Dag 18 van Flores naar Caye Caulker

Woensdag 20 maart

Gisteren taxi geregeld om half 5. Muy bien. Hoeven we niet te sjouwen met onze spullen.
Om 3 uur staan we op. Hebben dan rustig de tijd om te douchen, laatste spullen inpakken en kopje thee te drinken.
Om 4 uur zijn we klaar en zitten aan de thee. Begint er een baby te huilen. Schijnbaar heeft die vannacht ook gekrijst. Ik heb niks gehoord. Desiree wel en die kan daar niet tegen. Eten geven, schone luier en STIL zijn.
Vervolgens komt er een horde familie langs met een stuk of 5 kids.
Zij komen uit LA en een van de mannen is Guatemalees. Familie bezoek en roadtrip met een grote pick-up.

Ondertussen is het half 5 en nog geen taxi. Maar, heel slim van ons, we hebben zijn telefoonnummer. SI hombre wij no loco.
Desiree heeft geen bereik. Dan met de hotel telefoon. Ook geen verbinding.
Nonono niet fijn.

4:40 uur gaan we maar lopen. Met volle bepakking en flinke pas en een groot portie tegenzin gaan we op pad.
Het is een klein eiland en we hebben hier zo vaak gelopen dat komt goed.
Ik loop iets sneller dan mi amiga, omdat dat prettiger is eigen tempo en ik beslis op tijd bij de bus wil aankomen.
Maar het is verder dan ik dacht. Klopt. Desiree roept. Hier is ons hotel weer.
Waaaaat!!!!!!
Hebben we een rondje gelopen. Zijn we bij het water rechts af gegaan in plaats van links.
K..K..K..K.. En we hebben nog 4 HELE minuten.
Rennen K..K..K..K.. Stukje lopen. Rennen K..K..K..K.. Stukje lopen enz.
Ik loop flink vooruit. Als er maar vast 1 van ons bij de bus is.
Desiree roept achter mij iets. Geen idee wat. Rennen K..K..K..K..
Eerdere afslag naar het water. Eh!!!! Moet ik hier nu links of toch rechts.
Links denk ik toch. Rennen K..K..K..
JAAAAA. Daar zie ik de brug en daar moet ook de opstap plaats zijn.
RENNEN. Laat de bus er nog zijn. Laat de bus er nog zijn. Dreunt het door mijn hoofd.
Ik zie lichten van een bus. RENNEN. Ziet hij mij. Ziet hij mij. Niet wegrijden.
Dan zie ik een blonde knot bij de chauffeur staan. WTF!!!!!
Hoe kan Desiree er nu eerder zijn dan ik???????
Het blijkt dat zij veel eerder linksaf naar het water is afgeslagen en dus dichterbij de bus uitkwam. Waar de chauffeur al om haar ticket heeft gevraagd, al kijkend op zijn horloge.
Mi amiga caminar, zegt Desiree. Niks caminar lopen. Correr rennen.
Tickets zegt de chauffeur ongeduldig. Sisisi. Laat me effe op adem komen zeg. En mijn backpack en kleine tas gaan in de grote gele zak en op slot.
Hoppa nu mag deze in de bagageruimte.
Desiree heeft ondertussen 2 plaatsen langs het gangpad gevonden. Hé hé even bijkomen.

Apart door het donker door Flores gesjeesd met volle bepakking. 1 1/2 keer het eiland rond. En we wisten toch de weg???? Ja, maar niet precies binnendoor naar waar de bussen staan. We hadden beter buitenom kunnen lopen. Achteraf gekletst.
Maar wij doen veilig, wij weten wat we doen. We gebruiken ons gezonde verstand.
We zitten ook veilig in de goede bus naar Belize toch?????

MAAR......... de chauffeur heeft onze ticket, die ook voor de ferry naar ons eiland is. Hij zegt dat we daarvoor een andere ticket krijgen.
Desiree en ik besluiten ter plekke, als dat niet zo is. Dan wurgen we hem.
We zijn sowieso in the mood om iemand te wurgen.

Er zou wifi in de bus zijn. Jawel, maar......... pas in Belize. Niet in Guatemala.
Het zou een grote comfortabele bus zijn. Maar....... dat is het ook.
De reis zou 5 uur duren. Maar........ Guatemalese uren zijn langer dan die bij ons. Dus we zullen zien.

