Kyoto

Dag 17 Donderdag 19 september 2024

Vandaag gaan we een wild west toer op een stalen ros doen. Iedereen gaat mee. Ik met een electrische fiets, het is tenslotte vakantie.

In Kyoto wordt al meer gefietst, maar er zijn geen duidelijke regels voor. Dus het is een ieder voor zich.

Er zijn al wel op stoep en her en der op de weg, gedeeltes als fietspad bestempeld.

Heel Nederlands, moeders/vaders met voor en achter kinderzitjes op de fiets. Brengen zo kids naar school.

Wij gaan niet naar school. Onze eerste stop is het Keizerlijk Paleis Kyoto Gosho).

Dit was de residentie van de Japanse keizer tot 1869.

Toen de hoofdstad Tokio werd tijdens de Meiji restauratie.

Deze residentie heeft 500 jaar dienst gedaan als Keizerlijk Paleis.

Het park rondom het paleis complex, is openbaar terrein. En is zo aangelegd dat er in elke maand wel wat te zien is. Verschillende bloeitijden, herfstkleuren en groen.

Het paleis complex is erg mooi. Het oude Japan is hier volop aanwezig. Ook de tuinen binnen het complex zijn prachtig.

We fietsen weer verder. Door zoveel mogelijk kleine straatjes. Buiten het toerisme om.

De woonwijken bestaan hier veelal uit laagbouw en oud en nieuw naast elkaar. Zo leuk.

We komen aan bij een groot tempel complex Dit heet Daitokuji.

Dit zijn meerdere Zen Boedhistische Tempels bij elkaar.

Deze hebben meestal een rotstuin, met aangeharkt grind in een patroon rondom de rotsen.

Niet alle tempels zijn open, maar bij 2 ga ik naar binnen. En wat ik dan mooi vind, is niet de rotstuin, maar de prachtig geschilderde deurpanelen.

Verder is het zoveel mogelijk stempels verzamelen voor Esther. Dit zijn meestal al voor geschreven blaadjes.

En bij 1 tempel niet, maar helaas was de monnik er niet.

Uiteindelijk kom ik bij een mooi kerkhof terecht.

Hier is een ouder echtpaar met emmer en lepel gedenkstenen aan het zuiveren.

Het gaat niet helemaal goed met het laatste beetje water uit de emmer scheppen. En de vrouw moppert op haar echtgenoot.

Nee Jan, dat kun je er niet meer uitscheppen. Hou die lepel nou eens gewoon recht, dan kan ik.... Nee, niet scheppen. Doe nou eens een keer wat ik je zeg en ben niet zo eigenwijs. Zo ja, en nu de lepel stilhouden, dan giet ik het laatste water erin. Zo ja, nee stilhouden zei ik. He, hè, was dat nou zo moeilijk?

Dan fietsen we door naar de Gouden Tempel.

Dit heet Rokuon-Ji, beter bekend als Kinkaku-Ji.

Dit is een Zen Tempel.

Voorheen was dit gebied een villa van een rijke familie.

In 1397 nam Yoshimitsu, de derde shogun van dit shogunaat,, dit over en bouwde het Kitayama paleis complex rondom de Gouden Tempel.

Dit was een politiek en cultureel centrum.

Na zijn dood werd dit hele complex, volgens zijn wil, een Tempel complex.

Ondertussen heeft Lotte plaatsen gereserveerd op onze lunchplek.

Dit is een sushi restaurant van de sushi keten: Kura.

De meer "kitscherige" variant van de transport band restaurant.

Dit is meer in het teken van bepaalde tekenfilms/boeken/games. Ik heb werkelijk geen idee.

Ik zit aan een tafel met een echtpaar. Via de I-pad kunnen we onze drankjes en gerechtjes bestellen, die komen dan via de lopende band naar onze tafel.

Er zijn 2 lopende bands. De lagere, langzame band, waar al kant en klare sushi's langskomen en die je zo kunt pakken.

En de hogere, snelle band, waar de bestelde hapjes bij jouw tafel worden afgeleverd.

De hapjes die van tafels verderop zijn, zoeven in sneltrein vaart voorbij.

Wij hebben daarom de bovenste band de shinkansen genoemd en de onderste de boemel trein.

Wij laten ons het goed smaken, hapje na hapje na hapje na ......... stopt op ons station.

Dit maakt het eten van gisteren meer dan goed.

De lege bordjes kun je via een gleuf bij je tafel doorsluizen naar de afwas.

Voorstel is, ik bewaar mijn bordjes dan weet ik wat ik ongeveer moet afrekenen.

Zij sluizen vast 10 bordjes weg. Dat is achteraf jammer.

Want onze Japanse game fans komen ons vragen om het spel te spelen.

Huh, welk spel? Dit moet je activeren op de pad. En bij elke 5 bordjes die je inlevert speelt de pad een spelletje. Als je wint komt er een verrassings bolletje uit de automaat rollen met een figuurtje van een game.

Zij sparen deze, en hebben nog 1 belangrijk figuurtje niet. Mocht ik die nu hebben dan willen ze graag ruilen.

Helaas, no such luck. Deze is voor Esther.

Eind score is: Echtpaar 18 bordjes.

Ikky 17 bordjes.

Ik stel voor de rekening te delen, maakt toch niet zo'n verschil.

Oke ik 3000 yen, zij 3500 yen. Hebben 2 pullen bier op.

Lopende band sushi kan ik ook afvinken.

Dan weer naar buiten, de hitte slaat me om de oren. Fietsen is dan wel lekkerder dan lopen.

Op naar de laatste bezienswaardigheid.

De Ryoanji Tempel. Dit is de grootste Zen Boedhistische Tempel in Kyoto.

Origineel was het een buitenhuis van een familie clan.

In 1450 werd het een Zen training tempel.

De rotstuin is 25 x 10 meter. Er zijn alleen 15 rotsen en wit grind gebruikt voor deze tuin.

Dit is een internationaal bekende rotstuin. Er wordt gezegd dat je nooit alle 15 rotsen tegelijk kunt zien vanaf welke positie dan ook.

Er wordt ook gezegd dat deze tuin is aangelegd rond 1500 door de Zen monnik Tokubo Zenketsu.

Ik vind het niet mooi. Geef mij maar groei, en bloei.

Wat ik wel weer prachtig vind zijn de beschilderde schuifdeur panelen met draken.

Tijd om terug te gaan, weer door kleine straatjes, zo leuk en mooi.

De fietsen worden weer ingeleverd en we lopen terug naar het hotel.

Ik ga nog de overdekte winkelstraten in. Op jacht naar een mooie bento-box en bijpassende chopsticks en magneet van Kyoto

Magneet heb ik gevonden, en ik vind een Chopstick winkel.

Een hele winkel met honderden chopsticks, de meesten kun je laten graveren ook nog. Je eigen gepersonaliseerde chopsticks. Hoe mooi is dat.

Ook hebben ze een grote variëteit aan onderleggers voor de chopsticks.

Had ik nu ook maar een mooie Bento box, dan kon ik bijpassende stokjes ( hoe oneerbiedig Gerrie) chopsticks dus, kopen.

We zoeken verder.

Groetjes Gerrie