Dag 6 Gibbon Experience vrijdag 13 januri
Door: Gerrie
16 Januari 2012 | Laos, Ban Houayxai-Noy
Vandaag is het vrijdag de 13de, mijn geluksdag???
Prima geslapen tot ongeveer 4 uur (again) Toch liggen malen hoe ik straks verder ga reizen. Toch nog geen echte backpacker.
Om 5 uur sta ik maar op en begin mijn rugzak in te pakken voor 3 dagen back to basic.
In het donker struikel ik van het laatste treetje en verstuik mijn enkel. Friday the 13th????
The Mrs. komt net uit haar huisje om de receptie te openen. En geeft me een zalfje en ijs. Kopje thee erbij en hopen dat het beter gaat.
Gelukkig is dat ook het geval. Het doet nog wel pijn als ik loop, maar het is te doen.
Op naar de Gibbon office. Ik zit in een vriendengroep van 7 Russen. De andere groep is een gemengde groep van allerlei nationaliteiten, waaronder 2 Hollandse guys.
We gaan in een 4 wheel drive pickup op weg. 4 in de cabine en 4 achterin de bak met overkapping.
Eerst 1 1/2 uur over de weg. En in eerste instantie denk ik dat de chauffeur aan de verkeerde kant van de weg rijdt. Hij rijdt nl rechts! En ik zit nog met het Thaise links rijden in mijn hoofd.
Korte plasstop. En dan 3 kwartier over de dirtroad naar Hilltribe village: Ban Toup Dit is een Hmong dorpje.
De kleine kids lopen in hun blote kont rond. Of op blote voeten of op slippers. Er zijn wat oudere vrouwen die nog in klederdracht lopen.
De iets grotere kids hebben de zorg over de kleintjes en dragen deze op hun rug rond.
Hier komen onze 2 gidsen erbij. En vertrekken we voor een 2 uur Hiking tocht. Dit gaat redelijk/goed met mijn enkel. Ik loop op mijn eigen tempo achteraan. De Russen zijn een groep van 5 meiden en 2 jongens, mid 20ers. Dus die lopen sneller dan ik. Maar ik heb zo ook de gelegenheid om met de gids te praten.
Beun Leung. Hij spreekt maar een klein beetje Engels en vraagt hoe oud ik ben. Dat vertel ik wel. Dan zegt hij breed glimlachend. Same, same. Hij blijkt ook 50 jaar te zijn.
En werkt nu 2 jaar voor Gibbon.
Beun Peng. Spreekt redelijk/goed Engels en is 25 jaar en werkt 3 jaar voor Gibbon.
Na een tijdje hiking vraagt Beun Leung of hij mijn rugzak moet dragen. Dat kan ik prima zelf. Misschien zie ik er wel heel erg moe uit.
Heuvelop is ook erg vermoeiend, vanwege mijn enkel en de warmte. Maar op mijn eigen tempo kom ik er ook.
Het eten wordt vervoerd met bergpaardjes, dit kleine konvooi wordt gevolgd door een schare kids van het dorp.
Onderweg kun je zien wat er zoal verbouwd wordt. Behalve natuurlijk rijst. Ook bananen, kokosnoten, mais, opium en waarschijnlijk nog andere dingen die ik niet ken.
Vlakbij het watervalletje is het kookkamp. Hier zorgt een gezinnetje voor ons eten. Dit zijn mensen van het bergdorp die dit op de diverse locaties verzorgen en verdienen zo voor hun begrippen een fortuin.
Na de voeten gekoeld te hebben bij het watervalletje krijgen we allemaal een zipgordel. En gaan we op weg naar de eerste ziplijn.
Kei GAAF!!!!
We nemen een stuk of 5 ziplijnen, waarvan 1 iets van 600 m. En zippen dan onze boomhut nr.6 in.
Benedenverdieping is the bathroom with a view.
Boven is het woon/slaap gedeelte.
Water wordt buiten bij het begin van de incoming ziplijn gekookt. En de gids brengt de ketel kokend water al zippend naar de hut.
Tea/coffee time.
Ik probeer de douche uit. Helder, koud bergwater.
Later komt een vrouw via de ziplijn het eten brengen.
Rijst en 3 bijlagen. Eenvoudig maar smakelijk.
We hebben zelfs electrisch licht er zitten zonnenpanelen op het dak van elke boomhut. Very effective.
Gids legt uit hoe alles werkt. En als we zin hebben kunnen we de hut uit zippen en een rondje om de hut zippen.
Geen van de Russen heeft hier zin in. Zij gooien de knapzak open en snacken deze 3 dagen flink door.
Alleen is geen optie. Dus jammer dan.
Wordt vervolgd
Groetjes Gerrie
Prima geslapen tot ongeveer 4 uur (again) Toch liggen malen hoe ik straks verder ga reizen. Toch nog geen echte backpacker.
Om 5 uur sta ik maar op en begin mijn rugzak in te pakken voor 3 dagen back to basic.
In het donker struikel ik van het laatste treetje en verstuik mijn enkel. Friday the 13th????
The Mrs. komt net uit haar huisje om de receptie te openen. En geeft me een zalfje en ijs. Kopje thee erbij en hopen dat het beter gaat.
Gelukkig is dat ook het geval. Het doet nog wel pijn als ik loop, maar het is te doen.
Op naar de Gibbon office. Ik zit in een vriendengroep van 7 Russen. De andere groep is een gemengde groep van allerlei nationaliteiten, waaronder 2 Hollandse guys.
We gaan in een 4 wheel drive pickup op weg. 4 in de cabine en 4 achterin de bak met overkapping.
