Hiroshima en Miyajima

Dag 11 Vrijdag 13 september 2024

Lopend buffet als ontbijt. Kiezen tussen Aziatisch en Westers. Wat denk je dat ik kies.

Tuurlijk, gewoon op z'n Japans.

We gaan vandaag naar het eiland Miyajima.

Ook wel oestereiland genoemd. Er worden hier in zee veel oesters gekweekt.

Hier leven ook veel hertjes, die tussen de toeristen in lopen, totaal niet meer bang.

Ze eten zelfs papier. Dus eten en papieren buiten hun bereik houden.

Toeristen aaien ze ook veelvuldig.

Hier staat de beroemde floating Tori en het bijbehorende tempel complex. Itsukushima Shrine.

Het eiland was/is heilig en heet ook Itsukushima.

De berg Misen werd al in de 6de eeuw aanbeden door de locale bevolking.

Deze berg is de hoogste van het eiland en is ook heilig.

Er zijn verscillende heiligdommen op het eiland.

Er mag ook niemand geboren worden of sterven. Dan is het eiland niet meer puur.

Nou met al die toeristen weet ik het niet, lijkt me ook niet echt puur meer. Dit is ook een favoriete plek voor de Japanners voor een dagje uit, of vakantie.

Eerst maar eens naar de floating toren, helaas is het eb dus kun je het zand zien waarop deze is gebouwd

.Hetzelfde geldt voor het shrine complex.

Ik heb besloten om met de kabelbaan naar boven te gaan. Daarna beslis ik wel of ik de top ga beklimmen of niet.

Ik loopmet Jeroen en Eric mee. Het is nu nog rustig en we kunnen meteen doorlopen.

Er blijken 2 kabelbanen te zijn. We komen uit bij een uitzichtpunt, waarbij we de achterkant van het eiland zien. Heel veel eilanden zijn er te zien.

Ook het strandje van het eiland. Ik heb mijn zwemkleding aan, maar het is een dikke 40 minuten lopen. Met deze giga hitte, jammer dan. Maar nee, bedankt

Ondertussen is Maroushka ook boven. En alle 3 besluiten ze naar de top te lopen. Normaal zou ik meegaan, maar ik ben niet fit vandaag en met deze hitte ga ik het niet doen. Gelukkig sturen ze een filmpje met uitzicht vanaf de top.

Kan ik zien wat ik gemist heb. Jammer Masr het is vakantie en je kunt niet alles zien.

Ook met de kabelbaan weer naar beneden.

Daar ga ik.op zoek naar de Daishoin tempel. Dit is een Boedhistische tempel. De oudste tempel op het eiland.

Met veel trappen omhoog.

De midden reling bestaat uit Maniguruma's.

Dit zijn gebedsrollen. Deze zijn gegraveerd met Boedhistische soetra's (gebeden).

Met je hand de gebedsrollen laten draaien (met de klok mee), geeft dezelfde zegen als het opzeggen van de soetra's.

In dit complex staan wel 500 kleine Boedha beeldjes met meestal rode hoedjes op.

Deze zijn gemaakt door de locale bevolking zodat

ze het niet koud hebben.

Er zitten schattige beeldjes tussen. Ook de 3 aapjes: horen, zien en zwijgen.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik ze op het Japans heb gezien. Van bovenaf de trap, foto maken en door.

Het is gewoon te heet.

In deze tempel brandt ook de Kiezunohi (de eeuwige vlam).

Circa 1200 jaar geleden werd dit vuur gemaakt door de monnik Kükai. Hij heeft ook deze tempel opgericht.

Vanaf die tijd tot nu is het nooit uit geweest.

Dit vuur is ook gebruikt om de vredes vlam aan te steken.

In 1 van de gebouwen is een grote zand mandela gemaakt door bezoekende Tibetaanse monniken.

Als het klaar is wordt deze normaal gesproken uit geveegd. Zand mandela's maken is een traditie van de Tibetaanse monniken.

Tijd om te gaan eten en uit de zon te gaan. Ik kom bij een klein restaurantje waar ze uiteraard meerdere oester gerechten hebben, maar ook paling. Ook een locale lekkernij.

Ik krijg een ramen en rijst met paling. Lekkerrrr.

Ik heb geen zin meer om hier nog langer rond te struinen, hoewel er nog meer te zien is.

Blame it on the heather.

Terug naar de ferry. Daar kom ik Juul tegen, die ook terug gaat. Ik wilde nog naar het Hiroshima kasteel, maar op het moment weet ik het nog niet. Eerst maar eens naar de overkant.

We zijn een stuk uitgewaaid op de ferry en gaan toch naar het kasteel. Puzzelen welk perron we moeten hebben. Maar na navragen zitten we op de goede trein. 1 hick up. Mijn Google map zei overstappen, die van Kuul zegt blijven zitten.

We besluiten dan toch maar uit te stappen, en vragen aan de station chef welke trein we moeten hebben. Tuurlijk, terug naar hetzelfde perron.

Met Google map wandelen we naar het kasteel.

Dit kasteel wordt ook wel Carp castle genoemd. Waarschijnlijk omdat er een gracht om het terrein ligt. Zullen wel karpers inzitten. ?????

Dit is op een vlakte midden in het centrum gebouwd.

Gebouwd in 1589 door heer Mori Terumoto.

Werd net als de rest van de stad verwoest door de A bom. 13 jaar later werd het hoofdgebouw herbouwd.

De buitenkant ziet er fantastisch uit. Binnen is een expositie over het kasteel, vind ik momenteel niet interessant.

Het uitzicht boven ook niet. Alleen maar moderne gebouwen uiteraard. Na de bom was er niks meer over van de stad.

Buiten staat een Oudere Japanse dame die van iedereen een foto maakt met het kasteel op de achtergrond. Daar na krijg je een gevouwen kraanvogel.

En nu wil ik zo snel mogelijk terug richting hotel. Onderweg kom ik vast wel iets tegen om te eten.

Juul blijft nog even op het station.

Tussen het station en hotel kom ik langs een sushi zaak. Ik mag nog naar binnen, aan de "bar" zitten. De sushi's worden ter plekke vers bereid.

Ik kies voor een assortiment van 12 sushi's en krijg er ook een kommetje Japanse soep bij.

No avocado please, and I love seafood.

Er staat me dan toch een prachtig schaaltje voor mijn neus, met heerlijke seaföod sushi's.

Naast mij zit een man met zijn vader en moeder, denk ik. Hij probeert een gesprekje aan te knopen. Maar zijn Engels is niet zo goed, en mijn Japans nog minder.

En het feit dat ze hier al een tijdje zitten met bier en sake. Ze zijn wel heel vrolijk.

Op het moment zitten er alleen Japanners binnen. Veel al zakenmensen. Dus weten de goede syshi's wel te vinden.

Ik vind het wel gezellig en lekker en bestel nog een schaaltje met diverse tempura gerechten.

Ook die zijn lekker, omdat er maar een klein laagje beslag om zit. Toch heb ik liever zonder deeg. Dat weet ik dan ook weer.

Terug naar het hotel, in bad en naar bed.

Groetjes Gerrie