Dag 28 Phnom Penh vervolg

De laatste excursie was wel een heftige.

Ook de Tuk Tuk rit was heftig. Het is een behoorlijk eindje uit het centrum.
En de enigste verkeersregel die ik hier gezien heb is aan de rechter kant van de weg rijden. Al gaat dat ook niet altijd op.
Ook inhaleer je in de Tuk Tuk op de grotere weg veel stof, uitlaatgassen van oa de vrachtwagens.

Ik was al opgestaan met een zere keel en schorre stem. Dat wordt er nu niet beter op.

Voor wat afleiding gaan we nog naar de Russian Market. Dit is een overdekte Aziatische markt, food en non food.
Niet echt bijzonder ondertussen voor mij en mijn medepassagiers. Want dit soort markten hebben we her en der in Azië al meer gezien.
Maar ik vind hier wel wat ik nodig heb.
Magneetjes en sleutelhangers.

Ondertussen is het half 4, en we hebben nog geen lunch gehad. Dus even een kleinigheidje eten en dan terug naar Velkommen backpackers.

Douchen en de indrukken van vandaag laten bezinken.

Om half 8 komt Hiskia (vrouw waar ik gisteravond wat mee ben gaan drinken) weer. En gaan we op zoek naar het restaurant Romdeng.
Dit behoort tot dezelfde groep als Friends. En is ook een trainy restaurant voor voormalige straatkinderen.
En het staat heel erg goed aangeschreven qua menu.
Hier serveren ze echte Cambodiaanse gerechten.

Het is donker en we komen er niet echt uit. Tuk Tuk rijders blijven vragen of we mee willen rijden.
Uiteindelijk maar wel doen, want we krijgen het restaurant niet gevonden.
De Tuk Tuk rijder weet waar het is.
Hij gaat op weg en helemaal de andere kant op dan wij dachten dat het restaurant was. Het kan zijn dat het restaurant verplaatst is.
Dat gebeurd weleens.

Dan staat hij stil bij een compleet ander restaurant in een ander deel van de stad. Oeps vergissing. Hij dacht dat we een ander restaurant bedoelden.
Met kaart en straatnummer nog eens uirgelegd. And off we go again.
Dit keer komen we waar we wezen moeten.

Het is in een onooglijk straatje. Maar als we door de poort het restaurant terrein opkomen is het 3 sterren wat mij betrefd.
Keurig netjes verzorgd, gebouw, tuin, terras, personeel.
Het is al wel druk. Maar een tafeltje voor 2 hebben ze nog wel. We moeten wel mee naar binnen, dat is jammer.
De trap op en dan 4 sterren! Krijgen we een mooi tafeltje op het balkon.

Hiskia en ik zijn hier voor een speciaal gerecht naartoe gegaan.
Een snack als voorgerechtje. 't Is wel even slikken als het gebracht wordt.
YES!!!! WE DID IT!!!!
We ate fried TARANTULA!!! Ieder 2 stuks.

We krijgen een bordje met 4 spinnen en een dipsausje. Ik ben de eerste die het gaat proberen.
Dat moet natuurlijk wel op de foto gezet worden, als bewijs.
Smaakt knapperig en best wel goed met een dipje.
Dan is het de beurt aan Hiskia, die wil net een hap nemen als de ober met een bordje levende tarantula aan komt zetten. Om te laten zien.
Dat is bijna te veel voor Hiskia.
Maar ook zij zet dapper door en het valt reuze mee.
De tweede spin gaat er ook nog wel in.

Als hoofdgerecht hebben we een heerlijke mango salade met gerookte vis en gedroogde garnalen. Heel erg lekker.
En rijst met een heerlijk visgerecht.
Toetje lusten we ook nog wel.

Dit restaurant krijgt een 10 plus!!
Goede Ambiance, Keurig verzorgd, Vriendelijk personeel, en Heerlijk eten.
De plus is voor het zwembad, waar we helaas niet op gekleed zijn.
Als je ooit naar Phnom Penh gaat, zeker een keertje naar dit restaurant gaan. AANRADER!!!

Er is van deze organisatie nog een 3de restaurant. Gespecialiseerd in Frans en Khmer keuken. Die doen alleen ontbijt en lunch.
Daar wil ik morgen naartoe, maar die is zondags (morgen dus) gesloten. Jammer.

Hiskia en ik wandelen weer terug naar de hostel.
We blijken door de rosse buurt te moeten. Maar het is nog redelijk vroeg en druk. Dus dat gaat wel.
Anders hadden we zeker een Tuk Tuk genomen.

Bij de hostel wisselen we nog mail adressen uit. En onze sites.
Zij heeft uiteraard ook een site waar familie en vrienden haar kunnen volgen voor haar reis van een jaar (of meer, als de financiën het toestaan)
Morgen wordt ze opgehaald om kennis te maken met de andere vrijwilligers en hun woonruimte.
Ze kijkt er naar uit om maandag te beginnen met lesgeven.

Ondertussen heb ik een gigantische keel- en hoofdpijn en haast geen stem meer. Dus strepsils kopen en naar bed.
In de hostel is op het moment life music en het is een gezellige, drukke bedoening.
2 Nederlandse meiden vragen of ik nog met hun een biertje mee drink op hun laatste avond. Maar vanavond niet. Ik voel me echt niet goed. Kan ook amper praten, zeker niet met die harde muziek.
Dus aspirientje en naar bed.

Ps. De foto's bij dit verslag zijn NIET geschikt voor mensen met een ZWAKKE MAAG of SPINNEN FOBIE!!!

Groetjes Gerrie