Dag 26 Kratie donderdag 2-2

Hello (Cambodiaans hiervoor weet ik nog niet)

Vandaag ga ik naar Cambodja toe. Ben benieuwd wat voor avontuur dit gaat worden.
Op mijn kamer heb ik een roommate. Een klein kikkertje in de badkamer. Goed om de muskieten weg te houden!

Weer om 6 uur op. Half 7 beneden, ontbijtje besteld, wasgoed is klaar, en een deel van de kip omwisselen in dollars. Zodat ik het begin van Cambodja door kan komen.
Je kunt daar overal met dollars betalen. Nu nog uitzoeken hoe de koers is.

Om 8:00 uur in de boot, die echt vol zit met Cambodiaan gangers en hun bagage, weer naar Ban Nakasang waar we met de bus verder gaan.
We zijn er om half 9, maar de bus vertrekt pas om half 10!
Maar deze tijd wordt gebruikt om een aantal grensdocumenten te regelen/invullen.
Hun nemen alle passpoorten in en verzorgen alle grensformaliteiten. Zoals visum aanvragen en grensovergang. Uitreis stempel/inreis stempel.
Visum heb ik al dus dat moet niet al te moeilijk zijn.
Aan de grensovergang wordt door beide kanten van de grens flink extra verdiend.
Hoewel ik een visum heb moet ik nog 6 dollar betalen voor de grensformaliteiten. Als ik het hun met de rest in één keer laat regelen komt er nog een dollar bovenop.
7 dollar mevrouwtje, bovenop mijn toch al dure visum.

Als de grote bus komt, past hier niet alle bagage en niet alle passagiers in. Geen nood er is nog een minivan en die wordt ook volgepropt.
9:50 uur Op naar de border!!
Om 10:15 uur zijn we bij de grens. Hier wordt nog volop gebouwd aan een compleet nieuw gebouw en weg. Volgend jaar moet dit klaar zijn. Zou daar het extra geld naartoe zijn gegaan?? Om de een of andere reden geloof ik dat niet zo.
Ik heb als eerste mijn paspoort terug, omdat ik al een visum had. Niet dat dit veel helpt, want ik moet toch met de rest wachten op de bus.
En dit alles duurt nog minstens een half uur. De laatste kip opmaken dan maar. Ik hou nog 3000 kip (30 cent) over als souvenir.

Om 12:30 uur, ruim 2 uur later na aankomst, kunnen we in de bus.
De mensen naar Siem Reap en Phnom Penh gaan in de grote bus. De mensen naar Kratie gaan in de minivan.
Er moeten meer mensen en bagage in dan de bedoeling is. Maar ook hier weer. Proppen!!! Als haringen in een ton gaan we op weg. De reis gaat ongeveer nog 4 uur duren! Dat wordt afzien.

Ook nu is er weer een Westerse jonge backpacker die wordt begeleid door een bevallige Thaise/Laotiaanse dame. Dat heb ik al best vaak gezien. Het zijn niet alleen de dikke, oude mannen die dit doen.
Soms zie je ook dat een man begeleid wordt door een bevallige Thai/Laotiaanse man.

13:30 uur staat de minivan weer stil. En moeten we er allemaal uit. Changing bus. We moeten wachten op een grote bus. Fijn dan kunnen we eindelijk fatsoenlijk zitten.
Om 14:00 uur komt de grote bus. Hé, heb ik die mensen in de bus al niet eerder gezien? Heb ik die bus al niet eerder gezien?
Jawel het is dezelfde bus van de grens, die al vol zat.
Ook nu zit hij nog steeds vol. Maar er is overal een oplossing voor. In het middenpad.... Ja, je raadt het al!!!
Daar staan allemaal kleine plastic krukjes waar wij op kunnen zitten voor de rest van de reis.
Hoezo volle mep betalen voor een VIP-bus????

Om 15:15 uur is er weer een stop. Even de benen en rug strekken. Onderweg al een paar keer gaan staan.
Terug in de bus biedt een meisje aan om van plaats te ruilen.
Zo geweldig lief! Kan ik tot Kratie even lekker op een stoel zitten.
Om 15:45 uur vertrekken we weer en ik nestel me even heerlijk in de stoel.
Ik kan daar een half uur van genieten!!! Want dan zijn we in Kratie.
16:15 uur Op de plaats van bestemming. De reis heeft ruim 8 uur geduurd. Zo blij dat ik niet verder naar Phnom Penh ga. Die komen laat vanavond aan!

Bij de busstop staan meteen al mannetjes van diverse guesthouses hun plekje aan te prijzen.
Eén van hen is van het guesthouse waar ik als eerste wil gaan kijken. En het is vlakbij de busstop.
De grote koffer gaat achterop de scooter en ik volg lopend.
Het GH is goed, ook Wifi op de kamer en een fan. We weer op de 3de verdieping. Maar de koffer wordt door hem naar boven gesjouwd.
Hij belooft dit morgenochtend ook te doen. En er voor te zorgen dat ik opgehaald wordt naar de bushalte.
Ik logeer in het Oudom Sambath Hotel.

