Dag 13 Olifanten avontuur vrijdag 20-1
Door: Gerrie
20 Januari 2012 | Laos, Luang Prabang
Ook vanochtend laat Thom zich niet zien, die slaapt nog steeds. Is gisteren even wakker geweest voor een sigaretje and back to bed.
In de kou gaan we naar de overkant van de rivier om de olifanten op te halen. We wachten, en wachten maar geen olifant. Het lijkt de Laotiaanse bus wel. Tijd zat!
Uiteraard heb ik besloten om weer met Khamdi te gaan. Hoewel??? Wie komt daar de helling afgerend richting ons?
Jawel. Khamdi!
Toch maar op Khamdi, de Mahout verzekert me dat hij haar rustig laat lopen.
Ellie gaat vandaag niet mee op de olifant, zij vindt het toch te eng en te koud. Zij maakt vanaf de waterkant, samen met de gidsen, wel de foto's.
Eén voor één gaan de olifanten het water in. Khamdi vindt het schijnbaar ook te koud, want het duurt even voor zij zich ook te water begeeft.
De andere olifanten gaan laag in het water zitten?, maar Khamdi heeft echt geen zin om zich natter te maken dan nodig is. Zij blijft resoluut staan.
Dan maar water over haar heen plensen. En krijgt ze van mij een heerlijke hoofdmassage. De Mahout plenst er ook lustig op los. Dus Khamdi krijgt niet alleen een douche, maar ik ook. Maar dat kan ik ook! En ik plens hem ook nat.
Waarop Chris opmerkt. You forgot who controls Khamdi. Oeps, maar een keer vriendelijk glimlachen. Maar de Mahouts houden zelf ook wel van een geintje.
Chris zijn olifant gaat helemaal kopje onder, met Chris erbij. Ik weet hoe het voelt. Are you okay Chris! I'm fu..... freezing! komt hij boven water proestend.
Genoeg fun. Uit het water. De olifanten zijn weer opgefrist en schoon. Tijd voor ze om weer aan het werk te gaan.
Tijd voor ons om een warme douche te nemen en droge kleding aan te trekken.
En dan ontbijten. Ik voel me niet helemaal lekker. Dus ik kies maar niet voor de eieren en ham. In plaats daarvan neem ik noodlesoup. Goed heet en veel vocht.
Terug in Luang Prabang regel ik mijn slaapbus voor morgennacht. Ongeveer 10 uur met de bus. Maar hier worden de stoelen omgetoverd tot bedjes. Ik ben benieuwd.
Ook regel ik nog een ochtendtour naar de Pac Ou caves. In deze grotten staan honderden buddha beelden.
Mijn wasje inleveren en dan de stad weer in.
Het nationaal museum is nog gesloten voor de lunch, dus ik ga ook ergens lunch scoren. Iets eenvoudigs. Ik vind een plekje waar ze crepes bakken.
Het duurt een tijdje voor de plaat warm genoeg is om te bakken. Maar ik ben ondertussen met een oudere dame uit Canada aan de praat geraakt. Die ook voor het eerst aan het backpacken is. Ze is al 3 maanden onderweg en heeft nog een paar maanden te gaan.
Ze denkt er zelfs aan om in Thailand of Europa een baantje te zoeken om langer te blijven. Dapper!!!
Ik heb het nationaal museum, het vroegere paleis nog niet gezien. Dus daar ga ik nu een kijkje nemen.
De tempel die erbij staat is prachtig!
Van buiten en van binnen.
Het paleis is van binnen ook prachtig en ik loop een beetje met een groepje met gids mee. Steek ik ook nog wat van op. In het paleis/museum mag je geen foto's maken. Dus je moet er zelf maar eens een kijkje gaan nemen.
Dan vind ik het weer welletjes. Het is half 4 en ik ga lekker terug naar mijn GH om jullie mijn verhaaltjes te vertellen.
En daarna een speciaal Laotiaans diner bij Tamarind eten.
Smakelijk
Groetjes Gerrie
De dag is nog niet voorbij.
Ik ben 3,5 kg bagage kwijt!!!! Zomaar, weggedaan, in een doos gestopt. Over 2 maanden zie ik dat thuis weer verschijnen. Zolang duurt het verschepen van een postpakket. Reis ik nu in ieder geval weer wat lichter. Kan ik meer souvenirs??? meenemen.
Vanavond hoef ik niet alleen te eten.
Vrijdagavond kun je bij Tamarind met een groepsdiner meedoen. Gezellig.
Als je ooit in Luang Prabang komt. Ga vooral een keertje eten bij het Tamarind restaurant, een echte aanrader. Heb je meer tijd dan doe daar een kookworkshop, een grote aanrader heb ik al gehoord.
Naast mij zitten 2 Duitse dames van mijn leeftijd, die ook aan het backpacken zijn. Naast mij zit een Australisch echtpaar dat in Hong Kong woont. En daar zijn omdat zij voor de verandering werk in het buitenland heeft.
En tegenover mij zit een groot voorbeeld. Een Franse dame van 76 jaar die alleen door Azië aan het backpacken is.
Genoeg stof om met elkaar te praten. Heel gezellig.
En het eten!!!!!!
We beginnen met, hoe kan het ook anders, sticky rice en 4 dips, en Mekongweed met sesam.
We mogen het eten op Laotiaanse manier. Gewoon met de vingertjes. Ik lik me er letterlijk de vingers bij af.
Dan krijgen we het hoofdgerecht.
Vis gemarineerd/gekruid en dan gebakken/gestoomd in een pakketje van bananenbladeren.
Een schaal met verse groenten en kruiden, noodles, pinda's, pindasaus. En heel veel blaadjes sla.
Deze dienen als "bordje" Hierop leg je een beetje van alles wat je wilt. Dicht vouwen en happen.
I think I'm in heaven!!!!!!
Als toetje krijgen we paarse sticky rice met kokos en suiker en daarover heen kunnen we wat tamarindsaus gieten. Zo lekker!!!!
En een schaal verschillende soorten vers fruit.
Zo heerlijk, maar vooral ook gezellig gegeten. Heerlijk om weer eens met een groep mensen aan tafel te zitten en gezellig te kunnen kletsen.
Dan is het nu echt tijd om te gaan slapen.
Groetjes Gerrie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley