Dag 6. Van Panajachel naar San Juan de Laguna

Vrijdag 8 maart

Lekker geslapen in onze prive kamer met badkamertje.
Met de nadruk op je. Maar beter dan bij de dorm rooms. Daar is 1 badkamer voor de hele bubs.
Het ontbijt is ook lekker. Senora maakt Pannenkoekjes en er is vers fruit.

Weer een probleem met het toilet doorspoelen. 2 grote boodschappen kan deze niet aan. En beide geen papier in de toilet gegooid.

We gaan naar het meer wandelen en we moeten geld pinnen en magneetje scoren.
Het meer ligt prachtig in de zon met de vulkanen op de achtergrond.
In en bij het water aan de kant zijn duikers, een bootje en mannen aan de kant aan het werken.
Nieuwsgierig als ik ben vraag ik in hakkelend Spaans waarom ze dit doen. No lo se. Ik weet het niet is het antwoord.
Hij heeft waarschijnlijk geen zin om het zo'n stomme toerist uit te leggen.
Maar ik is slim. En vogel het zelf wel uit. Samen net Desiree.
Het is een met lijnen afgezet stukje meer met een klein strandje. Het zwemgebied. Hier is veel plantengroei. Een soort lang gras.
De duikers snijden het los en aan de kant worden touwen met haken in het gras gegooid en aan de kant getrokken. Het gras wordt uitgepluisd om er krabbetjes uit te halen.

Zo hoeven zwemmers niet eerst door het gras te waden.
Het water is mooi helder.
In San Juan ga ik beslist zwemmen.

We lopen door naar de bootjes. Zodat we straks weten vanaf welke pier moeten vertrekken.
Het zijn allemaal kleine bootjes. Zal een leuk tochtje worden.

Op de terugweg naar het hostel geld pinnen. Bij de eerste automaat lukt het niet. Op naar de volgende.
Daar lukt het ook niet. Dat is niet zo goed.
In San Juan dan maar proberen.

Jacht naar leuk magneetje lukt ook niet.
Terug naar het hostel komen we uit op een weg die we niet kennen. Verkeerd gelopen? Dat denken wij. Omdraaien dus.
20 meter terug is ons hostel. Straal voorbij gelopen.
Het gaat goed met ons jullie hoeven je geen zorgen te maken wij letten heeeeel goed op.

Nog een kopje thee drinken en onze baggage bij elkaar zoeken.
Desiree heeft al een tuktuk geregeld die ons naar de bootjes brengt. Hij zet ons er vlakbij af.
Het zijn allemaal kleine bootjes en als deze vol is vertrekken we voor 25 Q.
We varen eerst naar San Pedro de la Laguna. Dit is een druk, zeer toeristisch en party dorp.
Wij gaan naar het volgende dorp San Juan de la Laguna. Een rustig dorpje, zeer geschikt voor 50 plus.
Daar staan al tuktuks klaar om ons naar ons hostel te rijden voor 10 Q is 1,10 euro. Heel fijn want het hostel ligt een heel eind verder aan de weg omhoog.

We logeren in het eco hostel MayaChick. Waar ze in Panajachel al lovend over spraken. En dat is zeer terecht.
Het is 5 jaar geleden gebouwd door een Oostenrijkse jonge dame Evelien, die de wereld over heeft gereisd en ooit ergens een hostel wilde beginnen.
Hier hebben de inwoners haar hart gestolen. En zij die van hen.
Zij werkt zeer nauw samen met de plaatselijke bevolking en biedt ook verschillende tours aan met plaatselijke gidsen.
Deze tours zijn ook goed te betalen omdat er geen tour operator tussen zit.

Wij logeren in een eigen huisje. Het blijkt dat dit het huis van Evelien is. Zij slaapt zolang in een hutje-schuurtje.
Morgen moeten we verhuizen naar een andere kamer. Maar Evelien vertelt dat we ook hier kunnen blijven slapen. Heel GRAAG

We hebben elk een 2 persoonsbed, een eigen badkamer, en een compost toilet.
Jammer dat het warme water het niet deed. Maar we hebben wifi. Ook heel belangrijk.

We wandelen naar beneden naar het dorp. We zijn toe aan een late lunch en we moeten pinnen.
Eerst de geldzaken maar regelen. Deze pinautomaat werkt tenminste wel. Dacht ik.
Ik krijg een notitie dat ik mijn maximum voor die dag al heb opgenomen. Ja, 3 of 4 keer geprobeerd in Panajachel, maar geen centjes gehad.
K……, Straks is er geld afgeschreven. Checken met mijn bank als we terug zijn.

Dan het eten. Evelien heeft ons een tip gegeven waar we local food kunnen eten met de locals. Helaas is het denken wij tijd voor siesta, want ze zijn niet open.
En we hebben honger, dus wordt het een ander tentje.
We bestellen een kleine pizza en een groot glas gezond tomatensap met limoen en gember.

Buiten horen we een vrouw door een megafoon praten. Ze heeft het over vrouwen en internationaal. Het is vandaag internationale vrouwendag. Ik geef ze een duimpje omhoog.

Dan gaan we nog dwalen door het dorpje. Wat bekend staat wegens oude muurschilderingen die gevonden zijn op binnen en buitenmuren.
Deze schilderkunst wordt tegenwoordig veel gebruikt in het dorpje voor nieuwe muurschilderingen. We zien ook een kunstenaar aan het werk op een buitenmuur.

