NZ dag 13 Op weg naar Punakaki

Donderdag 11-2-2010

Goedenmorgen, zeker weten. Het is droog en de bergen zijn te zien.
Goed nieuws voor de 4 heli-hikers. Hun heli-vlucht gaat door. Yes!!

We staan bijna allemaal vroeg op, want om 6:45 uur vertrekt de bus naar Lake Matheson (het spiegelmeer).
Dit is een meer waar de omgeving prachtig in gespiegeld wordt, mits er geen wind staat.
De condities zijn geweldig. Geen wind, mist tussen de bergen en langzaam komt het zonnetje door.
We lijken wel een stel Japanners. Klik, klik, foto's: Gauw weer door, want we hebben maar even tijd.

Het wordt vandaag een strak geplande reis. Met ook nog het zeekayakken. Dus door, door, door.

Op dit moment bloeien de Rata bomen. Dit zijn zo'n beetje de enigste rode bloemen op Nieuw-Zeeland. Van origine dan.
Hier schijnen ze ook lekker bier mee te maken. Ga ik nog eens proeven.

Van origine zijn er niet veel kleurrijke bloemen in NZ. Er waren hier geen vlinders. Bestuiving gebeurde voornamenlijk door motten. En die zien 's nachts de kleuren toch niet.
Wel witte en gele bloemen, en groot en klein. Dus dat zie je hier voornamenlijk van origine.
Alle kleurrijke bloemen zijn exoten, geimporteerd uit het home-land.

In de Okarino Lagoon gaan we een kayak-tocht maken. Niet echt zeekayakken, want we gaan de zee niet op. Maar gaan door de lagoon naar de rivier.
Dit is rustig water en kan iedereen mee doen.
We gaan met dubbele kayaks. Mijn scheepsmaatje is Gert. Erg sportief met zijn benen, maar het betere armwerk vergt toch meer dan hij dacht.

In deze lagoon komt de zeldzame grote zilverreiger fourageren. Verderop heeft deze zijn broed gebied.
De Maori's noemen deze reiger: Kotuku, en dit betekent: vogel van de enkele vlucht.
Omdat deze vogel zeldzaam is , dat je deze maar een keer in je leven ziet.
Wij zien er verscheidenen en het zijn prachtige vogels.
Ook zien we veel andere zeevogels.

In het rivier gedeelte zien we af en toe een vogel, maar horen er des te meer. Oa. de Tui, heel mooi geluid.

Ik vind het een heerlijk tochtje. Even iets anders, en ja ik ben nu eenmaal meer een waterrat dan een berggeit, dus dit is wel besteed aan mij.

Lunch break bij de Lagoon en dan gaan we weer verder.

Van de ene hoosbui, zon, hoosbui in de andere rijdend. Heel afwisselend.

In Ross gaan we bij een jade-snijder kijken. Verschillende dames kopen een greenstone hangertje.
Ik heb ook een prachtige hanger gezien. In de vitrine.
Ik zie hierin de golven en Steve laat hem mij beter zien. Er zijn ook bloemen en planten in gesneden. En de andere kant is ook bewerkt.
Met een Kea en planten. Prachtig!!!!
Natuurlijk is de prijs ook prachtig: 5000 dollar is iets meer dan 2500 euro. Een ietsje boven mijn budget, helaas.

We maken nog een kleine omweg naar het huis van Nicole en Rob.
Verse groenten plukken, Piet en Gert maaien het gras, geassisteerd door enkele dames om het op te ruimen. Marjo begint met onkruid wieden. Planten water geven.
En ik help met de kayaks op hun auto te laden. Nicole rijdt hiermee de rest van de reis op het Zuider-Eiland met ons mee.
Zij gaat niet mee naar het Noorder-Eiland.

In Hokitika eten we op het strand fish and chips uit kranten, zoals het hoort.
Heerlijk luisterend naar de branding. En natuurlijk even pootje baden.

Dan vervolgen we onze weg naar Punakaki.Daar verblijven we in het "kabouter dorp" Te Nikau Retreat.
Een kneuterige plaats met een huis/lodge.
We hebben 2 huizen, het huis waar ik in slaap heeft 7 slaapplaatsen en 1 badkamertje met WC, voor 7 dames.

Leuk vind ik het nog niet. Het is donker, grindpaadjes omhoog, trappetjes. Leuk om met je zware trolley te sjouwen. Mooi niet dus!

Gelukkig heb ik een waterdichte zak vorig jaar van Sint gehad. Die gebruik ik nu als weekendtas en laad spullen voor 2 nachtjes in.
Trolley terug in de bus. Klaar.
Scheelt een hoop gesjouw nu en als we weer gaan. Gemak dient de mens.

Lekker slapen met het geluid van de regen op het dak.

Groetjes Gerrie