Dag 3
08 Juni 2018 | Tunesië, Hammamet
Donderdag 7 juni 2018
Om 7 uur zwemmen is niet gelukt. Veel te vroeg, bovendien zijn ze het zwembad dan aan het schoonmaken. Dus eerst ontbijten, niet te zwaar, en dan 40 baantjes zwemmen.
We worden opgehaald door een busje en gaan een quad tocht doen. Het enige wat je hoeft te doen is gas geven of remmen en sturen uiteraard. Op een gegeven moment word ik van positie 3 naar positie 1 direct achter de gids geplaatst. En ik neem een bocht te krap en sta erg schuin en probeer dat op te vangen door met mijn voet naar de grond te gaan. Oeps foutje. Wat verder weg in het heuvel gebied. Moet ik achterop bij de gids.
Ik ben te onzeker op de quad en het is nu moeilijker terrein. In eerste instantie houd ik mij vast aan het rekje achterop de quad. Maar hij gaat af en toe zo hard en steil de heuvel op. Dat ik hem toch maar om zijn middel vastpak.
John volgt goed en Joyce vindt het ook lekker bij John achterop de quad. John is onze musketier 1, Ik ben een halve musketier en Joyce is de stoere chick achterop de motor.
Als we weer terug zijn bij mijn quad vraagt de gids of ik achterop wil blijven zitten of dat ik weer zelf ga rijden. Natuurlijk ga ik weer zelf rijden. En op deze “makkelijkere” stukken gaat het ook goed. Zo racen we weer terug. Vaker oefenen is voor mij wel gewenst. Wie weet waar ik het ooit weer ga doen.
In het begin is er een foto gemaakt door de fotograaf en die wil ik graag hebben. Ziet er stoer uit. Ik ben ook stoer, maar het kan nog stoerder.
Het is vandaag bewolkt, dus we besluiten naar de jachthaven te lopen, dan kunnen eerst naar de pharmacie voor puffers voor Joyce en zeeziekte tabletten voor mij. Moet ik tegenwoordig wel hebben op de boot. De pharmacie die hun kenden van hun eerdere reizen is er niet meer, dus vragen wij waar de dichtstbijzijnde zit. 5 minuten lopen, is ietsje meer. Maar ze hebben wat we nodig hebben en dat is het belangrijkste.
Dan op naar de jachthaven, en ondertussen is de zon ook weer tevoorschijn gekomen. Dus het wordt warm. Eerste stop bij de jachthaven is een terrasje en verse sinaasappelsap. No ice. Zóóó lekker!!!!
Er liggen veel boten in de jachthaven, maar we zien geen mensen op de boten. Ook niet iemand die de boot toevallig schoonmaakt en waar we aan kunnen vragen of we een kijkje binnen mogen nemen.
We gaan over het strand terug lopen naar het hotel. En aangezien ik het zóóó warm heb, maak ik mijn zakken leeg en plons de zee in. Héééérlijk. Druipend loop ik verder over het strand naar “ons” Medina strand. De golven zijn geweldig op dit moment. Dus tijd om in de golven te spelen. Ook Héééérlijk. Druipend loop ik met J&J terug naar het hotel. Onderweg komen we langs een supermarkt. Joyce wil even kijken of ze wat lekkkers voor tussendoor te snacken hebben. Want die hapjes zijn in het hotel beperkt aanwezig en gisteren was alles op. Ik wil buiten wachten, maar Joyce zegt kom maar mee naar binnen. We vinden een pot met olijven, maar het is niet alleen een supermarkt maar een warenhuis. En, Oh schande, ik loop druipend met hun de winkel door. Dat er niet iemand naar me toekomt en me vriendelijk doch dringend verzoekt het pand te verlaten verbaast me nu nog. Dit kon écht NIET!!! Daar heb je weer zo’n stomme toerist die denkt dat die alles mag. Bwuuuh!!! Ik ben veranderd in een MONSTER!!!!!
Dan is er nog tijd om even in de zon te liggen, waar ik natuurlijk in slaap val. Dan omkleden en cocktail time. Dit keer een Sultan Cocktail. Dit is zonder sinaasappelsap. Maar hij doet er wel erg veel grenadine in. Maar afijn het is alcohol, dus altijd goed!!!!!