Ook is dit stadje bekend om zijn weefwerk.
En we komen ook een weefwinkeltje tegen, waar senora Rosa bezig is een sjaal te weven. Alles is in het winkeltje is ECHT met de hand geweven. En er zitten prachtige spullen tussen.
Ik zie een mooi vestje met korte mouwen. Natuurlijk moet ik het aan proberen. Ondanks dat ik weet dat ik dan verkocht ben. En inderdaad, ook aangezien de prijzen normale prijzen zijn en niet over de top Chichi prijzen.
Mijn vestje is gemaakt door senora Francisca en daar heeft zij 10 dagen aan gewerkt.
Kosten 225 Q

Wat heb ik een spijt van mijn Chichi sloopjes, een beetje van mijn tafelkleed. Maar niet van mijn Tas. Ook omdat het niet met de hand gemaakt is.
Maar ook die mensen moeten hun centjes verdienen.

Desiree ziet een mooie tas met oa. blauwe en groene strepen. En ook zij is verkocht.
Het winkeltje is van een cooperatie van 15 gezinnen. Dus het geld is zeer goed besteed.
We praten nog gezellig met Rosa. En zij vertelt ons dat ze ook workshops geven in weven. Je kunt je eigen sjaal weven.
OOOOOH dat klinkt ook leuk. Je mag ook je eigen kleurtjes uitzoeken. En morgenmiddag zouden we dat kunnen gaan doen.
Enthousiast gaan we op de grond zitten en zoeken leuke kleurtjes uit.
Desiree wil dezelfde kleurtjes en patroon als haar tas. Wordt hartstikke mooi.
Ik heb ook 5 kleurtjes uitgezocht. Maar dan zie ik een prachtige lichtgroene kleur, dus ik wissel 1 kleur. Klaar. Of toch niet………
Ik zie ook nog een prachtige donkergroene kleur. Dus wissel ik toch weer een kleurtje om.
Uiteindelijk ben ik tevreden met mijn kleurenpalet.

Vanavond gaat Rosa de lengte draden op het weefgetouw zetten. En zover ik het begrijp gaat een senora morgenochtend een begin maken, waarna wij het ´s middags proberen af te krijgen. Als dit niet lukt maakt een senora het voor ons af. En hebben we onze eigen sjaal.
We hebben er zin in.

Desiree wil ook graag een schilderijtje voor thuis. En aangezien dit dorp ook bekend staat om zijn schilderkunst, vragen wij Rosa waar zij een origineel schilderijtje kan kopen.
Rosa geeft ons een naam en richting van een gallerie. Wij kunnen deze niet vinden, maar er zijn genoeg anderen.
Bij een kleine gallerij lopen we naar binnen. Hier hebben ze leuke schilderijtjes.
En ik vind ze ook leuk. Dus je raadt het al, ik WIL, MOET er ook eentje.
We vinden allebei een leuk schilderijtje. Kleurrijk, vrolijk, ik word er blij van.
Die van mij is gemaakt door een kunstenaar van 16 jaar.
Deze gallerie is ook van een cooperatie van 20 locale kunstenaars.
Desiree onderhandelt nog over de prijs, we kopen per slot 2 schilderijtjes. Dus er gaat nog iets van de prijs af 275 Q.

Ondertussen is het al donker en we hebben beiden geen honger, dus gaan we terug naar ons huisje.
De senor van de gallerie ziet beneden in de straat een tuktuk staan en fluit hem naar ons toe.
Spiderman komt op ons af gereden. Op de voorkant van de tuktuk is van licht een spin erop gezet. Hij brengt ons veilig en snel naar boven.

In het hostel gaan we weer voor een gezond drankje. We nemen een smoothie van wortel, sinaasappelsap en gember. En dat smaakt HEERLIJK.

Voor morgenochtend, of zeg maar vannacht hebben we een tour met gids geboekt.
We gaan de neus van de Maya op. Dit is een uitzichtspunt boven op de berg vlakbij.
We gaan daar de zonsopgang zien. Dus om kwart over 3 vannacht moeten we klaar staan bij de poort van het hostel, daar komt de gids ons dan ophalen.

We hebben 2 opties voor deze tour.
The easy way, voorkeur van Desiree. Met taxi naar ander dorpje en van daaruit makkelijke tocht van een half uur naar boven, dezelfde weg terug.
The hard way, voorkeur van mij. Met de gids 2 uur klimmen in het donker naar boven, en dan de easy way naar beneden naar het andere dorpje.
Vanwaar we dan met public transportation terug naar het hostel gaan.

Gids en vervoer zit allemaal inbegrepen. Kosten zijn hetzelfde. Met de taxi betekent alleen dat de gids minder verdient.
Desiree is zo LIEF om voor my way te kiezen. SUPER

We hebben natuurlijk geen ontbijt vannacht, dus vragen we bij het hostel of die iets voor ons kunnen regelen. Ja hoor, er zijn altijd banaantjes.
Voor mij dus niet. Allergisch en dan wordt mijn strot dichtgeknepen. Ze hebben wel een alternatief. Ze maken een bakje met verschillende soorten fruit, dat zetten wij in de gemeenschappelijke ijskast en is ons ontbijt voor vannacht.
Ook verkopen ze hier de allerlekkerste pure chocolade met verschillende smaken. Vandaag heb ik al met chili gehad en Desiree met bosvruchten.
Voor morgen onze beloning voor boven op de berg kiezen we allebei met gember.

Helaas kan ik nog niet naar bed, want ik moet mijn verslag nog maken, anders hebben jullie morgen niets te lezen. Ijverig ga ik aan de slag. En als het klaar is druk ik op opslaan en valt internet uit.

ALLES WEG. NONDEJU
Op geen enkele manier kan ik het terughalen.
Dan maar chagrijnig naar bed. Eerst alles klaarleggen voor de tocht van vannacht.

Groetjes Gerr