Rome

Dag 3 dinsdag 25 maart 2025

WIST JE DAT:

*De Romeinse bevolking gratis naar het Colloseum, de Renbaan voor chariot races, de badhuizen ed, konden. Maak je niet druk over regeringszaken, ontspan en maak plezier.

* Het Colloseum elke dag spelen had.

* Julius Ceasar vermoord is door zijn geadopteerde zoon Brutus. En dat Julius geen keizer was, maar een politicus en generaal

Dat een andere geadopteerde zoon, iedereen die bij het moordcomplot betrokken was heeft vermoord. En dat hij de 1ste keizer was.

Julius Caesar Octavius

* Er in Rome 15 obelisken staan. En dat Egypte een tijd in de mode was. Er werden ook talrijke kleine piramiden gebouwd. Er is hier nog 1 van bewaard gebleven.

Terug naar het heden.

Ontbijt met yoghurt, muesli en noten was beter dan het droge brood.

Om 7:15 uur alweer op weg naar het trefpunt voor onze Sint Pieter toer.

Vaticaanstad is een stadsstaat en heeft zijn eigen politie en wetten.

De Zwitserse garde zijn de persoonlijke lijfwachten van de paus.

Dit is ontstaan met een Spaanse paus, die Spaanse lijfwachten had.

De volgende paus was bang dat deze hem zouden vermoorden en ontsloeg de Spanjaarden.

De Zwitsers hadden destijds uitstekende soldaten en werden ingelijfd als lijfwachten.

Vandaag de dag zijn deze eisen er voor deze lijfwachten nog

Ze moeten kunnen aantonen dat ze een goed gelovige zijn, sterk en kundig zijn, minimale lengte 1.74 m. Maximaal 30 jaar.

Ik heb de Zwiterse garde gezien in hun dagelijks blauw uniform . Hun ceremonieel uniform heeft 3 kleuren blauw, geel en rood. Met grote pofbroek.

Dit zijn echte militairen die een automatisch wapen verbergen in hun pofbroek.

Ook zijn ze getraind om te vechten met zwaard en hellebaard ( een soort speer).

In een gang zie ik 2 soldaten in ceremonieel uniform staan. Maar als ik eindelijk vrij uitzicht heb en de foto wil maken draait 1 zich om.

Het Sint Pietersplein wordt omgeven door een dubbele rij pilaren. Bovenop staan beelden van heiligen. Ontworpen door Bernini.

Ook staat er op het plein een Egyptische obelisk. Dit is de enige obelisk die intact is gebleven. Deze bestaat uit 1 stuk steen.

Het is een prachtig plein en de zon schijnt op de witte pilaren en de kerk. Prachtig om te zien.

Soms komt er een prosessie aan van een kruisdrager gevolgd door een groep gelovigen. Zij gaan door de heilige deur naar binnen.

Dat is voor ons niet weggelegd. Stelletje zondaars dat we zijn.

Wij gaan direct naar beneden naar de hel. Maar die kan nog even wachten, wij gaan eerst de Vaticaanse grotten in.

Hier liggen 148 overleden pausen. De relieken van de Heilige Petrus liggen recht onder het hoofdaltaar van de kerk.

Sint Pieter was de eerste paus van Rome. Vanaf het jaar 33 tot 67

En de paus die het kortste bewind heeft gehad, is 13 dagen paus geweest. Dit was paus Urbanus de VII.

In de grotten zijn ook de restanten te zien van de eerste kerk die gebouwd is. De nieuwe kerk is boven op de restanten van de oude kerk gebouwd.

Vanuit het onderaardse gaan we naar

prachtig bovengrondse, aardse architectuur.

Michelangelo is de eerste architect/kunstenaar die aan de kerk heeft gewerkt.

De dome van het Pantheon was de groots mogelijke dome. Michelangelo wilde voor de Sint Pieter een nog grotere dome. En verdomd, sorry verheiligd, het is hem gelukt.

Na Michelangelo heeft Bernini aan de kerk gewerkt.

Kan mij niet schelen wie, wat en waar. Het is in 1 woord prachtig.

De beeldhouwwerken, de schilderijen ( die geen schilderijen zijn maar mozaïeken, de ingelegde vloeren en kolommen.

We staan in de rij om een prachtig beeldhouwwerk van Michelangelo te bekijken.

Gaat de gids opeens naar buiten, als makke schapen volgen wij onze herder.

Die brengt ons naar hogere sferen.

We gaan de dome in. Gelukkig voor Joyce is er eerst een lift. Die uitkomt op een terras, waar ze op mij kan blijven wachten, terwijl ik de resterende 300 zoveel trappen van de 500 zoveel, naar boven kan klimmen.

Met de lift komen we binnen in de kerk op een galerij uit, waar we een mooi bovenzicht hebben van de kerk.

Dan kunnen we naar buiten en zien een paar trappen. Met z'n allen klimmen we omhoog en naar binnen. Op weg naar het terras.

Binnen blijven we klimmen op smalle trappen. Komen we opeens een bordje tegen met daarop nog 165 treden te gaan.

Blijken we al op weg naar de hemel te zijn. Voor Joyce voelt dit ook zo. Ze gaat dood van vermoeidheid.

In een inham blijft zij achter om naar beneden te gaan. En ik klim dapper door. De hemel laat ik me niet ontzeggen.

Boven aangekomen heb ik een mooi uitzicht over de hele stad. Ik probeer het Colloseum te vinden, maar dat lukt niet.

