Van Pisco naar Nazca

zondag 20 juli 2014

We logeren in San Jorge Residencial in Pisco.
En het slaapt hier niet lekker. 2 honden die hun best doen wie het hardst en en langst kan blaffen.
Een feest in de buurt, een druppende kraan. En ik was vergeten het mobiele netwerk uit te zetten op mijn phone.
Dus vannacht wakker geworden van berichtjes. Joyce je hebt me goed teruggepakt. Wat ook terecht is. En het is inderdaad niet leuk.
En iemand heeft me gebeld, dat is geen bekende geweest. Apps, mails die lees ik dan wel, maar telefoontjes neem ik niet aan.

Ook waren de hanen vanochtend een wedstrijd aan het houden wie het hardste kon kukelen. Ik moest om half 6 wakker zijn, dat is heel goed gelukt.

Om 7 uur vertrekken we alweer. Naar Nazca.
Wat doe je 's ochtends vroeg langs de kust???? Natuurlijk naar de visafslag.
Er liggen heel veel kleine vissersbootjes. En het is een gezellige, relaxte chaos. En zelfs ik ruik de vis. Dat wil heel wat zeggen.
En Janny als jij denkt dat jullie voorheen oude barrels hadden dan heb je het goed mis.
Er zijn hier auto's bij waarvan je denkt die kunnen niet meer rijden, en als ze het wel kunnen, vallen ze ter plekke uit elkaar. Maar het rijdt nog allemaal. Met veel lawaai en dikke pluimen rook.
Sommige rijden met kratten vol weg. En andere hebben een emmertje met 3 vissen of zo.
Het is heerlijk om hier rond te kijken.

Maar het is tijd om verder te gaan.
We gaan weer naar hetzelfde strandje als waar we gisteren geluncht hebben. Voor een sanitaire stop.
En ik koop er een zwarte hoed, met zeeleeuwen erop. Voor protection van de eventuele vogelpoep die ze op je kunnen bombarderen.
De pelikanen vonden het niet leuk staan.

Vervolgens in de rij staan om op een grote speedboot te kunnen naar de Islas Ballestas.
Op deze guano eilanden leven heel veel zeevogels, waaronder pinguïns.
En er zijn ook zeeleeuwen op de rotsen en strandjes.
Het is echt prachtig.
Wel erg koud als de boot weer full speed vaart. Af en toe zie je een zeeleeuwen kopje boven water komen.
Wie bekijkt nu wie????

Vervolgens gaan we naar een wijngaard waar oa de Pisco nog op de traditionele wijze wordt bereid. Bodega El Catador.
De wijngaard is al meer dan 150 jaar oud en heeft al 3 generaties wijnboeren opgeleverd.
Traditioneel worden de druiven nog met de voetjes geplet. Dat lijkt me wel geweldig om nog eens te doen. Maar het is nu geen druivenplet seizoen.
Met een grote houten pers wordt vervolgens het sap er helemaal uitgeperst.
Voor de gisting werd het sap vroeger in amforen van klei gedaan.
Het distilleren gaat nog met stoken van hout.
De Pisco 38 - 48% wordt na het distilleren een jaar in vaten bewaard.
En dan verkocht. Als ze deze langer bewaren, wordt hij wel lekkerder, maar niet meer te betalen voor de Peruanen.
Geen klanten is geen bussiness.

En dan komt het belangrijkste onderdeel. Het PROEVEN!
Dit familiebedrijf maakt niet alleen Pisco maar ook zoete dessertwijnen.
En van alles mogen we proeven. Van de Perfect Love t/m de babymaker.
Alles vind ik lekker, behalve de echte Pisco. Een sterke gedistilleerde drank vind ik gewoon niet lekker.
Ik koop een soort Bailey's (the babymaker) ,een klein flesje.
Hans en Jeanette kopen een fles witte, zoete wijn voor vanavond voor de groep. Maar dat is echt te weinig voor 10 personen.
Dus Astrid en ik besluiten om de rode, zoete wijn te kopen voor de groep.
Het stadje/dorpje vlakbij heet ook Pisco. Maar de drank Pisco bestaat langer dan het dorpje.

Dan gaan we verder voor de adrenaline kik
Eerst lunchen toch maar. En dan met z'n tienen in de buggy, veiligheidsriemen vast en crossen maar door de woestijn. De chauffeur heeft er zin in en het is net een achtbaan ritje. Dit is echt geweldig!!!!!!!!
Onderweg een fotostop. En eindelijk warm weer, we moeten onszelf zelfs insmeren.

