Dag 17 Paksé dinsdag 24-1

Hoi allemaal (Zucht)

Op het busstation liep ik mijn Chinese bedgenoot weer tegen het lijf.
Zijn jullie klaar voor wat intieme details? Geen kleine kinderen die mee lezen?
Deze Chineze meneer was mijn bed/bunk maatje in de vorige sleeperbus van Luang Prabang naar Vientiane.
Kom ik in de bus en zoek mijn plekje op en ligt er in dezelfde bunk, tot mijn schrik, al een meneer.
De bunk van ongeveer 1 meter breed is bedoeld voor 2 personen! Dus deel je het bed, in mijn geval met een compleet vreemde.
1 Geruststelling in de bunk voor ons sliepen zijn vrouw en tienerzoon. Dat hij en zijn vrouw van plaats ruilden was geen optie, want zoonlief wilde bij mams slapen.
Midden in de nacht lig ik te slapen, voel ik ineens een arm over mijn middel. Gauw terug gelegd. Ik ga er maar vanuit dat hij sliep en dacht dat hij naast zijn vrouw lag.

Deze meneer ging ook met de sleeperbus naar Paksé.
Of ik ook ging? Ja, maar in de andere bus dan hij. Ontdekte ik daar een beetje een disappointment? Hij moet het nu met een ander bedmaatje doen.

In deze bus werd ik enthousiast verwelkomd door een Duitse jonge dame en 2 Nederlandse meiden.
De meiden waren onze buren. De Duitse was mijn roommate, of beter gezegd: mijn bunkmate.
Dus vannacht deel ik het bed met een vrouw. Weer eens wat anders.

Wat ook heel prettig was. In deze bus kregen we 2 broodjes bapao, 1 hartig, 1 zoet aan het begin van de reis, ipv een voedselbon voor onderweg.

Had ik al verteld dat we een oudere bus hadden? Dat bleek vannacht ook wel. Na een stop zouden we weer verder rijden, maar de motor sloeg af. Mannetjes eruit met gereedschap. Wat geklop, gepraat enz. Bus starten, wegrijden. Dachten ze. Weer mannetjes eruit, druk overleg, kloppen en weet ik niet wat nog meer. Nog geen resultaat.
Maar de aanhouder wint, en eindelijk waren we weer onderweg.

Zelfs weer stukken behoorlijk vast geslapen, zodat ik dit keer pas wakker werd toen de lange stop al weer voorbij was. Pech gehad.
Naar de WC in de bus. Dat is me een natte bedoening.
De vloer is zeiknat en of dat alleen van het spoelwater is dat je uit een emmer in de pot moet gieten. Of dat er nog andere ongewenste vloeistoffen tussen zitten? Dat is heel goed mogelijk met het geschommel van de bus.

Om ongeveer 7 uur kwamen we in Paksé aan. Waar zoals gewoonlijk een horde Tuk Tuk rijders ed al klaar staan om je te vervoeren.
Ik wil naar het Sabaidee 2 Guesthouse. Dit wordt hooglijk aangeraden. Daar aangekomen kunnen ze nog niet zeggen of er kamers vrij komen. Pas om half 9 en het is nu half 8. Blijven wachten? Of mijn geluk ergens anders proberen?
Ik besluit voor het laatste. Ik wil een douche en schone kleren!
Volgende 2 guesthouses kunnen ook nog niet zeggen of er kamers vrij komen. Kom om een uur of 9 maar weer terug.
Verder dus.
Buiten de hoofdstraat kom ik bij een guesthouse en die heeft geen single room vrij. Wel een triple.
Op mijn vraag of hij misschien een double room vrij heeft, zegt hij ja.
Hoe duur? 100.000 kip. Laat maar zien dan. Keurig met eigen balkon. Doen!!!
Wasgoed afgeven en een warme douche!
Ik zit nu in Narine Guesthouse.

De laatste 2 dagen heb ik wat meer moeite met guesthouses vinden. Het kan niet altijd vakantie zijn, blijkt wel.
Backpacken is ook geen vakantie. Het is reizen!!!! Zeer vermoeiend!!!!
En vandaag voel ik dat wel heel erg.
Ik ben bekaf!!!! Weinig puf in iets.
Geen tempels voor mij vandaag.

Na de douche op zoek naar Bolaven cafe. Waar ik Ellen zal ontmoeten voor de lunch. Weet ik alvast waar dat is.
Niet te ver dus. Met gratis Wifi.
Dan langs reisbureautje voor een dagtrip Bolaven plateau met watervallen regelen voor morgen. Verder is er niet veel meer te doen. Kayakken zou ik best willen, maar dat is vanaf Dong Deng in het zuiden bij de 4000 eilanden. Daar ga ik dus later naartoe.

