Dag 27 Phnom Penh vervolg

Daar ben ik weer.

Saskia nog bedankt voor de foto van de bruid. Ze ziet er erg mooi uit!

Via het guesthouse kan ik een tour naar de Killing Fields regelen en naar S21 (de gevangenis waar mensen werden gefolterd)
Aangezien ik alleen ben zal ik de volle prijs voor de Tuk Tuk moeten betalen. Dus ik wacht af of er nog anderen gaan, dan kunnen we de kosten delen. En of het gezelliger is, daar is het de excursie niet voor. Maar wel prettiger met een groepje.

Bij het restaurant Friends heb ik een Nederlandse vrouw ontmoet die alles heeft verkocht en een jaar gaat reizen.
Dapper!!!! Ze blijft nu 4 weken in PP om vrijwilligerswerk te gaan doen. Engelse les geven aan kinderen.
We gaan vanavond samen nog ergens eten.

Voor nu wandel ik een beetje rond in de omgeving. En kom bij een park vlakbij het Nationaal museum.
Er wordt volop gevoetbald. En in een straat die afgezet is voor auto.s spelen verschillende mensen badminton.
En goed ook!!!
Er zijn 2 mannen die behoorlijk fanatiek zijn. Ik zit gewoon gezellig een tijdje daarnaar te kijken.
Dan over de boulevard langs de rivier de Tonlé Sap teruglopen.
Ook hier wordt er gesport. Er is een grote groep bezig met een workout op muziek. Die wordt geleid door een leraar???
Echt van jong tot oud doet hieraan mee.
Geen dure, fancy sportschool voor hun.
Maar veel gezelliger met z'n allen in de buitenlucht.

Ook bekijk ik hoe, wat, waar, en voor welke prijs de bussen naar Siem Reap gaan. Dat varieert van 5 tot 10 dollar.
Er gaat ook een nachtbus. En ik denk erover om deze misschien te nemen.
Dat betekend dat ik in Siem Reap een hele dag extra heb. Tempting

Om half 8 komt de Nederlandse en gaan we samen ergens wat drinken en kletsen.
Eten hebben we allebei nog geen zin in.
Laat gegeten vanmiddag.

Zij is gisteren naar de gevangenis en Killing Fields geweest en ze moest er wel van bijkomen. Het is erg indrukwekkend.

Het is wel gezellig en ook wel weer fijn om even makkelijk Nederlands te praten.
We besluiten om morgenavond weer bij elkaar te komen.

Nu is het tijd om terug naar de hostel te gaan.
Bij de hostel wordt mij door de Schotse medewerker gevraagd of ik nog steeds naar de Killing Fields wil.
Ja, natuurlijk! Er zijn nog 2 mensen die er morgen naartoe gaan.
Misschien kunnen we gezamenlijk gaan.
Het blijken 2 Nederlandse meiden te zijn en we gaan morgen met z'n drietjes.
Even later komt hij weer naar ons toe. Er is nog iemand die wil gaan of die ook mee kan? Natuurlijk!
Het is een meisje uit Chicago.

We vertrekken morgen om 11:00 uur. Kan ik weer een keertje uitslapen!!!
Ook wel fijn.

Tot morgen

Groetjes Gerrie