Dag 42 Op weg naar huis zaterdag 18-2

Goedenmorgen allemaal

Laatste dag in Azië. Om 7:00 uur opstaan, douchen en koffer inpakken voor de laatste keer. Yippie!!! De taxirit gaat volgens het hotel 1 uur en 1 kwartier duren, dus om half 9 verwacht ik de taxi, zodat ik om 10:00 uur op het vliegveld ben. Om 8:15 uur is de taxi (groen/gele dit keer) er al en kan ik vertrekken.
Dit keer geen suÏcide, oude barrel taxi zoals de vorige keer in Bangkok. Maar een keurig nette taxi met gordel achterin (die niet sluit). En een chauffeur die netjes en rustig rijdt. Hij houdt voldoende afstand en wrikt zich niet door elke opening in het verkeer. Dit keer zit ik wel relaxed in de taxi.

Als ik terug denk aan de eerste taxirit in Bangkok dan is er waarschijnlijk bij het hotel al gesjoemeld. Ik betaalde 450 baht, terwijl er in de mail van het hotel werd aangegeven dat de taxi van en naar het vliegveld 400 baht zou kosten.
Ik kreeg toen een oude aftandse roze taxi, met kapotte ruit en geen meter. Verderop stond een goede roze taxi die ons liet stoppen en mij wilde laten overstappen. Dat was ook al vreemd, daarom heb ik dat toen niet gedurfd.
Nu denk ik dat de 1ste taxi een deal was met de hotelklerk en geen officiële taxi. En dat de officiële taxi hier lucht van had gekregen en zo heeft geprobeerd alsnog de lading binnen te halen.

Ook de kamer was niet zoals afgesproken en wat ik betaald had. Airco en hot water. Dus niet.
Geen hotel om naar terug te gaan.

Het hotel dat ik nu voor de laatste nacht heb, is een keurig, schoon hotel. Airco kamer en warme douche/bad. Jazeker ik heb zelfs een bad. Geen free Wifi, maar wél een lift!!!
.
Het is niet druk op de weg en ik ben al om 9:00 uur op het vliegveld. Dan kan ik nog niet inchecken, maar wel een ontbijtje halen. Om 10:00 uur kan ik wel inchecken. En vlakbij de balie lees ik dat magnetische spullen in de handbagage ook niet goed is. Oei!! Heb ik alle koelkast magneten in mijn handbagage zitten. Koffer weer uit de big yellow overtas. Koffer open en magneten daarin gedaan. Ondertussen zijn er al weer 2 of 3 mensen mij voorgegaan, met dit gehannes. Maar goed ik wil wel veilig en met al mijn souvenirs in het vliegtuig zitten.
Boarding is om 12:15 uur, als alles goed verloopt. Dus heb ik nog tijd om een laatste souvenir te scoren.
Nóg meer souvenirs???? Je koffer zit toch al vol???? Jawel, maar ik mis nog een sleutelhanger van Thailand voor aan mijn rugzak. En ik vind een leuke van een Tuk Tuk, en nog wel een blauwe Tuk Tuk!! Inpakken hoeft niet, ik hang deze meteen aan mijn rugzak. Nu ben ik écht klaar met souvenirs.
De laatste Bahts opmaken aan een maaltje en een chocolade muffin en een flesje water en wat mij betreft kunnen we vertrekken.

Het vliegtuig vertrekt met een half uur vertraging. En de terugvlucht zal 12 uur en 15 minuten gaan duren. Terwijl de heenvlucht iets meer dan 10 uur heeft geduurd.
Ik ben te goed uitgerust op het eiland, want ik kan in het vliegtuig niet slapen.
Of misschien schommelt het vliegtuig te weinig, want in schommelende bus, schokkende trein, luidruchtige boot slaap ik wel.

Gelukkig hoef ik niet met de trein en lopend naar huis, maar komen Saskia en Bram mij op Schiphol ophalen.
Zij zijn keurig op tijd, mijn vliegtuig niet.
Wachten op mijn big yellow bag met koffer en dan kan ik eindelijk naar de uitgang.
Daar wacht het ontvangst comité al op mij. En ze weten ook waar de Vlaamse frites zijn. Mét mayonaise!
Lekker, maar niet zo lekker als ik had verwacht. Het ligt nogal zwaar op de maag.
Ik ben het zware eten niet meer gewend.

In de auto val ik wel af en toe in slaap. En voor ik het weet ben ik thuis. Het is ondertussen 23:00 uur.
Dat is toch wel weer effe wennen. Koud ook!!! De thermostaat heeft 6 weken op vakantie mode gestaan. 15 graden en dat voel je. En het lukt me niet om deze warmer af te stellen.
Dat zoek ik morgen wel weer uit.
Nu lekker slapen, want ik ben moe.
Waarschijnlijk te moe, want ik zie het nog 1:00 uur worden. Dan ben ik ondertussen al 24 uur wakker.
Maar uiteindelijk val ik toch wel in slaap in mijn eigen bedje.

De reis is fantastisch geweest. Ik heb veel gezien, meegemaakt.
En zo gestresst als ik was voor de reis begon. Zo is het me ook erg meegevallen.
Natuurlijk had ik ook mijn down momenten. Maar hoofdzakelijk toch up momenten.

Hoogtepunten van de reis:
Dat was in de eerste plaats toch wel het bezoek bij de familie van Aikham.
Een kijkje in hun leven en de vriendelijkheid, warmte en gastvrijheid van deze mensen is hartverwarmend geweest.

Duiken in tropisch water!!! Ik ben dus echt wel een warm helder water duiker. Daar voel ik me het meest op mijn gemak en relaxed.
Gibbon experience met de ziplijnen van boom naar boom en slapen in de boomhut(ondanks de rat) met een geweldig uitzicht.

Olifanten dorp. Hoog op de schouders van een olifant rijden en badderen in de rivier.

Genieten van de Aziatische cultuur én eten. Dit heeft me van kleins af aan al aangetrokken en is ook prachtig geweest.
Zeker voor herhaling vatbaar. Maar dat zei ik over Nieuw-Zeeland ook.
En mijn reislijstje wordt hierdoor alleen maar groter.

En ik ben heel trots op mezelf dat ik deze reis alleen gedaan heb.
Zonder één keer in paniek te raken. Goed hè?
Ik heb uiteraard ook mijn moeilijke momenten gehad, maar nooit zo erg dat ik het niet meer zag zitten.
Bovendien ben je niet altijd alleen. Je ontmoet onderweg allerlei verschillende mensen, waar je even of wat langer een leuk contact mee hebt.
En ik heb de reis met jullie kunnen delen. Iedere keer weer een plezier als er reacties van jullie waren te lezen. Daar keek ik ook altijd naar uit.

Al met al een geweldige reis om op terug te kijken en nog lang van te genieten.

Tot mijn volgende avontuur.

Groetjes Gerrie