Nog eens nagevraagd voor een vlucht van Paksé naar Phnom Phen, maar helaas er is geen directe vlucht.
Wel naar Siem Reap. Kan ik mijn ticket van Bangkok airways Siem Reap --- Bangkok dan nog omzetten naar Phnom Phen ---- Bangkok???? En dan ga ik vanuit Paksé wel eerst naar Siem Reap.
Kunnen jullie het nog volgen? Ik nog wel. net!
Moet ik via internet zien te regelen.
Blijken er op de dag dat ik dan naar Siem Reap wil geen plaatsen meer beschikbaar te zijn op de vluchten.
Dus zal ik wel weer met de bus moeten.
12 uur naar Phnom Phen. En geen nachtbus, maar een dagbus. Vanwege de grensovergang, die is 's nachts gesloten.

Met mijn laptop naar Bolaven cafe. Om ongeveer 11:00 uur ben ik daar. Drankje erbij en alvast aan mijn verslag werken.
Om kwart over 12 nog geen Ellen, om 1 uur nog geen Ellen. Dan maar lunch bestellen, wat eigenlijk ook nog ontbijt is. En al wat er nog komt. Geen Ellen.
Bij het teruglezen van mijn mail staat er ook 23 januari in Paksé. Vertrek naar huis 24 januari. Heb ik het verkeerd in mijn schriftje geschreven.

Het is Vietnamees nieuwjaar en er komt een groep uitgedoste mensen op trommels en cimbalen slaand door de straat. Gevolgd door een kleurige leeuw. Ze gaan steeds een winkel binnen al trommelend en dansend om daar geluk te brengen. Nadat ze een "offerande" van de eigenaar hebben gekregen. Wordt deze gezegend.

Eigenlijk ben ik hartstikke moe, maar Jon en Aikham hebben gevraagd of ik nog wat beginnend Engelse boekjes voor hun familie wil halen. nog meer bagage. Ik heb echt hulp daarbij nodig.
Op naar Monument Books. Bij navraag kunnen ze het me moeilijk uitleggen. En een vriendelijk Koreaans stel besluit met mij mee te lopen die kant uit.
We komen bij Champasak Plaza en daar moet ik maar weer verder vragen.
Dit is een soort warenhuis, maar daar hebben ze nog nooit van deze boekenwinkel gehoord.
Het zit ook niet in deze Plaza, maar ertegenover. Dus een andere uitgang proberen. En ja hoor! Aan de overkant zit Monument Books.
Zij hebben een aantal BBM boeken. Maar daar vind ik ook Engelse kinderboekjes.
Met de kleuren, opposites, vormen.
Echte Engelse peuter/kleuter boekjes.
En een Lao/Engels Engels/Lao woordenboek. Die besluit ik ook maar te kopen.

Op de markt. Heerlijk vers fruit weer gekocht. Een kokosnoot leeggedronken. En een maïs beignet geproefd. Lekker
Terug naar het GH.

Daar aangekomen ben ik zo vreselijk moe. Dat ik op bed plof, met de TV aan. Jawel TV. Er is een Engelstalige film bezig. Maar ik dommel steeds in.

Ik wil eigenlijk niet meer van bed af. Maar dan slaap ik vannacht misschien niet meer. Ook niet goed.
Dan maar weer naar buiten, iets eenvoudigs eten. Vanmiddag heb ik een druk bezocht noodle stalletje gezien. Met heerlijk uitziende noodlesoep ed.
Is helemaal opgedoekt. Weg!! Er zijn sowieso verschillende winkels/restaurants gesloten, vanwege het Chinese en Vietnamese Nieuwjaar.

Dan maar weer naar het Bolaven cafe. Vandaag hebben ze als specialiteit Chicken noodle soep. Eerst zegt de serveerster No Have! Maar dan is het er toch.
Krijg ik een kom bouillon met doorgekookte sliertjes noodle waar er her en der een stukje kip in drijft.
En ik was al een beetje chagrijnig, moe, zielig alleen.

Bij het India restaurant is het hartstikke druk, als 2 dames naar mij zwaaien. Het zijn de Franse dames die ik vanochtend naar mijn GH had verwezen. Want ze hadden ook moeite om iets te vinden. Zij zitten in het hotel naast mij.
Ik word uitgenodigd om bij hen aan tafel te komen zitten.
Hè gezellig. En kan ik nog iets fatsoenlijks eten.
Zij gaan morgen ook naar de watervallen. Misschien hebben we wel dezelfde toer?? We shall see.

Maar nu heel gauw naar bedje toe. Want ik ben zo moeeeee!

Slaap lekker
Groetjes Gerrie