NZ dag 7 Milford Sound

vrijdag 5-2-2010

Slechte morgen.
Misselijk en aan de diarree.
Het vleermuizengeluk uit Sydney is op.

Wil heel graag Milford Sound zien, dus met Imodium in de touringcar bus.
Mis onderweg al het sight seeing.
Oa. the mirror lakes, ziet er prachtig uit op de fotocamera van de rest.
Bij de Homertunnel staat het stoplicht gelukkig op groen. Dus mogen we over deze eenbaans weg door de tunnel. Anders is het een half uur wachten, omdat dan de tegenliggers erdoor rijden.

We gaan aan boord van de Milford Mariner van Real Journeys.
Althans ik ging aan boord en gelijk weer van boord. En werd in de eerste hulp post van het bedrijf gestalt.
Het gaat gewoon niet goed.
1ste hulp arts? controleert mijn bloeddruk, bloedsuiker, zuurstofsaturatie nadat ik hem bijna heb onder gekotst. Wacht maar het wordt nog veel smeriger!
Dat ziet er gelukkig allemaal goed uit. En hij denkt aan foodpoisening. Vreemd dat ik dat alleen heb, terwijl we allemaal hetzelfde hebben gegeten en gedronken.
Hij laat mij over in de capable hands van Angus.
What a girl got to do to get some sleep!!!
Ik ga op het bedje mooi een tukkie doen. Af en toe komt Angus controleren hoe het met me gaat.

Als de rest terug is van de boottocht gaat het een stuk beter met me. En mag ik mee met de volgende boottocht en wordt daarna met een andere bus terug naar de camping gebracht. Fair enough!!!

Op de boot wordt ik overgedragen aan Dennis. Die mij voorziet van thee en een paar sneetjes wit brood.
Ik zit achter glas naar de pracht van de Milford Sound te kijken.
Zodra ik me niet meer zo duizelig voel ga ik naar buiten om verder te genieten.
Totdat het weer slechter gaat.
Hup naar binnen, liggen op de bank.
Af en toe kom ik overeind om buiten te kijken.
Ik mis de zeeleeuwen kolonie, en de Lady Bowen Falls. Die op het moment minder spectaculair is dan anders.
Er zijn ook maar weinig watervallen op dit moment, want het heeft, och wonder, al een tijdje niet geregend.
Normaal regent het in dit gebied 200 dagen van het jaar.
Toch weer een geluk dat wij zo'n prachtig weer hebben.

Het is by the way geen Sound, maar een fjord. Maar ja, die Engelsen kenden het begrip fjord toendertijd nog niet. Zodoende.
Een fjord is uitgesleten door gletsjers. En een sound is uitgesleten door rivier(en).
Ik heb dan niet alles gezien, maar ik heb wel goed geluisterd.

Vanuit de boot word ik weer overgedragen aan Angus, die mij naar de bus begeleid. Ik zie nog ijskast magneetjes van de Sound. Heb ik nog tijd??? No worries.
Angus brengt mij naar de bus en gaat voor mij een magneetje halen met de boot er ook op.
Komt hij terug met 2 leuke magneetjes, en laat de portemonnee maag in je zak.

Hier in NZ is ook alles tegengesteld.
Het verkeer rijdt aan de verkeerde kant van de weg. ZELFS de zon draait tegen de klok in.
Ook zijn hier de mannen zorgzaam en de vrouwen niet.
De buschauffeuse pleurt me met mijn zieke, duizelige kop uit de bus bij een splitsing. Nog een eindje van de camping vandaan. Loop de rest zelf maar naar de camping.
Onderweg ga ik steeds even in het gras liggen. Maar bikkel die ik ben. Ik haal de camping op EIGEN kracht!!

Daar leg ik mij in het gras met de beentjes omhoog te rusten. Ik krijg een beker bouillon en een wit broodje van Rob, voordat hun vertrekken naar de film en het eten.
Smakelijk, ik moet er niet aan denken.

Hij regelt nog wel voordat hij weggaat de sleutel van de badkamer voor mij. Wel zo makkelijk om dit nu dichtbij te hebben.
Nog wat ORS naar binnen werken. Dutten. Wasje doen. Dutten. Dagboek in schriftje schrijven. Dutten. Ssslapen.

Morgen gezond weer op. Hoop ik

Groetjes Gerrie