Dag 26 van Livingston naar jungle hostel
28 Maart 2019 | Guatemala, Lívingston
Donderdag 28 maart
Vannacht heeft het flink geregend. Maar wij lagen cosy in ons hutje onder de klamboe.
Ontbijt met een omelet, vers fruit en verse sinaasappelsap. Heerlijk..
Desiree is voor 7 uur al gaan douchen, maar ze had geen warm water. Pech
Ikke iets later wel. Geluk.
Tijd om alles weer in te pakken. Vanmiddag vertrekken we vanaf hier naar ons hostel aan de rivier in de jungle.
Planning was om lekker in de hangmat nog te chillen.
Chillen gaat wel lukken, de hangmatten hangen onder een afdak.
Maar goed ook, want vanochtend regent het regelmatig.
Hopelijk is het droog als we de Rio Dulce opvaren. Dit moet een prachtige boottocht zijn.
We hebben met ons jungle hostel afgesproken dat zij ons met hun bootje hier komen ophalen. De tijd zouden we nog doorgeven.
Dat hebben we gisteren gedaan. Maar tot nu toe niets terug gehoord.
We vragen hier bij de receptie of ze ons hostel daar willen bellen. Geen connectie. Wat nu???
Ik vraag hoe laat de gewone boot gaat. 8:30 uur. Het is inmiddels al 11 uur geweest.
Gellukkig gaat er om half 3 nog een boot. Daar schrijven we ons voor in. Komt allemaal goed.
We laden hier al onze elektronische apparatuur op. Stroom in de jungle kan wisselen. Zo ook internet.
Dus het kan zijn dat jullie de komende 3 dagen niets van ons horen. No Panic.
We blijven 3 nachten in de jungle, daarna hebben we een reisdag naar Copan in Honduras.
Als het goed is. Is dat 31 maart.
Deze dag wordt nog vervolgd.
Tot straks
Vervolg Donderdag 28 maart
ATD heeft nig 2 andere telefoonnummers op de website gevonden. En ze gaat vragen of ze ons jungle hostel kunnen bellen. Nu krijgen ze wel contact.
De boot komt ons om 3 uur halen.
De rest van de tijd brengen we door met lezen.
Om 3 uur hebben we onze prive boot die ons over de Rio Dulce naar een zijarm, Rio Lampara. Daar ligt ons eco hostel. Dit heet Hotelito Perdido.
De eigenaresse is een Poolse vrouw die dit 15 jaar geleden heeft opgebouwd.
Ook zij werkt met locale mensen en vrijwilligers.
Als masseur kan ik hier 2 maanden als vrijwilligster werken, om de lokale vrouwen massage les te geven. Zodat zij hier kunnen werken. Ook mensen die yoga les kunnen geven zijn welkom. Voorwaarden zijn Engels en Spaans spreken en minimaal 2 maanden blijven. 2 van de 3 kan ik regelen. Alleen mijn Spaans is niet goed genoeg.
Pablo legt ons uit wat we hier allemaal kunnen doen. Alles gaat hier over het water. Kano huren en gaan. Gelukkig voor Desiree kunnen we ook met een boot.
Manatee reservaat. DOEN. Dorpje en Tiger Caves. DOEN. Kanoen naar de mangroven. Vind ik leuk. Hotsprings DOEN. Met boot naar waterval en zwemmen. Misschien.
Genoeg te zien en te beleven.
Wij krijgen een eigen hutje toegewezen, met de prachtige naam Guanaba. Dit is de naam van een fruitsoort.
Het hutje heeft een boven verdieping met een 2 persoonsmatras. En beneden is een slaapbank. Die claim ik.
Allebei met klamboe uiteraard.
Buiten is de toilet/douche hut.
We hebben geen veranda met hangmat, zoals andere hutten.
We gaan een verkennings rondje maken. En zien 1 hut waar zo te zien niemand verblijft. MET veranda en hangmatten en een hangstoel.
En deze heeft de prachtige naam Mango. We love mango.
Ik ga informeren of deze vrij is en of we kunnen wisselen. Deze is de komende 3 nachten nog vrij. Heeft ook een eigen badkamer. Maar kost wel meer.
€ 11 per nacht voor 2 personen. DOEN.
Desiree slaapt boven en ik slaap beneden. Travel Agency Gerrie weet ook wat wij leuk vinden.
We chillen op onze veranda. En Desiree ziet iets bewegen in de modderpoel naast onze veranda. Het zijn kleine krabbetjes met 1 grote schaar. Ze scharrelen rond en duwen een rivaal bij hun stekje weg of andersom. Ze komen uit kleine holletjes in de modder gekropen.
Leuk om te observeren.
Bijna tijd voor diner. We eten hier mee wat de pot schaft. Lasagne met echte kaas. We zitten met 12 personen aan tafel. Gezellig met z'n allen te babbalen en lachen. Heel gezellig.
Je kunt ook naar een rrestauran. Moet je wel een bootje regelen. Maar dit is en makkelijker en gezelliger.
In Livingston hebben we berekend hoeveel quetzales we nodig zouden hebben. Maar dat is te weinig. Hier redden we het net. Maar we moeten ook nog het vervoer naar Copan betalen.
Hier kun je alleen met cash betalen. Want het internet werkt hier maar heel beperkt.
Dus morgenmiddag met het bootje naar Livingston naar de bank.
Hopelijk regent het morgen niet of minder. Dan kunnen we met een kano naar de mangroven.
