Dag 29 Montreal

Donderdag 5 oktober

Ik heb dus een 10 persoons dorm. Ben redelijk op tijd opgestaan en een goed ontbijtje gegeten.
Lisa en ik wilden eerst naar de tourist info in de buurt gaan. Had zij zo gevonden. Zij heeft een app MapsMe. En die heb ik ondertussen ook gedownload. Heb zo de plattegrond van Montreal geloof zelfs Canada op mijn telefoon staan. Dus kan zonder wifi mijn route vinden. Is inderdaad verdomd handig Desiree.
Desiree ik weet het jij had ook zoiets, welke heb jij?
Het is ook wel heel handig om een kaart erbij te hebben, want het kost natuurlijk veel batterij-energie.

Aangezien ons hostel midden in de oude stad zit en we te vroeg waren voor de info, hebben we alvast wat rondgewandeld.
Bij de info onze plannen kenbaar gemaakt en de juist info gekregen?

We wandelen samen naar het dichtsbijzijnde metro station.
Daar kunnen we een dagkaart voor 10 dollar kopen voor metro en bus. Maar morgen moet ik ook een buskaart hebben. Dan kan ik dus beter een3 daagse pas kopen. Potverdorie.... Dat heeft gisteren niemand mij bij de bus info verteld, had ik gisteren alvoor 18 dollar klaar kunnen zijn.
Lisa gaat naar het Olympisch stadion om te kijken of ze nog aan kaartjes voor de WK turnen kan komen. Ik ga met metro en bus naar Mont Royal om van het uitzicht te genieten. De naam Montreal komt hier vandaan. Mont Royal werd Mont real zodoende.

Bij de bushalte ontmoet ik een aardig echtpaar uit Quebec, Zij vindt het fijn om haar Engels te oefenen haar man praat geen Engels, kan mij wel verstaan omdat ik duidelijker spreek dan de Amerikanen, die vindt hij niet te verstaan. Complimentje.

Volgens de tourist info dame moeten wij er bij Maison Smith uit. Dat vertel ik Anne en haar man ook. Zij verteld het weer aan andere Frans sprekende touristen. En ik vertel het weer aan de Finse turnsters en hun coach. We gaan de berg op langs verschillende haltes en de berg weer af, maar geen Maison Smith. Ik vraag het de buschauffeur. Hij zegt hij maakt een rondje en komt daar nog. Wij weer gerustgesteld. Maar de busrit duurt wel lang.
Bij House of Rememberence House zegt hij dat we eruit moeten. Potverdorie, daar zijn we al langs geweest op de heenweg dus. Dit is de terugweg. Maar wist ik veel dat we er bij dat House eruit moesten.
Na de lange busrit zijn we dan toch op Mont Royal en Anne, haar man en ik klimmen verder omhoog naar Chalet du Mont Royal om van het uitzicht/skyline te genieten. Dan gaan we door naar La Croix du Mont Royal. Ik had gedacht dat dit een ouderwets kruis zou zijn. Maar het is een foeilelijk metaal kruis. Zal in het donker wel mooi zijn, want dan is het helemaal verlicht.
We gaan op weg naar beneden en terwijl ik al lopend mijn laatste slok thee uit mijn beker drink bots ik tegen een jonge man op die stil staat.
Oeps. Excucez moi. Sorry, sorry, sorry.
Anne barst in lachen uit. Die zag het aankomen maar "vergat" te waarschuwen. Leuke dame. Vraagt ze ook nog doodleuk of ik een drinking problem heb. Jaaa, hik daaa heb ik, hik hik slinger ik verder.
I have tea with rum, more rum then tea. Do you wanna ssssip??
Maar ik zeg eerlijk dat ik het expres deed. Ik heb zo weinig mannelijk contact dat ik af en toe tegen iemand op moet botsen of knuffelen in het bos.
We proesten het allebei uit. Gezellig!!!!

Dan wil ik via het bospad de heuvel afdalen, volgens de plattegrond is dat ook de kortste weg. Maar Anne and husband gaan via de weg.
Op z'n Frans een paar kussen en Au Revoir!!
Ze heeft mijn facebook, dus we houden contact. Wat een leuke vrouw en man ook.

Met de plattengrond wandel ik verder down the stad door, richting oude stad.
Kom nog leuke fotomomentjes tegen en een gezellig voetgangers weg met allerlei kraampljes met eten, en bankjes en lounge bankjes.
Eerst kom ik langs een kraampje met heerlijk uitziende appels. Ik kies van 2 soorten elk 1 appel. Lekker voor vandaag en morgen kan ik me nu al op verheugen om die ene vanavond op te eten. Waarom niet meteen? Omdat ze niet afgewassen zijn en ik heb al eens jaaaaren terug in Oostenrijk een allergische reactie gehad van ongewassen fruit dat ik een nachtje in het ziekenhuis heb gelegen. Vreselijk, Dat gaat nu niet meer gebeuren.
Dan kom ik langs een kraampje met tortilla's gevuld met allerlei groenten en kaas warm gemaakt onder de grill. Lekker op een bankje oppeuzelen.
Dan kom ik langs een Indiaas kraampje met verse marsala en andere lekkernijen. Daar kies ik voor een soort allerlei granen salade met mintsaus en tamarinde saus. In het zonnetje op een lounge bankje met uitzicht op down town eet ik dit ook op. Smaakt hartstikke lekker.
Hoef vanavond niet meer te koken.