Wel vind ik dappere dodo Joyce. Heeft ze de duivelse trappen getrotseerd, en is in hogere sferen beland. Trots op haar.

Weer beneden aangekomen willen we op het plein lekker in het zonnetje op, vervloekt weer, een trapje lunchen.

De duiven lunchen met ons mee, we voeren ze stukjes brood en kaas.

Joyce verwisseld haar sneakers voor teenslippers. En kan weer fris en fruitig verder lopen. Min of meer.

Dan gaan we op weg naar het Vaticaan museum.

Hiervoor moeten we buitenom langs de muren van Vaticaan stad lopen naar de ingang.

Wij hebben kaartjes voor 1 uur. Het is ook 1 uur, maar er staat een giga, giga rij.

Een vrouw in de rij laat ons bij haar staan, zij heeft ook 1 uur. Fijn zijn we een stuk dichterbij.

Tot Joyce ziet dat we in rij 3 moeten staan.

Wij daar naartoe en ritsen in de rij. Tot een dame, terecht, ons erop wijst dat we achteraan in de rij moeten gaan staan.

Schuldig stappen we uit de rij en lopen een stuk naar achter. Vaticaan en de Heilige Sint Pieter ten spijt ik ben en blijf een zondaar. En neem Joyce daar in mee, door weer slinks in de rij te ritsen.

Dit keer komen we er mee weg.

En je wil niet weten hoe vaak ikzelf of mensen naar achter de rij heb gestuurd, of tegen mijn naaste heb gemopperd over die voordringers.

Zo zie je maar misdaad/ zonde loont. Niet te vaak doen Gerrie, het vage vuur is geen pretje.

Het Vaticaan museum is immens groot. En we hebben geen plattegrond of plan wat we willen zien.

Ik heb over een paar dingen gelezen, maar waar ik die kan vinden geen idee.

Zodra we bij de foodcourt zijn, gaan we zitten voor een drankje en om onze moede voetjes uit te laten rusten.

Ik heb over het beeld de Venus gelezen. Die wil ik wel zien.

We zien prachtige iconen en beschilderde 3 luiken, wandtapijten, beelden, schilderijen. Een aantal Adonissen, waaronder Mars. Maar geen Venus. Nee die woont op een andere planeet.

Na vragen waar we haar kunnen vinden, vinden we Egyptische dames, heren en mummies.

Zo dolen we wat rond richting Sistijnse kapel.

Ondertussen wordt het gebouw waarin we lopen ouder en mooier. Met wand en plafond schilderingen.

Tot we in de Sixtijnse kapel belanden. Waar ik enthousiast foto's wil maken. Maar wordt streng berispt. Hier mag niet gefotografeerd worden.

Als schapen worden we naar het midden van de zaal gedreven.

Het plafond en de muren zijn helemaal beschilderd met taferelen. Het is even zoeken maar dan heb ik hem gevonden....... een klein tafereel tussen al de andere kleine taferelen. De beroemde handen die naar elkaar reiken. Van Michelangelo.

Ik had een grote muur of plafond schildering verwacht, in plaats daarvan is het een zoekplaatje. Klein maar fijn heb ik deze nu in het echt gezien.

Na de Sixtijnse kapel gaan we verder door schitterende gangen met versierde plafonds. Die ik mooier vind dan de kunstwerken die hier in staan. Wat een prachtig gebouw.

Tot we in een gang komen met prachtig beschilderde kasten.

Al met al een prachtig museum.

Het zonnetje schijnt nog steeds. Tijd voor een terrasje. Wat boffen we met het weer.

Dan met de bus naar Trattoria da Luigi. Het restaurant dat ons was aanbevolen door het zondagse restaurant.

Risotto voor Joyce en visgerecht voor mij.

Ze hebben maar 1 soort risotto, die Joyce niet lekker vind. Allebei een lekker vis gerecht en salade. Joyce vraagt aan de ober of er een kaasplankje gemaakt kan worden. De jonge ober snapt er niets van. Maar dat is toch niet dolce (zoet), dat is geen dessert.

The boss wordt erbij geroepen en het is geregeld.

Wij vinden dat toevallig wel lekker als toetje.

Nou, niet helemaal, ik had mijn zinnen gezet op iedere dag een Italiaans ijsje.

Dag 1 gelukt nabij de Trevifontein. Dag 2 niet gehad. Dag 3, nu dus, weer niet. Morgen echt weer naar een gelateria.

Met de bus terug naar statione Termini. Huiswerk voor morgen doen.

* 1 Moeten we een treinkaartje kopen naar Ostia,

of werkt onze 7 dagen OV- kaart daar ook?

En het antwoord daarop is... Ja, OV-kaart werkt ook voor die trein.

* 2 Waar kunnen we morgen ontbijten en koffie voor Joyce vinden? (Moeten vroeg weg, dus geen ontbijt van het hotel)

We vinden een prima Caffè die is al om 6 uur open. Ober komt zelf uit Ostia en vertelt dat het zeker de moeite waard is. Hij heeft nog een andere tip buiten Rome. Maar dat gaat ons niet lukken.

We bekijken nog meer winkeltjes en stuiten op pokebowl. Hier kunnen we zelf onze pokebowl samen stellen. Voor de lunch morgen een plekje gevonden.

Terug in het hotel blijkt dat we later in Ostia hoeven te zijn dan we dachten.

Dus toch ontbijt in hotel.

Voor nu.

Groetjes Gerrie