Aso

Dag 15 Dinsdag 17 september 2024

Uitslapen tot half 9. Krijgen een goed gevulde doos met ontbijt van hotel. Deel wordt lunch.

We gaan naar de actieve vulkaan Aso.

Om de actieve krater te zien.

Mits de vulkaan-, en de weer goden ons gunstig gezind zijn. Misschien werkt mijn excellent fortune nog een beetje.

Met de bus richting de vulkaan. Het laatste stuk ga ik, net als de meesten van de groep 30 mimuten lopen.

3 haken af, die gaan een stuk terug naar het helikopter kantoortje. Kijken of ze nog een vlucht kunnen maken. En dit lukt ze.

Ik moet kiezen, en ga voor de hike.

Verrassend? Ja eigenlijk wel. Maar ik wil in persoon aan de rand van de werkende vulkaan staan, en beiden lukt niet.

Aso is de grootste actieve vulkaan van Japan, en behoort ook tot één van de grootste ter wereld.

Top is 1592 m.

Deze heeft ook één van de grootste caldera (krater) ter wereld. De krater bestaat uit 5 toppen.

Één van deze toppen is de Naka-Dake.

Top Naka-Dake is de actieve vulkaan. Waar ik nu de krater in kan kijken. In eerste instantie zie ik alleen maar rook, maar dan kan ik het kratermeer zien. Dit is lichtblauw.

Een kratermeer kan verschillende kleuren hebben. De oorzaak zijn verscillende elementen uit het vulkanisch gesteente.

Met een groepje gaan we een hike maken naar een andere top. De Kishima-Dake. Hier kun je dan om 1 of 2 kraters nog een rondje lopen.

Lotte zei, deze hike start achter het museum. Alleen uitkijkplatforms achter het museum.

Verderop zien we wel een pad lopen naar de 2 toppige berg.

We lopen die kant op en vinden daar inderdaad een Engels bordje, na een half uur zoeken en vragen. Maar het Engels is hier zo slecht dat ze het niet kunnen uitleggen of weten? Ze wijzen steeds naar de top voor het restaurant, die we niet moeten hebben.

Maar goed we zijn er. We starten met onze hike, het is tenslotte vakantie en je wilt wat zien.

Dan komen we bij een splitsing met 2 pijlbordjes, uiteraard in het Japans. Lang leve Google translate.

Het is een lange en lange klim (bijna 100 verdiepingen), met een groot deel traptreden die laag zijn. Dat klimt wel makkelijk.

Langzaam maar zeker kom ik bij de top, hoofd omlaag en doorklimmen. Dan hoor ik Monique roepen. Je bent er bijna!. Yes de top.

Mooi uitzicht. Maar geen 360 graden zoals ik gedacht had.

Maar naast ons is een nog hogere top.

Daar loopt een smal zandpad over een brede richel naar toe. Dit is één van de kraters waar je omheen kunt lopen. En waarschijnlijk een nog mooier uitzicht.

Ik wil dit graag doen, maar geen van de 4 anderen wil dit doen. En je mag niet alleen hier rondwandelen.

Dus starten we, nu al? De afdaling.

Op z'n Japans de top bezocht. Kijken, fotograveren en terug.

Niet even lunchen en genieten van het uitzicht en de rust?

Ik ben in de minderheid dus volg ik ze naar beneden. Ik ga wel een stuk langzamer, want ik maak onderweg met de grote camera nog foto's.

Onderweg stoppen ze her en der om te kijken of ik er al aan kom. Ik zwaai, alles goed.

Beneden bij het museum/restaurantjes zie ik ze niet meer. Maakt niet uit. Ik ga buiten op een bankje mijn lunch opeten, met een prachtig uitzicht op de bergen.

Anneke komt er ook even bijzitten met haar ijsje en dwarrelt dan weer weg om ergens weer een foto te maken. Zo komt ze een paar keer heen en weer dwarrelen.

Ik ga op zoek naar een magneet van mount Aso. Helaas is er niet.

Rest van het groepje is er ook weer, met een beker mangosap met ijs bovenop. Daar ga ik ook voor. Lekker, maak er een milkshake van. Alleen jammer dat ze overal ook ijsblokjes ingooien, maar die recycle ik weer in mijn waterfles.

Terug naar het station. Zoals altijd staan we al keurig, vooraan, in de rij. Bus die komt zit al aardig vol, oa met onze andere groepsleden.

Staat er ineens een groepje Japanners voor onze neus en stappen in de bus.

Japanners die voordringen, het moet niet gekker worden. Als wij aan de beurt zijn willen er nog een paar voordringen, maar die jagen we weg. Achter aansluiten.

De naam Aso voor dit gebied is wel toepasselijk gekozen.

Aan de gangpad stoelen zitten nog klapstoelen voor het middenpad. Zo wordt de bus maximaal gevuld.

Ik vraag Anneke en Arnaud of ik me bij hun kan aansluiten voor het eten. Dat is goed. Er zijn er meer die zich aansluiten.

De mannen willen VLEES, veel vlees. We gaan naar een grill restaurant. Flink eind lopen.

Vol, hadden moeten reserveren.

2de keus. Genoeg plaats.

Kies een speciale rijstschotel en kipschotel menu op aanraden van Jordi. Had hij gisteren.

Komt dienblad met mijn menu aan. Wil foto maken maar ober duwt me een lepel in de hand en Jordi roept roeren!

Dit rijst gerecht zit in een super, super hete stenen schaal te sissen, met zeewier en een rauw ei erop. Om te zorgen dat het niet aanbrandt en alle smaken gehusselt worden, moet je meteen roeren.

Het eten smaakt weer heerlijk.

Een aantal neemt nog een grote coupe soort van dame blanche. Dit gaat gepaard met een dunne pannenkoek in het glas.

Nog even naar de supermarkt, waar ik mijn chocolade behoefte bevredig. HMMMMM

Groetjes Gerrie