Hij zegt ook voor een busticket na mar PP te kunnen zorgen. Of een minivan?
Nee, doe maar een busticket. Ik wilde avontuur, dan zal ik ook avontuur krijgen!!
Kost 10 dollar. Ik geef hem het geld en hij wil weglopen. Ho,ho, waar gaat dat heen? Naar de ticketverkoop een paar straten verderop.
Ik zie wel of er een ticket komt.
Maar ja hoor. Daar komt hij weer aan met een busticket.
Ondertussen is het verhaal dat hij morgen naar school moet en mij niet naar de bushalte kan brengen. Maar het is 100 m. vanaf het hotel. Kijk gewoon uit naar de bus van de busmaatschappij op het ticket.
Ja zo gaat die goed! Nadat ik gezegd heb dat ik het daar niet mee eens ben, zal hij ervoor zorgen dat er morgen iemand is die mij wegbrengt. Ik moet het nog zien.

En het kan nog beter. Als ik naar het centrum loop en besluit te kijken waar de busticket/vertrek is. Blijkt het ticket 25.000 riel = 6,25 dollar te kosten. De kleine, vuile, oplichter!!
Ook stom van mij om zonder nadenken, meteen op dit bod in te gaan. Zal wel komen omdat ik moe ben.

Dan maar even iets om op te vrolijken. Bij de plaatselijke marktkraampjes koop ik verschillendEe soorten heerlijk vers fruit.
En een bekende Kratie specialiteit: Krolan = sticky rice, bonen en kokosmelk gestoomd in een bamboe tube.
Ze liggen op de kraampjes en lijken net miniatuur kerkorgelpijpen. Allemaal verschillende lengte.

Ik ga bij een Francaise op een bankje zitten en kijk uit over de Mekong en de sunset. We maken een gezellig praatje.
Dan komen er 3 mensen van de bus langs. Die vragen of ik een slaapplek gevonden heb. Jawel. En hun? Zeker 5 dollar voor 3 personen. Zij delen een kamer met elkaar.
Zij reizen ieder afzonderlijk maar dit is budgetair erg aantrekkelijk. Zo gemakkelijk gaat dat.

Ze zijn op weg om iets te gaan eten. Of ik zin heb om mee te gaan?
Ja graag! Veel gezelliger om met een groepje te gaan eten.
Barbara is ondertussen in gesprek met een oudere Duitse meneer en die gaat ook gezellig mee.
Maar eerst moeten ze de ATM zien te vinden, anders no food.

We komen langs mijn hotel en ik vraag ze om mij hier weer te ontmoeten als ze terugkomen, want ik ga die kleine rat nog opzoeken.
In het hotel zie ik hem niet meer. Maar bij de poort zegt hij vriendelijk hello!
Hello you to! Jij hebt me veel te veel laten betalen voor het busticket. Het is maar iets meer dan 6 dollar ipv 10 dollar. Nee, nee.
Ja, ja, ben zelf naar de ticketverkoop geweest.
Nee, nee zijn bedragen voor inlanders, niet voor foreigners.
Klopt ook niet. Alle prijzen zijn gelijk.
Ja maar, dit is voor goede seat.
Klopt ook niet. Alle plaatsen kosten hetzelfde.
Ja maar, ik krijg maar 1 tot 2 dollar commissie. De rest gaat op morgen aan Tuk Tuk.
Voor die 4 straten verderop? Dat geloof je toch zelf niet?
Hij blijft maar volhouden dat hij maar 1 of 2 dollar commissie overhoudt.
En ik blijf volhouden, met een rustige glimlach dat hij mij te veel heeft laten betalen.
Maar hij dacht dat ik wel 10 dollar voor de ticket kon0wilde betalen, als alleen reizende vrouw. Best als dat de echte prijs is.
Wat ik dan wil? Een deel van het geld terug.
Hoeveel? 2 dollar. Dan heb je 2 dollar commissie. En dan komt hij er nog goed vanaf. Ik ben toch nog niet zo tough, ik had alles terug moeten vragen. Maar dat durf ik dan weer net niet.
Nou dat is dan goed.
En hij geeft mij 10.000 riel of ik 2000 terug heb? Nee dat heb ik niet.
En ik wil weglopen. Ho, ho, mijn vriend hier kan wel wisselen.
Heeft die kleine rat toch nog 2 dollar eraan overgehouden, die ik hem eigenlijk helemaal niet gun.
Volgende keer, vraag ik al mijn geld terug.
Maar ik ben al heel trots op mezelf dat ik dit voor elkaar heb gekregen.
En die koffer naar beneden sjouwen en die Tuk Tuk verwacht ik morgen niet.
Dat zal ik zelf moeten doen. Nou dat heb ik de hele reis al gedaan. Dus deze sterke vrouw kan dat morgen ook wel weer.
Ik hoef tenminste geen doos met boeken meer mee te sjouwen.

Tijd om aan de overkant aan een eetkraampje te gaan eten. Met onze internationale groep.
Alex from the UK, Barbara uit Zwitserland, Lery uit Israël, Gunther mijn buurman uit Duitsland en ik.
Simpel fried noodles met groenten en ei, en een verse, koude kokosnoot met een rietje.
Wat smaakt dat lekker.

Na het eten wensen we elkaar safe yourney en enjoy the trip

En ik wens jullie een goede nachtrust in de vrieskou uit warm Cambodja.

Groetjes Gerrie