Nagarkot

Dag 34Woensdag 22 maart 2023

Ik heb maar 3 uurtjes geslapen. Om half 6 gaat de wekker. Bagage herpakken en rugzakje inpakken voor de trekking en overnachting.

Kan geen schone kleren meenemen, want ik heb mijn klein rugzakje mee.

Bagage naar beneden brengen en opbergen.

Gids Gopal is er al om 7 uur. 7:30 uur was afgesproken. Eerst wil ik.wel ontbijten.

Madan heeft een omelet voor me gebakken met roti erbij en masala thee.

We rijden met een comfortabele auto naar Sankhu. Waar de easy peasy trek naar Nagarkot begint.

Het eerste half uur lopen we op de weg. Niet zo prettig. Wel veel groen te zien, en terras landbouw. Mooie uitzichten dus.

Dan kan ik kiezen: de weg blijven volgen of door het bos gaan. Uiteraard door het bos.

Dit blijkt niet zo easy peasy te zijn. Het is constant klimmen en steil. Ook met veel "trappen".

Jeetje, ik heb echt geen conditie. Ik sta heel vaak stil om van het uitzicht te genieten. Ook als er geen uitzicht is.

Pfffffff. Dit gaat echt niet goed. Ik voel me compleet uitgeput.

Zoals je wel eens ziet van marathon lopers die zwalkend op de finish afgaan. Ondertussen de boel langs hun benen laten lopen.

Nou dat gebeurt mij ook bijna, buikkrampen. Gelukkig zijn we vlakbij een huis met een buiten WC.

Ik mag/kan hier bijkomen en dat heb ik ook wel nodig.

Oma zet voor mij een stoel neer. Ik deel de druiven met de bewoners.

Ik voel me nog steeds beroerd en uitgeput. De berg op gaat iets van 2 - 3 uur duren, met mijn tempo wordt het wel 3x zo lang. Niet dus. Ik ga het niet eens halen. Ik val onderweg dood neer.

Ik besluit de makkelijkere weg te nemen.

Over het asfalt in de volle zon. Jaaaa, geweldig.

We gaan onderweg een kopje thee drinken, en ik word steeds chagrijniger en ik ben boos. Nee, ik ben NIET boos. Ik ben pissig!!!!

Volgens het bureau is dit de makkelijkste wandeling die gezinnen met kinderen ook makkelijk kunnen maken. Geen voorbereiding nodig. Door bossen en kleine dorpjes.

Het is een K.. wandeling.

Na de thee verder nog zeker 2 uur, reken dan maar op 3 uur. Chagrijnig loop ik verder.

Madan is met Tony ook naar Nagarkot onderweg MET de auto.

Ik app Madan of ze in Nagarkot op mij willen wachten. En dat ik misschien met hun terug ga. Ik heb het helemaal gehad. F...ING trekkingbureau.

Uiteindelijk bereiken we Nagarkot in record tijd. Vanaf het begin van de trekking tot aan het hotel. 3 uur en 15 minuten!!!Heel trots.

Wat kan het mij het ook verdomme, dacht ik onderweg.

Ik hou heteerste het beste voertuig tegen. En vraag of we mee mogen rijden naar Nagarkot. Al is de eerste een truck of veewagen, dan nog klim ik achter in de laadbak. Maar we hebben geluk met een comfortabele auto komen we in Nagarkot aan.

Nagarkot, gelegen op een strategische locatie, was een oud fort in de Kathmandu-vallei, gebouwd om de externe activiteiten van andere koninkrijken te volgen.Later werd het een zomerverblijf voor de koninklijke familie.

Nargakot ligt op 2175 m. En staat bekend om het uitzicht op de zonsondergang en zonsopgang van de Himalaya.

Ik verblijf in hotel View Point. Kamernummer 313.

Hier geen bijgeloof en skippen van kamer 13.

Is de gelukskamer. Morgen uitzicht op de Himalaya. Hoop ik.

Nu zijn ze nog verborgen achter/in de wolken.

Vanuit mijn kamer heb ik een prachtig uitzicht.

Dus zeker blijven. Stel dat het morgenochtend helder is, dan wil ik het zicht op de Himalaya niet missen.

Eerst maar eens lunchen. Soep en aardappelroti.

Ondertussen zijn Madan en Tony ook bij het hotel. En ik vertel ze dat ik toch maar blijf.

Tegen Gopal vertel ik dat ik morgen hier in Nagarkot opgehaald wil worden. Ik ga niet steile hellingen door het bos dalen, daar kreeg ik juist zoveel last van. En over de weg lopen ga ik ook niet doen.

Er zijn veel wandel mogelijkheden in en rond Nagarkot. Dus als ik nog niet te moe ben, geen pijn heb en het droog weer is, kan ik nog wat verder wandelen. Ik ben ondertussen uitgerust, heb geen pijn en de zon schijnt nog volop.

Gopal gaat met mij een boswandeling maken.

Heerlijk echt in het bos. Het pad daalt geleidelijk.

Stop maken, en oogjes dicht. Alleen het geluid van vogels en de wind is te horen.

We lopen verder en vinden een rustig plekje half in schaduw/zon. Effe liggen kijkend naar de boomtoppen. En dan oogjes dicht en alleen maar luisteren. Voordat ik in slaap val gaan we weer verder.

Nu komen er een paar steile stukjes met trapjes naar beneden. Rustig en geconcentreerd loop ik naar beneden.

Dan kan ik kiezen zelfde pad terug of naar de weg lopen en zo terug lopen.

Dat zelfde stuk omhoog terug lopen zie ik niet zo zitten, veel te bang dat ik weer last van mijn blessure of knie krijg.

Je wordt ouder oma!!!

Gopal kan geen makkelijk pad vinden naar de weg toe. We moeten het doen met een smal olifanten paadje, klimmend naar boven.

We hebben 2 uur in het bos gewandeld, heerlijk ontspannend. Dit maakt de boel weer goed.

Jammer dat we dan nog 1 uur over de weg terug moeten, maar dit loopt wel het makkelijkst.

Ik weet ook alweer waarom ik in mijn eentje niet naar een hotel ga. Zo ongezellig en eenzaam.

Maar goed ik ben moe. Neem een lange warme douche. En werk vast aan mijn verslag.

Om 8 uur ga ik eten, denk ik. Maar het buffet staat nog niet klaar. Er wordt nog gewacht op een grote groep. Ze worden rond half 10 verwacht. Baaaalen. Want ik wil slapen.

Om 5:30 uur gaat de wekker weer, voor de zonsopgang.

Ik blijf beneden en praat nog wat met Gopal.

Hij heeft contact gehad met zijn baas. Morgen helft lopen en dan worden we daar met de auto opgehaald. Geen probleem.

WEL een probleem. Ik ga morgen NIET naar beneden lopen. Ik wil in Nagarkot opgehaald worden.

Hij belt weer en het is geregeld.

Dan is het eindelijk tijd om te eten. Ik ga niet ongezellig alleen aan een tafeltje zitten. Dus blijf met Gopal op de bank zitten.

Had flink honger, maar plots zit ik zo vol als een potje met pieren.

Tijd om te gaan slapen

Groetjes Gerrie