Om 10:20 uur zijn we op de plaats van bestemming. Belize bij de ferrys. Iets later maar dat komt door een paar stomme Nederlandse vrouwen die te laat bij de bus waren. Sta op tijd op en vertrek op tijd! Jeetje hoe moeilijk kan dat zijn.
Een mannetje vraagt wie de ferry tickets al betaald hebben? Si. Oh Yes we did. Laat een foto zien. Is dit jullie ticket? Het ziet er wel zo uit. Maar onze digitale koningin heeft er ook een foto van gemaakt. En we hebben een match.
Hij heeft de tickets voor ons.
Come come zegt hij. Over 4 minuten vertrekt de ferry. Hoho met mijn backpack nog ingepakt ga ik het niet halen. Hoppa hij hijst mijn gele gevaarte op zijn schouder en loopt aan.
Hoppa wij er achteraan. En we halen de ferry van half 11, ipv half 12.

Ons guesthouse ligt niet ver lopen van de ferry pier. En dankzij de internet foto hebben we het paars met groene gebouw zo gevonden.
We logeren in Vista del Mar. En het klopt ook. We kijken uit op het strand en de Caribische Oceaan.
Om half 12 zijn we er al. Onze kamer is nog niet klaar. Maar we kunnen gratis water en thee pakken.
's Ochtends ook gratis.... Iets voor mij..... Bananen. Geen gratis ontbijtje voor mij. Wel een gratis ritje naar het ziekenhuis. Doe maar niet doen.
We hebben een ruime kamer met 2 2- persoons bedden. Badkamers op de gang.

We hebben Mario, de eigenaar, gevraagd naar de bank, supermarkt, waar je lekker en niet duur kunt eten en een goed duikcentrum.
Hij vertelt ons ook waar een goed bakkertje zit. En iemand brengt hem een flesje vers watermeloensap. Of ik ook wil proeven? Wat dacht jij man. Sure. Heerlijk is dat. Weten we ook al een goede sapkraam.
Helaas is het geen lobster seizoen. Wel conch seizoen. Dit is een schelpdier. Oooh, ga ik zeker proeven.

Op pad. Het is heet en weinig wind. De hitte is 2 maanden vroeger dan normaal. Dat was in Guatemala ook. We hebben de juiste tijd uitgezocht, maar het weer werkt niet mee. We zullen het ermee moeten doen.

De sapdame is lunchen, later terugkomen. Doen we.
Bij de supermarkt halen we kaas en pindakaas. Hollandser kan het niet.
Een verlate lunch met tortilla, kaas en pindakaas.

Tijd om te relaxen. Desiree heeft de gratis hangmatten en strand handdoeken al geregeld. Ik ga eerst de oceaan in. Die is echt warm man.
Dan met mijn boek in de hangmat. Heerlijk. Desiree kan zich niet concentreren op haar boek. Er zit vlakbij een rasta mannetje luidruchtig te praten. Is de ene gast weg, komt de volgende erbij zitten. Ze raakt zo in de stress dat ze uit haar hangmat valt. Lachen!!!!!
Ik kan er niet uitvallen, want mijn hangmat is extra, extra breed.
Hier dwars in liggen is nog fijner. Morgen wil ik numero uno weer.
De hangmatten hangen onder de palmen lekker in de schaduw. En ondertussen ook in het windje. We krijgen er kippenvel van.
Tijd om wat anders te gaan doen.

We gaan op zoek naar het duikcentrum Frenchie's Diving. Die staat als goed en veilig bekend. Gevonden. We reserveren voor een dag duiken, inclusief the Blue Hole.
Maar voor die duik willen we een paar makkelijke duiken doen. Er zijn op dit moment geen halve duikdagen gepland alleen hele dagen.
Maar de lady gaat kijken wat er te regelen valt. Ze komt terug met het voorstel voor een halve dag 2 duiken niet moeilijk. Doen. Voor mij is het 6 of 7 jaar geleden dat ik gedoken heb. Eerst weer inkomen.
Overmorgen, vrijdag, gaan we duiken!!! En zondag the Blue Hole en daarna nog 2 andere duiken.
Dan is er nog een optie om zaterdag of maandag een volle dag te gaan duiken. Maar we zitten dit eens uit te rekenen. En het duiken kost een vermogen. We houden het hierbij.
We hadden beter het geld voor de trekking in het duiken kunnen stoppen. Maar als je alles van te voren weet....

Tijd om te gaan eten. We gaan naar het restaurantje wat Mario heeft aanbevolen. Veredelde frietkraam. Waar we heerlijke garnalen hebben gegeten. Er staat ook lime merengue taart op de lijst. Dat kan ik niet weerstaan. Eigen gemaakt ook nog. En hij is me toch lekkerrrrr. Mmmmmm.

We gaan nog kijken of er nog ergens Happy Hour is. Jawel, mits je daar ook eet. Maar... Zie daar.... HAPPY HOUR de hele avond. Yeah man! Doe ons maar de Panty Ripper. Rum, kokosmelk en pineapple. Smaakt goed.
Voorlopig geen TEQUILA maar RUM man.

Be Happy
Groetjes Gerrie