Kamakura en Tokio

Dag 6 Zondag 8 september 2024

Voor half 9 mijn koffer en kleine wandel rugzak in de garage droppen. Deze worden vooruit gestuurd naar onze volgende plaats. Namelijk Yudanaka. Dit ivm het openbaar vervoer en grote koffers zijn onhandig in spitsuur metro en gesjouw in en uit treinen.

Vanmorgen bedacht ik me nog gauw dat mijn oplaad spullen nog hier moeten blijven. Gauw uit de koffer gepakt.

Helaas heb ik daarbij niet aan mijn medicatie gedacht. Maar ach 1 dagje overslaan is geen ramp. Relax, het is vakantie.

Vandaag gaan we naar een stadje buiten Tokio. Met de metro en trein naar Kamakura.

We gaan eerst naar de Hasa-dera tempel. Dit is een Boedhistische tempel. Gewijd aan de Kannon. De Godin van genade.

De legende van de Kannon.

In 721 na Chr. werden 2 beelden van Kannon uit dezelfde kamferboom gesneden.

1 werd in de Hasa- dera in de stad Nara geplaatst. De ander werd in zee gegooid om de plekbte vinden waarmee het een karmische verbinding had. In het jaar 736 spoelde het aan op het Nagai strand.op het schiereiland Miura bij Kamakura. En werd direct naar Kamakura gebracht, waar eenntempel werd gebouwd om het te eren.

Aan de ingang staat een prachtige bonsai boom. Binnen het complex zijn prachtige tuinen, met uiteraard een vijver met Koi karpers. Het heeft een deel met vele prachtige uit steen gehouwen beeldjes. Uiteraard een mooi hoofdgebouw. Met daarin het houten beeld van Kannon. Nu verguld. Het is 1 van de grootste houten beelden in Japan. Samen met de Kannon in Nara. Het "zuster" beeld. Het wordt de elfkoppig Kannon genoemd, omdat zij 11 hoofden op haar eigen hoofd heeft, en is 9,18 hoog.

Er is een Mooi uitzicht over Kamakura en de oceaan. Ze hebben ook een winkeltje waar ze een gestoomd broodje verkopen, dat wordt mijn verlaat ontbijt. Ook steek ik een wierookstokje aan, voor mijn familie en mezelf. Ik score een stempel voor Esther.

Dan is er de optie om naar het tempelcomplex Kotoku-in te gaan. Hier staat de grote, bronze Boedha van Kamakura. In 1252 begon de bouw van de Boedha. Het beeld bevond zich oorspronkelijk in een houten tempel. Het gebouw is 2 keer ingestort. Waarna het tot de fundamentmuren werd weggespoeld door de tsunami van 20 september 1498.

Ook hier ga ik een stempel voor Esther halen. Ik kan het boekje na 20 minuten ophalen. Dus nog niet lunchen.

In de schaduw aan mijn verslag werken.

Daarna op zoek naar iets makkelijks te eten.Tegenover de "tempel" is een kraampje dat verkoopt ???, geen idee meer hoe het heet. Een sokje met 3 bolletjes erop. En ik kan kiezen uit 3 smaken. Ik kies miso met walnoot. Deze smaken blijken laagjes te zijn die om de 3 bolletjes worden "geverfd". Ter plekke op een bankje moet ik het opeten, want lopend over straat eten is not done. Het is wel lekker, het lijken een soort deegballetjes te zijn met een geglazuurd laagje naar keuze. Het is wel lekker, maar ook prijzig vind ik. 500 yen Dat blijkt later ook wel. Want een stuk verderop in de straat verkopen ze deze voor 150 yen.

Ja duh. Afzetter.

Relax. Het is tenslotte vakantie. Ik troost me met een heerlijk mango ijsje. Echt fruit ijs.

Aan de overkant zie ik Erik staan. En roep hem.Eigenlijk was hij op weg naar het strand, maar hij lust ook wel een ijsje. We eten ons ijsje netjes binnen op. En komen even later Jeroen tegen die van een softijsje staat te genieten. Met z'n drieën lopen we verder en komen steeds meer groepsgenoten tegen.

Bij een kruising aan de overkant klinkt muziek en gezang en we zien een versierde truck. Uiteraard blijven we allen nieuwsgierig staan. En een prosessie komt onze kant op. Eerst 2 trucks met muzikanten en dan met gezang komt er een draagstoel aan gedragen door veel mannen. Sommigen wankelen behoorlijk onder het gewicht van de geest van de God die in de draagstoel zit. Maar het zou ook kunnen van de sake en bier die ze van te voren al flink hebben genuttigd. Zoals één van onze groep ze heeft zien drinken. Ach ja. Het is geen vakantie, maar wel een heilige processie. Daar moet op gedronken worden.

Terug naar Tokio met papas trein. Naar Asakusa city.l Daar bezoeken we de Sensoji tempel. Dit is de oudste tempel van Tokio. Het is een Boedhistische tempel waar de Kannon wordt vereerd. Het is één van de meest bezochte religieuze plek ter wereld.

Het is een prachtige tempel. Heel opvallend is de immens grote lantaren die in de poort hangt en bij de ingang van het hoofdgebouw.

Stempel nr 3.

Dan gaan we naar Tokyo station. Dit ziet er vertrouwd uit. Toch door een Japanse architect ontworpen. Maar met het Amsterdam Centraal Station als inspiratie. Hoe leuk is dat? Niet, want dit is een fabel. Het is een druk en groot en belangrijkste station in Tokio. Hier lopen de hogesnelheidslijnen van het Shinkansen netwerk. Ook locale en regionale spoorlijnen, alsmede de tramlijnen. Het grootste en drukste station van Japan en de wereld is het Shinyuku station.

Het Tokyo station ligt in de zakenwijk Marunouchi.

We gaan hier een gebouw in met terras op een hogere verdieping met uitzicht op het station. Je kunt direct al zien aan de wijk en in het gebouw dat dit de rijke, chique buurt is. Wat logisch is, in deze wijk is ook het keizerlijk paleis gelegen. We krijgen een briefing van Lotte. En kunnen nog even genieten van "ons" station prachtig verlicht in het donker.

Tijd om te eten. Niet in dit gebouw dus. Met een groepje van 7 besluiten we om vlak bij ons hotel wat te gaan eten. Het wordt weer " onze" Chinees. Maar ze heeft geen plaats voor 7 personen. Ondertussen hebben 2 personen al afgehaakt. Voor 5 is er wel plaats. Ik ga weer voor andere dumplings en een gerecht met garnalen. Dit blijkt pittig te zijn, maar er stonden geen pepertjes op het plaatje. Even doorbijten Gerrie het is tenslotte vakantie eten.

Groetjes Gerrie