Dan op naar de Basilique de Notre Dame. Deze heeft ook 2 torens, maar is verder heel anders dan de Parijse Notre Dame. Maar ze hebben dezelfde naam omdat ze gewijd zijn aan dezelfde Virgin Marie.
Dit was de eerste congregatie in Montreal. Montreal bestaat al 375 jaar.
Eerst hadden ze een andere kerk voor circa 600 mensen en dat was voorlopig genoeg. Maar de congregatie groeide uiteraard steeds meer en moest er een nieuwe kerk komen. Dat werd dus de Notre Dame.

Stukje geschiedenis van Montreal.
Deze werd gesticht op 17 mei 1642 door de Fransen als deel van hun kolonie Nieuw-Frankrijk. Natuurlijk ten koste van de daar wonende Indianen.
De versterkte plaats heette toen Ville Marie en werd gesticht door een aantal Franse priesters, nonnen en kolonisten van de zendingsgroep Société Notre-Dame de Montreal
Dit was onder leiding van PLaul Chomedey de Maisonneuve.
Eén van de vrouwen uit deze groep in de groep, Jeanne Mance, richtte het Hôtel-Dieu op, het eerste ziekenhuis in Noord-Amerika.
Zij wordt nu ook beschouwt als één van de stichters van Montreal.

Evangelisatie van de Indianen was geen succes. Wel werd het een belangrijke handelspost van bont en uitvalsbasis voor verdere verkenning door ontdekkingsreizigers van Nieuw-Frankrijk.

Maar de Engelsen wilde Nieuw-Frankrijk hebben en in 1759 viel Quebec en een jaar later Montreal.
Het verdrag van Parijs in 1763 maakte een einde aan de oorlog. En Nieuw-Frankrijk behoorde aan het Verenigd Koninkrijk. En werd Province of Quebec. met Quebec als hoofdstad.

Een opstand in 1837-1838 tegen het Britse gezag leidde tot Provincie Canada met Montreal als hoofdstad.
In 1849 hadden opstandelingen het parlementsgebouw en grote delen van Montreal in de as gelegd.
En vandaag heeft een leraar ons uitgelegd dat dit aangestoken was door mensen in Toronto die de hoofdstad wilde worden. Helaas was dit niet gelukt want het werd Ottowa.

Sinds 1977 is Frans de officiële taal van Quebec.
Montreal is de grootste stad van de provincie Quebec. En na Toronto de grootste stad van Montreal.
Zover de geschiedenis. Hé, hé! Gelukkig hoor ik jullie al denken.

Op het plein bij de Notre-Dame is nog van alles moois te zien. En dan loop ik door richting haven. Daar is niet zoveel te zien.
Behalve een mooie brug in de verte, maar daarachter zie ik nog iets mooiers. Allemaal ACHTBANEN, daar is Six-Flags!!!!
Jammer geen tijd voor, en besides alleen is er geen lol aan.
Gelukkig heb ik al met Desiree, die ook van pretparken houdt, afgesproken om volgend jaar samen naar de Efteling te gaan. Gezellig!!

Dan ga ik nog naar de Chapelle Notre-Dame de Bon Secours = Kapel van Our Lady of Good Help
St. Marguerite Bourgeoys, de eerste lerares van Ville-Marie, kreeg de kolonisten zover om deze kapel te bouwen.
In de 19de eeuw werd de kapel een pelgims plaats voor zeelui, met offers aan de Virgin als dank voor haar Good Help voor een behouden vaart. De kapel wordt ook vaak de Sailors' Church genoemd.
De restanten van Marguerite Bourgeoys liggen daar opnieuw begraven.
Pffff!!!! Weer geschiedenis. Gerrie PLEASE. NO MORE!!!!
Ik kan niets beloven.

Mijn hostel, de naam zegt het al, ligt in de rue Saint-Paul. Evenals de kapel die ik net beschreven heb en nog meer oude gebouwen. Geweldig leuk straatje.
Precies aan de overkant staat Marché Bonsecours.
Dit was meer dan 100 jaar de belangrijkste publieke markt in Montreal.
Het opende in 1847.
Het werd gesloten in1963 als de centrale farmers' markt. En het zou gesloopt worden. Gelukkig niet.
Op de begane grond zijn nu 15 boutiques die alleen made in Québec creaties verkopen.
Daar vind ik weer magneten, ook één van prachtige huizen, dus ik vraag de winkelierster waar dit is. Dit is op een pleintje en ze verteld me waar het is. Helaas is het al laat en begint het langzaam al donker te worden. Morgenochtend heb ik nog even tijd. Kijken of ik er nog even naartoe kan gaan op weg naar het vliegveld.

Heerlijk dagje dwalen door de stad gehad. Met mooi weer is het ook altijd mooi.
Maar nu moet ik nog eten. De laatste avond. Ontbijt heb ik morgen.
Nog 4 tortillas. 2 voor vanavond, 2 voor morgen lunch. Nog houmous met olijven en een restje kaas, dat is voor de lunch tortilla. Nog boter en slasaus, dat is voor het free vakje in de koelkast.
Ha, daar ligt ook nog een half bakje couscous salade. Goed op mijn tortilla nu met een beetje kaas, even verwarmen en heerlijk. Ook heb ik nog een appeltje voor nu. Klaar is Gerrie. Buikje weer rond met gezond eten.

Morgen DE reisdag. Weer naar huis.
Eigenlijk wil ik nog niet naar huis. Zo erg dat ik er tegenop heb gekeken. Zo heerlijk was het weer. Een OH JA ervaring. Oh ja, zo leuk was het!!

Nog 1 dag. Tot morgen en ik zie jullie morgen. Voor mij overmorgen.