dag 18 Paksé woensdag 25-1

Hello everybody

Vandaag weer op tijd uit bed. Want ik word om 8 uur opgehaald om naar het Bolaven plateau te gaan. Dit ligt in een natuurgebied met veel thee-, en koffieplantages. En een aantal mooie watervallen schijnt.

Om 8:10 uur is er nog niemand, dus maar even bellen. Meneer is heel verbaasd, maar ze zijn bij de buren ook mensen op aan het halen. Hij wil allemaal moeilijk doen, terwijl het bureautje om de hoek is 5 minuten lopen. Ik zeg ik kom daar wel naartoe.
We zijn met 4 dames en een lady chaffeusse.
Een minivan die betere tijden heeft gekend. De voorruit zit vol grote barsten. Misschien daarom wel 2 boedha's op het dashbord en van allerhande goodluck things aan het spiegeltje.

Eerst gaan we naar de thee plantage en de chaffeuse is ook alleen maar de chauffeuse, we hebben geen gids.
Dus loop ik maar met de groep van Saibadee 2 mee. Die hebben wel een gids. Krijg ik toch een beetje uitleg.
Word ik ineens in het Nederlands begroet. Is daar een stel die ik bij de grens ook al ben tegengekomen. We zijn zogenaamd onafhankelijke backpackers. Maar volgen wel zo'n beetje hetzelfde rondje.
Zij zitten wel in Sabaidee 2 Guesthouse. Zij hebben die ochtend wel gewacht of er kamers vrijkwamen. En dat was ook zo.
Nog een kopje thee proeven en weer verder.

Dan gaan we naar de Tad Fan falls. Dit zijn de hoogste watervallen in het zuiden. 2 watervallen van 130 m hoog.

Een 6 km verderop is de Tad Yuang fall. Ik vind deze mooier.
Bij de ingang is een kookplaats. Hier worden stokjes vlees geroosterd. De papaya wordt geschild en geraspt voor de salade. Maar hier durf ik toch niet zo goed te eten.
Bij beiden watervallen wordt flink gebouwd. Er komen hier resorts.
Als je hier over 3 jaar terug komt, is er heel veel veranderd.
Dat hoor ik ook van heel veel mensen die vaker in Laos zijn geweest. Dat op het moment alles zo snel veranderd. Niet altijd ten goede.
Het wordt steeds meer toeristischer en minder authentiek.

Dan gaan we naar een koffieplantage. Hoezo koffieplantage? Het is een immens luxe resort. Met keurig aangelegde tuinen en mooie bungalows.
Ik dwaal in mijn uppie verder en kom dan de echte koffieplantage tegen.
Compleet met houten dorpshuisjes en spelende kinderen. En de arbeiders uiteraard. Hier liggen de koffiebonen ook op grote vellen te drogen in de zon.

Dan komen we nog bij minority tribes: Alak, Nge en Ka Tu.
Wie wat waar? dat weet ik niet. Maar ze hebben wel allemaal schotelantennes in de dorpen staan.
En opa zit in de woonkamer voor een aantal gigantische boxen. Ze houden hier wel van hun muziek, heel hard.
Verder zijn de huisjes heel traditioneel op palen gebouwd.
Een schare kids roept vanaf een afstandje. Sabaidee!!!! Ik groet netjes terug. Lachen. Maar veel dichterbij durven ze niet te komen.
Dan maak ik een omtrekkende beweging om een hut heen en sta plots achter ze!
Dat is effe schrikken. Het wordt even een spelletje pakkertje. En met veel gelach rennen de jochies voor me weg.

Een jochie probeert met een stok vruchten uit een boom te gooien, maar dat lukt niet. Ik gebaar dat ik hem wel op wil tillen dan kan hij er eentje plukken.
Ja die is gek!!! Ik laat me niet door zo'n gekke farang optillen!! Amme nooit nie!!!. Hij probeert wel kleinere jochies naar mij toe te duwen, zodat die het kunnen doen.
Maar die durven ook niet.

Dan zal ik toch moeten springen. En warempel ik krijg een vrucht te pakken. Met gebaren begrijp ik dat ik deze vrucht zo kan eten. Even proeven. Ik vind het niet smaken. Dus geef ik dit aan een jochie, die dit netjes deelt met een ander jochie. Lekker smullen!!!!

Dan maak ik wat foto's van de kinderen. En dan komen ze wel dichterbij. Want ze willen wel graag de foto zien. Zo kan ik een paar prachtige plaatjes maken.

Op naar de volgende waterval. De Tad Lor fall. Dit is geen hoge waterval wel een brede. En hier is er ook tijd voor de lunch. Bij deze waterval is al een keurig restaurant gebouwd, waar we lekker eten.
Dan kunnen we ons even opfrissen met een plons in het water. Dat is heerlijk verfrissend.
Hier in het zuiden koelt het 's avonds niet meer zoveel af. 's Ochtends en 's avonds hoef ik geen vestje aan te doen. Dat was in Luang Prabang wel anders. Frisjes 's avonds en 's ochtends.
Meer naar het zuiden zal het nog wel heter worden.

Als laatste bezoeken we nog een weversdorpje. Dit zijn de Ka Tu van Coffins Village. De gids wijst onder de hut en zegt Coffe. Ik denk koffie? Ik hoef geen koffie.
Blijkt later dat er onder de hut een Coffin (doodskist) staat.
Deze mensen maken hun doodskist nog als ze leven. Ook niet verkeerd. Heb je altijd de kist naar eigen keuze.
En deze doodskist staat dan onder het huis of bij de boerderij.

Dit was het laatste bezoekje. Het is weer tijd om terug naar Paksé te gaan.
Waar ik nog op jacht ga naar kleurpotloden. Want ik heb wel een aantal kleurboekjes, maar geen kleurpotloden.
Terug naar monumentbooks. Maar hier hebben ze dit niet.
Naar de overkant naar Champasak plaza. DE mall van Paksé. Hier is van alles te koop. Vooral veel schoenen en sarongs.
Maar ik vind kleurkrijtjes. Een aantal pakjes meenemen. Schriften hebben ze hier ook, maar allemaal met lijntjes.
Ik wil graag met blanco papier.
1e etage. Groot warenhuis. En daar vind ik nog kleurpotloden en puntenslijpe s. Geen tekenschriften.

Op de locale markt is het nog steeds een drukte van belang. Er is ook een kleine draaimolen en een groot opblaas spring paleis. Kids having fun.
Ik proef hier en daar wat lekkers. En ga voor een vers gegrilde vis, sticky rice en een blikje beer Lao.
Bij mij zit een Amerikaan die al een jaar in Laos werkt. En die durft ook de salade te eten. Dat durf ik dus net niet.
Zo jammer dat je zo moet oppassen met wat je eet. Ik zou zo graag allerlei dingetjes proeven. Maar je moet voorzichtig blijven.

Bij een reisbureautje kan ik nog net een ticket voor de boot naar Champasak voor morgen kopen. Om 8 uur komen ze me ophalen. Met al mijn bagage.

Ik loop voor op mijn schema. Dus na Champasak wil ik 2 daagjes op Don Khong wat uitrusten, voordat ik naar de familie van Aikham ga.

That's all folks!!!
Groetjes Gerrie