Dag 27 Phnom Penh vrijdag 3-2

Hoi allemaal
Hi allemaal

Ik ben veilig in Phnom Penh aangekomen.

En Ferry, misschien reageerde ik wel fel. En zoals jij zegt mogen ze best wel wat extra eraan verdienen. Ik weet ook wel dat je altijd wat extra betaald.
En wat die koffer betreft. Daar had ik hem al 2 dollar voor gegeven. En dat zou ik de volgende dag weer gedaan hebben.
Dus ik was daarna wel fel ja. Ook omdat hij daarna, toen ik hem erop aansprak, eerst allerlei verhaaltjes heeft die niet kloppen. Voordat hij toegaf.
En klopt ik verdien meer. Maar net als hij moet ik er ook hard en eerlijk voor werken.

Dat nog van gisteren.
Vandaag is weer een andere dag.
Het is Debbie en Frank hun trouwdag.
Ik wens jullie een hele fijne dag toe. Geniet ervan. En heel veel geluk samen.

Vanochtend weer vroeg opgestaan. Om de bus te nemen naar Phnom Penh. Dan zal het gedaan zijn met het relaxte sfeertje in de steden.
Phnom Penh is een grote, drukke stad.
Ik ben wel blij dat ik mijn hostel al geregeld heb.
En dat ik deze busreis in 2 dagen doe.
Ik vertrek op tijd, omdat ik er zeker van wil zijn dat ik ook inderdaad een stoel heb deze keer.

Ontbijtje met een baquette bij een straatkraampje. De bus vertrekt niet bij het ticketbureau, maar nog een 200 m. verder. Gelukkig heb ik wieltjes aan mijn koffer.
De bus staat er al en ik kan voorin gaan zitten. Maar bij de ticketcontrole blijkt er een stoelnummer te staan, dus ik moet verhuizen. Geen probleem, als ik maar een stoel heb.
De bus vertrekt keurig op tijd om 7:15 uur. En we zijn nog niet eens halfvol.
Maar onderweg worden er regelmatig mensen opgepikt en weer afgezet.
Maar nooit zo propvol dat er voor mensen geen zitplaats meer is.
Er zitten weinig toeristen in de bus en veel Cambodjanen.

Zoals ook in Laos, doen ze in Cambodja met de bus niet aan brandstof besparing. Bij elke pauze blijft de motor gewoon draaien. Of het moet zijn dat ze bang zijn dat de bus niet meer start. Dat heb ik al wel meer gezien.

Onderweg staat de DVD aan. En krijgen we een mengeling van Westerse/Cambodiaanse muziek te zien.
Een Amerikaanse film, een Cambodiaanse voorstelling. En een Aztekenfilm met Engelse ondertiteling. Voor ieder wat wils.
Ik kan net het einde van de film niet meer zien, want we zijn in Phnom Pehn. Sneller dan ik had gedacht. 14:45 uur.

Bij het uitladen blijkt mijn rugzak open te zijn. En die gaat niet vanzelf open! Effe checken wat voor leuks deze toerist bij zich heeft.
Gelukkig zitten er in mijn rugzak geen waardevolle spullen.
Pas en geld draag ik altijd bij me, fototoestel ook. En laptop zit in mijn trolley waar gelukkig een slotje op zit.

Bij de bus staan de Tuk Tuk chauffeurs al weer klaar om de toeristen in hun karretje te krijgen.
Ik weet naar welk hostel ik ga, dus dat laat ik ze zien. Dat kennen ze wel.
Na onderhandelen word ik daarheen gebracht. De Tuk Tuk chauffeur zegt wel dat dit niks voor mij is. Alleen maar dorms. Hij weet iets beters.
Maar ik zeg hem dat ik toch daarnaar toe wil.
Oké, you look, no good. I'll bring you somewhere else.
Deal!
Dan wil ik betalen. En hij vraagt nog. No look first? Nee, 't Is goed zo.
Ik heb het niet gepast, en hij heeft geen wisselgeld (zegt hij). Dan wissel ik toch binnen bij de hostel?
Met bagage en geld ga ik naar binnen om te wisselen. Hier zeggen ze aan de balie, dat ze meestal zeggen dat ze geen wisselgeld hebben. En ze krijgen commissie om je naar "hun" hotel/guesthouse te brengen.
Dat wist ik al wel.

Wat wel tegenvalt is dat de kamer geen raam heeft. Maar goed ik slaap er alleen maar, verder ben ik toch op pad.
Het heeft wel de grootste badkamer tot nu toe. En wel een fan. Anders had ik inderdaad naar iets anders uitgekeken.
Ik logeer nu in het Velkommen backpackers.

Ondertussen heb ik honger!! Want de lunchstop was maar 15 minuten op een heel drukke busstop. Waar al een andere lading buspassagiers in de rij stond. Gelukkig kon ik daar wel fruit kopen en ik had nog koekjes bij me.

Thuis had ik al uitgezocht waar ik wilde eten in PP. Bij Friends. Dit is een learning restaurant voor voormalige straatkinderen.
Deze stichting friends doet nog meer voor deze kinderen. Healthcare, learning, voorlichting, opvang, ouders en kinderen helpen om de kinderen weer stabiliteit te geven. Spulletjes verkopen die de ouders gemaakt hebben, zodat de kinderen naar school kunnen.
Blijkt dat ze ook in Laos zitten. In Vientiane. Jammer dat ik dat niet heb geweten, dan was ik daar gaan eten.
En wat ook heel belangrijk is. Je kunt er ook heeeel lekker eten!!!
Van iemand in de hostel hoorde ik dat je waarschijnlijk van te voren moet boeken. Want zij wilden gisteren daar eten en het was vol. Dit restaurant schijnt erg populair te zijn.
We zullen zien.

Ik moet nu stoppen, want iemand komt mij ophalen.

Wordt vervolgd

Groetjes Gerrie