Dan gaan we naar een kleine heuvel om ons eerste hellingkje met de sandboard te nemen.
Kicken!!!!!!!!
We gaan naar een hoge, steile helling en dan. JOEHOEOEOEOEOE!!!!
Marcel praat nog ff met de chauffeur en we gaan naar nog een hogere, steile helling. Eigenlijk is de trip met 2 slides.
Maar die 3de afdaling is nog geweldiger. Ik kan me hier wel de hele dag vermaken.
Geen probleem.
Met onze schoenen, kleren, haren vol zand gaan we weer zigzag, hooglaag terug naar de oase.
En vraag ik heel naïef aan Marcel of we de chauffeur moeten betalen voor de trip.
Heb je nog niet betaald dan? Bij wie en wanneer?
In het restaurant na de lunch. Dat had ik dus helemaal niet meegekregen.
We zoeken de eigenaar op en die knikt inderdaad blij. Hij miste inderdaad nog één betaling. Beter laat dan nooit.

We gaan naar Nazca. Maar eerst hebben we nog een stop op de Nazca vlakte bij een toren om alvast een stukje van de Nazca lijnen te kunnen zien.
Dit voelt wel heel bijzonder om hier nu boven te staan en deze eeuwen oude lijnen te zien.
De Nazca lijnen zijn gemaakt vanaf 300 v Chr tot 800 na Chr.
En niet door de Aliens. En ook niet door de Inca's. Dit is in de pre-Inca tijd.
Heel lang was de theorie dat dit sterrenkundige tekens waren.
Dit blijkt niet waar te zijn.
De nieuwe theorie is dat deze voor rituelen en meditatie werden gebruikt.
Als je nl een doolhof loopt, raak je in een soort trance.
Ook heeft de vlakte van Nazca een bepaalde straling, die sommige mensen tegenwoordig ook kunnen voelen, waardoor dit ook een speciale vlakte voor de Nazca's waren.
Bovendien is het een grote vlakte, zodat er ook grote tekeningen op gemaakt konden worden, die de goden dan konden zien.

De dierenfiguren en stylistische figuren zijn het eerst gemaakt.
De rechte lijnen die kris, kras over de vlakte en ook door de figuren heen gaan, zijn van een latere datum.
De langste rechte lijn is ongeveer 30 km. lang.
Morgen ga ik er met het vliegtuig erover heen.

We gaan nog naar een heuveltje op de vlakte waar veel lijnen beginnen of eindigen.
En het is echt genieten van de prachtige bergen. De zon is langzaam aan het zakken en de bergen hebben prachtige kleuren.

Dan gaan we naar het plaatsje Nazca. Naar ons hotel.
Al het zand uitkloppen en een heerlijke douche, en omdat we hier 2 hele nachten blijven. Joepie!!!!! Nog even een handwasje doen.

In het dorp/stadje gaan we naar een restaurantje.
Waar we van de zaak als voorafje een pisco sour krijgen. Salut, dat gaat er altijd wel in.j
Er zijn nog maar 2 porties jonge geit. Luuk en Jeanette zijn net iets sneller met ja te roepen dan ik. Dus helaas geen geit voor mij. Heb ik nog nooit gehad.Maar ik mag straks wel van Jeanette proeven.
Als componsatie bestel ik vooraf een Creoolse soep. Geen verkeerd idee blijkt. Want deze smaakt HEMELS!!!!!!
Ik heb een heel mals Peruaans beaf gerecht besteld. En ook dit is HEERLIJK!!!!
Ook de geit is erg lekker.

We worden nog getrakteerd op live muziek van een Peruaans trio.
Erg gezellig.
En echt we hebben een hele, leuke, gezellige groep.
Terug naar het hotel komen we nog langs de supermarkt, waar we noten, rozijnen en water kopen.
Hier zijn de zakken noten nl goedkoper dan straks in Cusco.

Morgen kunnen we uitslapen, want we worden om 9 uur opgehaald om naar het vliegveld te gaan.
Dus ik kan morgenochtend mijn verslag maken of vanavond.
Ik wil morgenochtend lekker doorslapen, dus ik ga het vanavond nog doen.
Oh zegt Astrid, gezellig. Dan kom ik met mijn boek erbij zitten om te mijn dagboek te schrijven.
Even later komt Hans er ook nog bijzitten om foto's te bewerken.
En die heeft veel, hééél veel fotoapparatuur bij zich. En het zijn ook geweldig mooie foto's.
Zeker de natuurfoto's daar kan ik niet tegenop.
Dus ik weet wel wie de meeste foto's moet gaan doormailen. Want het zijn echt prachtige foto's.

Ondertussen is iedereen naar bed en ik heb het koud en wil onderhand ook gaan slapen.
Jeanette komt nog langs om iets te brengen en heeft zich buitengesloten.
Ze gaat kijken of ze bij de receptie nog een sleutel kan krijgen, maar daar is uiteraard niemand meer.
En Liliane, haar kamergenootje, krijgt ze niet wakker.
Als het niet lukt kan ze altijd nog bij mij crashen.
Even later komt ze verontwaardigd terug. Naast de deur zit een raam wat je zo open kunt schuiven. Daar is ze niet blij mee. Ik ook niet.

Maar dat zien we morgen wel weer.
Buenas noches
Gerrie