gebiedje. Waar dus haast geen toeristen langs komen. En het is te klein en onooglijk om door toeristen te worden opgemerkt. Daarom eet ik heerlijke Noodle soup hier!
En het praatje is ook nog heel gezellig.
Koptjai lai lai!!!

Bij mijn guesthouse is er ook amper iemand die Engels spreekt.
Ik wil graag weten hoe duur een busticket naar Phnom Penh is.
Tomorrow Boss. He tell you!!
Okay, ander guesthouse gevraagd. 28 dollar. En kan ik dan van te voren een ticket boeken? No understand!!

Weer een ander guesthouse hoe kom ik van Muang Khong (plaatsje waar ik nu zit) naar Muang Sean aan de andere kant van het eiland?
Motorbike!!! Maar nu met bagage???
I have Tuk Tuk. How much???
60.000 kip!! Voor 8 km? Dacht het niet!!! 30.000 kip is dan ook okay.
I'll think about it.

Verder is er hier niet zoveel te doen. Uitrusten dus! En van het uitzicht genieten op de veranda van Pon's restaurant.
Meneer Pon heeft het goed voor elkaar. Een goed lopend guesthouse met restaurant with a view over the Mekong.
Personeel weet ik niet zo goed. De jongen van het restaurant ligt te slapen op een stoel!

Tijd om op mijn gemakje de foto's op de laptop en USB-stick te zetten. Boekje lezen, maar eerst een douche!
Doet de heather het niet. Dus geen warm water. Gelukkig is het hier warm dat koud water niet zo'n groot probleem is. Maar toch.
Even melden. Schijnbaar is meneer Pon de eigenaar er nu ook. En die stuurt een mannetje mee om het probleem te fixen.
Mannetje doet wat ik heb gedaan, maar krijgt ook geen warm water.
Meneer Pon er zelf bij halen. Die doet hetzelfde. En draait fanatiek en hard de kraan open en dicht.
En jawel! Het rode lampje van de heather gaat branden. Heel af en toe.
Niet erg betrouwbaar dus.
Do you want to change rooms???
Ja graag. Boven zijn ook kamers, maar die zijn wel duurder. TV op de kamer enzo. Ik wil niet extra betalen. Dat is dan ook goed.
Kan ik mijn hele zooitje weer opnieuw gaan inpakken en de trap op sjouwen. Daar heb ik eigenlijk helemaal geen zin in!!!!

Ik weer naar meneer Pon. Kunnen we een andere deal sluiten?
Ik moet zondag naar de andere kant van het eiland met mijn bagage om opgehaald te worden door mensen van Don Long.
Heel verbaasd kijkt hij mij aan.
Don Long? Hoe komt u daar nu weer terecht? Family there?? Zie ik er een beetje Laotiaans uit dan?
Ik vertel hem dat ik in Holland een Latiaanse vriendin heb die met een Hollandse man is getrouwd. En dat haar familie op Don Long woont.
Zijn gezicht klaart direct op en het ijs is gebroken.
They were here! Ze hebben schijnbaar niet in zijn guesthouse geslapen, maar hij kan zich hun goed herinneren.
Hij heeft namens hun a pig gekocht voor de familie op Don Long.
Heel vriendelijke familie. Knappe vrouw en kinderen.
Natuurlijk brengt hij mij zondag naar het andere dorp. Hij gaat toch elke dag daar naar de markt.

Ik zeg dat ik een foto van Jon en Aikham bij me heb. Dan kan hij zien of dat dezelfde mensen zijn.
En we hebben het inderdaad over dezelfde mensen.
Ik zeg dat ik de familie morgen moet bellen, wanneer ik nar Muang Sean kom.
Spreken ze dan wel Engels? Een klein beetje.
Hij biedt aan om morgen dan te bellen in Laotiaans. Kan niet beter!

Gelukkig dat is geregeld. Kan ik rustig gaan slapen.

Groetjes Gerrie