Groetjes Gerrie
Vannacht heeft het flink geregend. Maar wij lagen cosy in ons hutje onder de klamboe.
Ontbijt met een omelet, vers fruit en verse sinaasappelsap. Heerlijk..
Desiree is voor 7 uur al gaan douchen, maar ze had geen warm water. Pech
Ikke iets later wel. Geluk.
Tijd om alles weer in te pakken. Vanmiddag vertrekken we vanaf hier naar ons hostel aan de rivier in de jungle.
Planning was om lekker in de hangmat nog te chillen.
Chillen gaat wel lukken, de hangmatten hangen onder een afdak.
Maar goed ook, want vanochtend regent het regelmatig.
Hopelijk is het droog als we de Rio Dulce opvaren. Dit moet een prachtige boottocht zijn.
We hebben met ons jungle hostel afgesproken dat zij ons met hun bootje hier komen ophalen. De tijd zouden we nog doorgeven.
Dat hebben we gisteren gedaan. Maar tot nu toe niets terug gehoord.
We vragen hier bij de receptie of ze ons hostel daar willen bellen. Geen connectie. Wat nu???
Ik vraag hoe laat de gewone boot gaat. 8:30 uur. Het is inmiddels al 11 uur geweest.
Gellukkig gaat er om half 3 nog een boot. Daar schrijven we ons voor in. Komt allemaal goed.
We laden hier al onze elektronische apparatuur op. Stroom in de jungle kan wisselen. Zo ook internet.
Dus het kan zijn dat jullie de komende 3 dagen niets van ons horen. No Panic.
We blijven 3 nachten in de jungle, daarna hebben we een reisdag naar Copan in Honduras.
Als het goed is. Is dat 31 maart.
Deze dag wordt nog vervolgd.
Tot straks
Vervolg Donderdag 28 maart
ATD heeft nig 2 andere telefoonnummers op de website gevonden. En ze gaat vragen of ze ons jungle hostel kunnen bellen. Nu krijgen ze wel contact.
De boot komt ons om 3 uur halen.
De rest van de tijd brengen we door met lezen.
Om 3 uur hebben we onze prive boot die ons over de Rio Dulce naar een zijarm, Rio Lampara. Daar ligt ons eco hostel. Dit heet Hotelito Perdido.
De eigenaresse is een Poolse vrouw die dit 15 jaar geleden heeft opgebouwd.
Ook zij werkt met locale mensen en vrijwilligers.
Als masseur kan ik hier 2 maanden als vrijwilligster werken, om de lokale vrouwen massage les te geven. Zodat zij hier kunnen werken. Ook mensen die yoga les kunnen geven zijn welkom. Voorwaarden zijn Engels en Spaans spreken en minimaal 2 maanden blijven. 2 van de 3 kan ik regelen. Alleen mijn Spaans is niet goed genoeg.
Pablo legt ons uit wat we hier allemaal kunnen doen. Alles gaat hier over het water. Kano huren en gaan. Gelukkig voor Desiree kunnen we ook met een boot.
Manatee reservaat. DOEN. Dorpje en Tiger Caves. DOEN. Kanoen naar de mangroven. Vind ik leuk. Hotsprings DOEN. Met boot naar waterval en zwemmen. Misschien.
Genoeg te zien en te beleven.
Wij krijgen een eigen hutje toegewezen, met de prachtige naam Guanaba. Dit is de naam van een fruitsoort.
Het hutje heeft een boven verdieping met een 2 persoonsmatras. En beneden is een slaapbank. Die claim ik.
Allebei met klamboe uiteraard.
Buiten is de toilet/douche hut.
We hebben geen veranda met hangmat, zoals andere hutten.
We gaan een verkennings rondje maken. En zien 1 hut waar zo te zien niemand verblijft. MET veranda en hangmatten en een hangstoel.
En deze heeft de prachtige naam Mango. We love mango.
Ik ga informeren of deze vrij is en of we kunnen wisselen. Deze is de komende 3 nachten nog vrij. Heeft ook een eigen badkamer. Maar kost wel meer.
€ 11 per nacht voor 2 personen. DOEN.
Desiree slaapt boven en ik slaap beneden. Travel Agency Gerrie weet ook wat wij leuk vinden.
We chillen op onze veranda. En Desiree ziet iets bewegen in de modderpoel naast onze veranda. Het zijn kleine krabbetjes met 1 grote schaar. Ze scharrelen rond en duwen een rivaal bij hun stekje weg of andersom. Ze komen uit kleine holletjes in de modder gekropen.
Leuk om te observeren.
Bijna tijd voor diner. We eten hier mee wat de pot schaft. Lasagne met echte kaas. We zitten met 12 personen aan tafel. Gezellig met z'n allen te babbalen en lachen. Heel gezellig.
Je kunt ook naar een rrestauran. Moet je wel een bootje regelen. Maar dit is en makkelijker en gezelliger.
In Livingston hebben we berekend hoeveel quetzales we nodig zouden hebben. Maar dat is te weinig. Hier redden we het net. Maar we moeten ook nog het vervoer naar Copan betalen.
Hier kun je alleen met cash betalen. Want het internet werkt hier maar heel beperkt.
Dus morgenmiddag met het bootje naar Livingston naar de bank.
Hopelijk regent het morgen niet of minder. Dan kunnen we met een kano naar de mangroven.
Groetjes Gerrie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