Joyce en ik dragen allebei onze little black dress en hakken uiteraard. Na het eten hadden we afgesproken een spelletje te gaan doen bij J&J’s huisje. Maar ik zeg, dat is zonde. We zijn nu dressed to kill, dus we moeten gaan flaneren. Goed plan Gerrie. Hand in hand met John in het midden wandelen we door de Medina. Ik op zoek naar magneetjes en een sleutelhanger. Uiteraard worden we her en der een winkeltje in “gelokt”. En heeft Joyce mij ondertussen gebombardeerd tot wife en zij is de girlfriend. De mannen steken hun duim op naar John en denken nu ook dat hij een rijke gozer is. Dat kán toch NIET als je 2 vrouwen moet onderhouden, dan hou je geen geld meer over.
Bij 1 winkeltje ziet Joyce een leuk klein zwart tasje. John staat ondertussen buiten. Dus Joyce roept haar boyfriend en ik roep mijn husband.
Hier onderhandelt John voor een klein tasje. Joyce zegt tegen John 40 dinar John begint met 50 dinar en het wordt uiteindelijk 55 dinar. Joyce is boos, omdat hij teveel heeft betaald. En ze loopt “boos” naar buiten zeggende you are nog sleeping with me tonight I am pissed! Ik meteen erachter aan. She is not having a good night tonight, but I will!
Als ik alleen in die winkel sta zegt die man she is joking yes??? Ik zet no! I am the wife she is the girlfriend. De man weet niet meer hoe die het heeft. De andere mannen die het horen moeten lachen.
Verderop bij een winkeltje vraagt een man aan Joyce of hij mij mag kopen voor kamelen. Joyce zegt meteen JA! Fijne sisterwife is dat!!!!
We gaan al giechelend naar huis. Dit toneelstukje houden we erin. Maar hoe gaat Joyce het dan volgende week doen? Als ze alleen met John is? Dat heeft ze al bedacht. Ik moest terug om te werken ik ben ondertussen een dokter in het ziekenhuis geworden. Wat voor dokter dan? Dat mag ik kiezen. Dan wordt het een gynaecoloog.
Nog een wijntje als afsluiter en dan naar mijn eigen plekje en een verslag van vandaag maken. Dat gaat dus niet lukken. Ik ben begonnen maar op een gegeven moment doe ik mijn ogen weer open en zie ik kkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk.
Dat krijg je van teveel alcohol. Een zatte vrouw is een engel in bed die slaapt meteen.
Groetjes Gerrie
Om 7 uur zwemmen is niet gelukt. Veel te vroeg, bovendien zijn ze het zwembad dan aan het schoonmaken. Dus eerst ontbijten, niet te zwaar, en dan 40 baantjes zwemmen.
We worden opgehaald door een busje en gaan een quad tocht doen. Het enige wat je hoeft te doen is gas geven of remmen en sturen uiteraard. Op een gegeven moment word ik van positie 3 naar positie 1 direct achter de gids geplaatst. En ik neem een bocht te krap en sta erg schuin en probeer dat op te vangen door met mijn voet naar de grond te gaan. Oeps foutje. Wat verder weg in het heuvel gebied. Moet ik achterop bij de gids.
Ik ben te onzeker op de quad en het is nu moeilijker terrein. In eerste instantie houd ik mij vast aan het rekje achterop de quad. Maar hij gaat af en toe zo hard en steil de heuvel op. Dat ik hem toch maar om zijn middel vastpak.
John volgt goed en Joyce vindt het ook lekker bij John achterop de quad. John is onze musketier 1, Ik ben een halve musketier en Joyce is de stoere chick achterop de motor.
Als we weer terug zijn bij mijn quad vraagt de gids of ik achterop wil blijven zitten of dat ik weer zelf ga rijden. Natuurlijk ga ik weer zelf rijden. En op deze “makkelijkere” stukken gaat het ook goed. Zo racen we weer terug. Vaker oefenen is voor mij wel gewenst. Wie weet waar ik het ooit weer ga doen.
In het begin is er een foto gemaakt door de fotograaf en die wil ik graag hebben. Ziet er stoer uit. Ik ben ook stoer, maar het kan nog stoerder.
Het is vandaag bewolkt, dus we besluiten naar de jachthaven te lopen, dan kunnen eerst naar de pharmacie voor puffers voor Joyce en zeeziekte tabletten voor mij. Moet ik tegenwoordig wel hebben op de boot. De pharmacie die hun kenden van hun eerdere reizen is er niet meer, dus vragen wij waar de dichtstbijzijnde zit. 5 minuten lopen, is ietsje meer. Maar ze hebben wat we nodig hebben en dat is het belangrijkste.
