Dag 23 Don Long maandag 30-1

Goedemorgen!!!

Voordat het licht wordt zijn ze hier al op! En het wordt ongeveer 6:00 uur licht.

Vandaag ga ik naar de school om de boeken af te geven. De tolk wilde met mij naar de school. Maar ik heb gisteren La gevraagd of zij mee gaat.
Het is toch vanwege haar familie dat ik hier ben.
Ik moet wel mijn mooie sarong aan. Goed dat ik er eentje heb laten maken.
Als we weg willen gaan, komen mr Son en
zwagers ook mee.
Er staan 2 nieuwe stenen gebouwen en een oud houten gebouw.
We nemen buiten bij de lerarentafel plaats. En ik word aan iedereen voorgesteld. Er komt een kan en glazen met drinken op tafel en voor mij hebben ze een verse kokosnoot met een rietje. Wel een beetje genant dat ik dat alleen krijg.
De boeken worden bekeken en er wordt hartelijk voor bedankt.
Dan heeft ze het over ??????? dat ze nodig hebben. Het duurt even voor ik door heb dat ze blackboards bedoelt. Die hebben ze hard nieuwe nodig in de klassen. Of ik niet iets kan regelen?
Ook heeft ze het over computers in de school. Of ik daar iets over weet?
Nee, daar heb ik zelf mijn hulptroepen voor.
Maar dat was niet de vraag. Ze hebben ook computers voor de school nodig.
Of ik ook daarvoor kan zorgen? Praten met Aikham en Jon? Wil ik best doen. Maar dat zal toch via de stichting geregeld moeten worden. Denk ik.

Ik krijg van de lerares Engels een rondleiding in de klassen van de highschool. Daar moeten de kids netjes opstaan als we binnenkomen en goodmorning sir zeggen. Sir???
Na de 2de klas leg ik haar uit dat sir voor mannen gebruikt wordt. En miss of madam voor vrouwen. Daar had ze geen idee van!!!
Het was me al vaker in Laos opgevallen dat de buitenlandse vrouwen ook met sir werden aangesproken.
Zo hebben ze het geleerd. Hier ligt nog een grote uitdaging voor het land. Goede Engelse lessen!
Want de Lao/Engelse boeken die ik meegenomen heb lijken me voor de lerares zelfs al moeilijk. Laat staan voor de leerlingen. Maar oefening baart kunst.

Terug naar "huis" wordt er nog gestopt bij de plaatselijke winkel/pub. En de heren laten een paar flessen Lao beer aanrukken, gecombineerd met Lao Lao. Of ik ook niet een glaasje lust. Nu hoef ik zowiezo niet zo vaak bier. Maar nu is het me echt te vroeg!

Dan nemen Phiang en La me mee met de boot. Ik ben benieuwd wat we gaan doen.
Ergens op een onbewoond eilandje midden in de Mekong wordt de boot aangelegd en stappen La en Phiang uit de boot de rivier in. Ik volg uiteraard.
Het is wel heerlijk verfrissend. Met z'n drieën plonsen we gezellig rond.
Dan gaan we naar een kleind eilandje op visite. Er staat een schamel hutje en er is tabak en andere gewassen gepland. Er zijn 2 vrouwen en een man daar. En er wordt een heerlijke meloen opengemaakt. Allemaal een lepel en dig in!! Lekkerrrr
Ter plekke maakt Phiang met groene chili's nog een pittige dip om andere vruchten in te dippen. To hot for me!!

Weer terug thuis zijn de 2 oma's met bananenbladeren een kunststukje aan het bouwen. Het is voor morgen. Voor mijn Pakwang???? ceremonie.
Daar wil ik ook wel aan meehelpen. Eindelijk iets waarbij ik mee mag helpen. De eerste aantal punten mislukken jammerlijk.
Maar dan krijg ik de slag te pakken. Een shaggy kan ik niet rollen. Maar ik kan wel prachtig bananenbladeren rollen!!
Als we nog meer bladeren nodig hebben, ga ik boodschappen doen. Met een lange stok met krom mes eraan, ga ik bladeren snijden. Mij kun je om een boodschap sturen.

1 oma rolt een bruin shaggy. De andere oma kauwt op rode noten en bladeren waar ze een wit goedje op strijkt, nog wat plukjes tabak erbij en haar mondje is gevuld met lekkers. Regelmatig even wat uitspuwen. En oma is tevreden.

Voor lunch krijgen we noodlesoup. En ik leer de oma's tot grote hilariteit hoe ze noodles op z'n Italiaans om hun vork moeten draaien.

Dan vraag ik aan La of ik morgenochtend met Phiang mee naar de markt kan. Voor de ceremonie 's avonds, zodat ik ook wat kan kopen.
Het is allemaal niet zo duidelijk. Dus we zetten een goede tolk in. We bellen Aikham!
Die legt uit dat Phiang al naar de markt toe is en dat de ceremonie 's ochtends is. Dus ik heb mijn kans gemist. Jammer!! Ik dacht nog beer Lao en fruit te halen.

De ergste hitte is voorbij en gisteren heb ik al even met de kids met de bal gespeeld. En er zijn weer een aantal nieuwsgierige kids die verwachtingsvol naar mij kijken. Ik weet wat jullie willen. Playing with the ball!!

Zo verlegen als ze zijn. Zodra de bal te voorschijn komt is dat wel over. Al blijft er 1 heel klein jochie dat steevast begint te huilen als ik te dicht bij hem kom. Dat gaat ook al die dagen hiet over.
Het is een spel van overgooien.
De grotere jongens beginnen stoer de bal terug te schoppen of geven een flinke kopbal.
Bij de kleinere kids gooi ik de bal voorzichtig en er is 1 jongetje met Down syndroom dat er een beetje bij staat te kijken. Die gooi ik de bal ook toe. En als ik goed mik en rustig gooi, kan hij deze ook vangen!! Applaus.

Een tienermeisje staat te kijken en zegt wat, zodat het spel stopt.
Ik word er bij geroepen en we gaan een ander spel doen. We staan in een kring, 1 kind in het midden en die moet de bal zien te pakken. Lukt dit of maakt iemand anders een fout door de bal niet goed te vangen maar te laten vallen. Dan is deze de pineut.
Het is een vrolijke boel. En weg is alle verlegenheid. Grote pret als ik de pineut ben.

Voor het avondeten hebben we scharrelkip, vers geslacht.
Altijd zijn er de bakjes sticky rice. Met je vingers een bolletje draaien een beetje van de andere gerechtjes erbij pakken. Smullen.
Geen aparte borden voor iedereen. Gewoon dig in!!!
Ook eet het gezin niet allemaal tegelijk of aan hetzelfde tafeltje. De kids eten aan een ander tafeltje of hebben al gegeten. De kleintjes eten met de ouders mee aan de grote mensen tafel.

De onderdelen voor de ceremonieboom, zo zal ik het maar noemen, wordt naar boven getransporteerd. Alwaar deze in elkaar wordt gezet. In verschillende etages wordt deze opgezet. Versierd met bloemen en andere mooie takken/blaadjes.
La vindt dat deze nog groter moet worden en gaat in het donker nog meer bladeren snijden. 1 Oma en ik blijven dan ook maar om te helpen.

Maar dan is het mooi genoeg geweest. Tijd voor bed.

Groetjes Gerrie