Eerst 1 1/2 uur over de weg. En in eerste instantie denk ik dat de chauffeur aan de verkeerde kant van de weg rijdt. Hij rijdt nl rechts! En ik zit nog met het Thaise links rijden in mijn hoofd.
Korte plasstop. En dan 3 kwartier over de dirtroad naar Hilltribe village: Ban Toup Dit is een Hmong dorpje.
De kleine kids lopen in hun blote kont rond. Of op blote voeten of op slippers. Er zijn wat oudere vrouwen die nog in klederdracht lopen.
De iets grotere kids hebben de zorg over de kleintjes en dragen deze op hun rug rond.
Hier komen onze 2 gidsen erbij. En vertrekken we voor een 2 uur Hiking tocht. Dit gaat redelijk/goed met mijn enkel. Ik loop op mijn eigen tempo achteraan. De Russen zijn een groep van 5 meiden en 2 jongens, mid 20ers. Dus die lopen sneller dan ik. Maar ik heb zo ook de gelegenheid om met de gids te praten.
Beun Leung. Hij spreekt maar een klein beetje Engels en vraagt hoe oud ik ben. Dat vertel ik wel. Dan zegt hij breed glimlachend. Same, same. Hij blijkt ook 50 jaar te zijn.
En werkt nu 2 jaar voor Gibbon.
Beun Peng. Spreekt redelijk/goed Engels en is 25 jaar en werkt 3 jaar voor Gibbon.
Na een tijdje hiking vraagt Beun Leung of hij mijn rugzak moet dragen. Dat kan ik prima zelf. Misschien zie ik er wel heel erg moe uit.
Heuvelop is ook erg vermoeiend, vanwege mijn enkel en de warmte. Maar op mijn eigen tempo kom ik er ook.
Het eten wordt vervoerd met bergpaardjes, dit kleine konvooi wordt gevolgd door een schare kids van het dorp.
Onderweg kun je zien wat er zoal verbouwd wordt. Behalve natuurlijk rijst. Ook bananen, kokosnoten, mais, opium en waarschijnlijk nog andere dingen die ik niet ken.
Vlakbij het watervalletje is het kookkamp. Hier zorgt een gezinnetje voor ons eten. Dit zijn mensen van het bergdorp die dit op de diverse locaties verzorgen en verdienen zo voor hun begrippen een fortuin.
Na de voeten gekoeld te hebben bij het watervalletje krijgen we allemaal een zipgordel. En gaan we op weg naar de eerste ziplijn.
Kei GAAF!!!!
We nemen een stuk of 5 ziplijnen, waarvan 1 iets van 600 m. En zippen dan onze boomhut nr.6 in.
Benedenverdieping is the bathroom with a view.
Boven is het woon/slaap gedeelte.
Water wordt buiten bij het begin van de incoming ziplijn gekookt. En de gids brengt de ketel kokend water al zippend naar de hut.
Tea/coffee time.
Ik probeer de douche uit. Helder, koud bergwater.
Later komt een vrouw via de ziplijn het eten brengen.
Rijst en 3 bijlagen. Eenvoudig maar smakelijk.
We hebben zelfs electrisch licht er zitten zonnenpanelen op het dak van elke boomhut. Very effective.
Gids legt uit hoe alles werkt. En als we zin hebben kunnen we de hut uit zippen en een rondje om de hut zippen.
Geen van de Russen heeft hier zin in. Zij gooien de knapzak open en snacken deze 3 dagen flink door.
Alleen is geen optie. Dus jammer dan.
Wordt vervolgd
Groetjes Gerrie
-
16 Januari 2012 - 11:33
Wilma:
wat is dat met vrijdag de 13de. jij verstuikt je enkel. Janny kneust haar teen. en leonie kneust haar rechter hand. lekker fijn.
-
16 Januari 2012 - 12:14
Caroline:
Hoi Gerrie,
Wat een geregel allemaal. Maar het lukt je natuurlijk wel. Vervelend van je verstuikte enkel, 's nachts maar met je been omhoog in de boomhut!
Het afscheid van v. Vijfeijken was erg druk. Waren we eindelijk halverwege de rij, kwamen er eerst wat speeches. Enfin een uur later waren we dus bij hem. We hadden de stoel versierd met tampons, matjes, zuigpot etc en een vuilniszak erover. Hij vond het erg leuk. Toen de leuke kaart met gedicht, en natuurlijk verteld dat jij het gemaakt had. Hij was hier ook erg blij mee.
Hier is het 3 graden en ik ben jaloers op de 30 gr daar!
Ik kijk uit naar het vervolg en ben benieuwd naar je riviertrip. -
16 Januari 2012 - 17:38
Janny:
hey collega-kneusje,
Ja hoor, ik ben weer eens voor de verandering van de trap gevallen, dom. dom, dom.
op sokken alleen de trap af willen gaan. dit noemen ze eigenwijs! Ook jij schijnt altijd wel iets te moeten krijgen op vakantie, gelukkig gaat het allemaal nog wel bij jou.
Je moet maar gauw foto's plaatsen van dat zip-gedoe want ben wel nieuwsgierig.
Hier gaat alles goed, net een gesprek met psycholoog gehad, komt geen vervolg op (ben dus niet gek hahaha, of althans niet gekker dan ik al was), verder druk met ergotherapie en fysiotherapie.
Wordt inderdaad misschien nog wel sportvrouw van het jaar!!! Heb je kaart inderdaad vandaag ontvangen. Dank daarvoor. Ik kijk weer uit naar je volgend avontuur, dus tot gauw!!!! -
16 Januari 2012 - 18:13
Thea:
Wat moet ik me voorstellen van dat zippen. Ik heb geen idee hoe of wat dat is, in ieder gevak wel iets mee touwen begrijp ik, maar verder?????
Nog veel plezier
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