Dan op naar de jachthaven, en ondertussen is de zon ook weer tevoorschijn gekomen. Dus het wordt warm. Eerste stop bij de jachthaven is een terrasje en verse sinaasappelsap. No ice. Zóóó lekker!!!!
Er liggen veel boten in de jachthaven, maar we zien geen mensen op de boten. Ook niet iemand die de boot toevallig schoonmaakt en waar we aan kunnen vragen of we een kijkje binnen mogen nemen.
We gaan over het strand terug lopen naar het hotel. En aangezien ik het zóóó warm heb, maak ik mijn zakken leeg en plons de zee in. Héééérlijk. Druipend loop ik verder over het strand naar “ons” Medina strand. De golven zijn geweldig op dit moment. Dus tijd om in de golven te spelen. Ook Héééérlijk. Druipend loop ik met J&J terug naar het hotel. Onderweg komen we langs een supermarkt. Joyce wil even kijken of ze wat lekkkers voor tussendoor te snacken hebben. Want die hapjes zijn in het hotel beperkt aanwezig en gisteren was alles op. Ik wil buiten wachten, maar Joyce zegt kom maar mee naar binnen. We vinden een pot met olijven, maar het is niet alleen een supermarkt maar een warenhuis. En, Oh schande, ik loop druipend met hun de winkel door. Dat er niet iemand naar me toekomt en me vriendelijk doch dringend verzoekt het pand te verlaten verbaast me nu nog. Dit kon écht NIET!!! Daar heb je weer zo’n stomme toerist die denkt dat die alles mag. Bwuuuh!!! Ik ben veranderd in een MONSTER!!!!!
Dan is er nog tijd om even in de zon te liggen, waar ik natuurlijk in slaap val. Dan omkleden en cocktail time. Dit keer een Sultan Cocktail. Dit is zonder sinaasappelsap. Maar hij doet er wel erg veel grenadine in. Maar afijn het is alcohol, dus altijd goed!!!!!
Joyce en ik dragen allebei onze little black dress en hakken uiteraard. Na het eten hadden we afgesproken een spelletje te gaan doen bij J&J’s huisje. Maar ik zeg, dat is zonde. We zijn nu dressed to kill, dus we moeten gaan flaneren. Goed plan Gerrie. Hand in hand met John in het midden wandelen we door de Medina. Ik op zoek naar magneetjes en een sleutelhanger. Uiteraard worden we her en der een winkeltje in “gelokt”. En heeft Joyce mij ondertussen gebombardeerd tot wife en zij is de girlfriend. De mannen steken hun duim op naar John en denken nu ook dat hij een rijke gozer is. Dat kán toch NIET als je 2 vrouwen moet onderhouden, dan hou je geen geld meer over.
Bij 1 winkeltje ziet Joyce een leuk klein zwart tasje. John staat ondertussen buiten. Dus Joyce roept haar boyfriend en ik roep mijn husband.
Hier onderhandelt John voor een klein tasje. Joyce zegt tegen John 40 dinar John begint met 50 dinar en het wordt uiteindelijk 55 dinar. Joyce is boos, omdat hij teveel heeft betaald. En ze loopt “boos” naar buiten zeggende you are nog sleeping with me tonight I am pissed! Ik meteen erachter aan. She is not having a good night tonight, but I will!
Als ik alleen in die winkel sta zegt die man she is joking yes??? Ik zet no! I am the wife she is the girlfriend. De man weet niet meer hoe die het heeft. De andere mannen die het horen moeten lachen.
Verderop bij een winkeltje vraagt een man aan Joyce of hij mij mag kopen voor kamelen. Joyce zegt meteen JA! Fijne sisterwife is dat!!!!
We gaan al giechelend naar huis. Dit toneelstukje houden we erin. Maar hoe gaat Joyce het dan volgende week doen? Als ze alleen met John is? Dat heeft ze al bedacht. Ik moest terug om te werken ik ben ondertussen een dokter in het ziekenhuis geworden. Wat voor dokter dan? Dat mag ik kiezen. Dan wordt het een gynaecoloog.
Nog een wijntje als afsluiter en dan naar mijn eigen plekje en een verslag van vandaag maken. Dat gaat dus niet lukken. Ik ben begonnen maar op een gegeven moment doe ik mijn ogen weer open en zie ik kkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk.
Dat krijg je van teveel alcohol. Een zatte vrouw is een engel in bed die slaapt meteen.
Groetjes Gerrie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
