Dag 21 Don Khong zaterdag 28-1
Door: Gerrie
28 Januari 2012 | Laos, Vientiane
Heerlijk geslapen!!
Was ook vroeg gaan slapen. Zalig hier met de airco.
Ik heb uitgeslapen tot half 8!!!
Jon en Aikham niet helaas.
Daarvoor nog steeds mijn excuses! Sorry Jon en Aikham.
Wat dat nu weer is, vertel ik jullie verderop in mijn verhaal.
Vanochtend een fiets gehuurd om naar de markt te fietsen aan deze kant van het eiland. Van alles gezien maar geen markt!
3 jochies spelend op een veld, die nieuwsgierig naar mij toe kwamen.
En meteen om ping vroegen, wijzend naar de palm van hun hand. Ik neem aan dat ze geld bedoelden. Mooi niet dus.
1 Jochie was zo brutaal dat die in mijn broekzak wilde graaien.
Dat gaat mooi niet gebeuren.
Houdoe!!
Dan maar naar de andere kant van het eiland fietsen naar de markt daar.
Onderweg kom ik echt door het agrarisch gebied op dit eiland. Met verdorde rijstvelden (droge periode) en veel waterbuffels.
Houten huisjes op palen. Hier geen stenen huizen.
Verderop zijn er al groene rijstvelden, waar de rijst pas gepland is. In het veld werkt een familie.
Ergens anders is een boer zijn akker aan het ploegen met een ploeg met motor. En voor hun houten huis staat een grote autobus ingepakt.
Ook al is het 's ochtends het is toch al behoorlijk warm.
De markt heeft veel groenten en fruit kraampjes.
En veel winkeltjes met van alles.
Morgen een paar voetballen kopen.
Ook wil ik graag een gewone katoenen Sarong en het liefst een mooie Sarong van zijde. Maar wel tegen Laos prijzen.
Ik weet niet of de familie van Aikham mij daarbij kan helpen.
Zonder tolk???
Bij verschillende winkeltjes en op straat heb ik een apparaat gezien, waarvan ik niet weet wat het doet.
Hier is ook zo'n apparaat en een Laotiaanse vrouw met haar kinderen gaat hier naartoe.
Toch maar eens meekijken wat dit is.
Het blijkt een suikerriet pers te zijn. In een beker met ijs is dit de "ijsco" kraam van Laos.
Ik koop een frisse watermeloen. De vrouw snijdt deze keurig voor mij in stukken. Achteraf bedenkt ik me dat ik helemaal niet afgedingt heb. En dat ik volgens mij wel veel voor de meloen heb betaald. Maar goed. Hij smaakt uitstekend.
Via een andere route fiets ik terug.
Hier zie je wel meer stenen huizen.
En ook akkers waar de rijst al verder gegroeid is.
Dan komt er een pickup truck langs met luidsprekers en wordt er luid iets omgeroepen. In de bak zitten een hele schare mensen.
Bij elk huis gaan de mensen naar de truck. Bieden devoot geld aan. En krijgen een gehaakt bandje omgehangen en een papiertje mee.
Je hoeft dus niet perse naar de tempel te gaan. De tempel komt naar jou toe!!!!
En echt iedereen loopt daarnaar toe en doneert geld.
Bij het mijn bekende restaurantje begroet ik Aliya weer. En ga daar iets drinken. Ook vraag ik haar om uitleg over deze "tempel" truck.
In gebrekkig Engels maak ik hieruit op dat dit voor een monnik is. En dat ze een wens kan doen, waarvoor deze monnik dan bid??
Het papiertje is een fortune paper.
Dat is tenminste wat ik ervan begrijp. Thuis toch eens aan Aikham vragen of zij weet hoe dit zit.
Kom ik bij Aikham en Jon.
Terug bij het Guesthouse is meneer Pon er niet. En ze kunnen me ook niet vertellen of die vandaag nog komt. Hoe moet dat dan morgen?
Dus besluit ik om zelf Aikham's zus Phiang te bellen. La is daar ook en die spreekt een beetje Engels, toch???
Ik krijg ze keurig netjes aan de lijn. De een na de andere familielid. En ze weten ook wie ik ben. Ik probeer ze uit te leggen dat ik morgen in Muang Sean zal zijn.
Tomorrow Muang Sean. Het wordt ook een aantal keren herhaald en doorgegeven aan de rest van de familie. Althans er wordt druk geklets op de achtergrond.
Als dit maar goed gaat.
Ik noem de naam Dong en dat ik die zal ringen, zodat zij voor ons kan vertalen. Het is te vroeg om Jon en Aikham te bellen. Dat realiseer ik me wel.
Dus ik zeg bye, bye. En bel Dong. Krijg ik te horen nummer niet goed.
Dan weet ik het even ook niet meer.
Hopenlijk hebben ze begrepen dat ik morgen kom, en gaan ze nu niet hals over kop naar Muang Sean.
Zoals Aikham en Jon al weten, hebben ze dit wel gedaan. Heel lief.
Taalbarriere. Schijnbaar durfde La en Ping niet aan de telefoon te komen. En is het tomorrow niet doorgekomen.
Dus heel lief op naar Muang Sean.
Geen Gerrie. Dus Aikham maar gebeld 's ochtends heel vroeg. Sorry!!
Aikham heeft ze uitgelegd dat ik morgen kom. Nu hopen dat meneer Pon er straks is, zodat die als tolk kan optreden. Hoe laat ik er zal zijn.
Zo niet. Dan bel ik vanavond Aikham.
Vanmiddag voor jou Aikham.
Vanmiddag hier op de airco kamer een dutje gedaan en liggen lezen.
Echt uitrusten dus vandaag.
De komende dagen heb ik geen internet. Dat moge duidelijk zijn.
Kijk er heel erg naar uit om de familie van Aikham te ontmoeten.
Ik zal ze de groetjes van jullie doen.
Nu krijgen jullie de Groetjes van mij
Groetjes Gerrie
-
29 Januari 2012 - 11:50
Joke:
Gerrie tegen de tijd dat je naar huis gaat weet je allemaal hoe het werkt en ben je weer een ervaring rijker............veel ervaringen zelfs!!
soms herken ik wel de manier van werken zoals dat in Turkije gaat en ook daar zitten hele families op een scooter zonder helm, maar daar rijden de auto's en bussen wel hardt aan hun voorbij.
Ik liep een keer naar een oudere man die bij zijn taxi stond en vroeg of hij me naar het hotel kon brengen en regelde de prijs ik stemde in en hij hield voor ons de deur open wenkte naar een andere man die ons dus weg bracht. Deze was veel jonger en ik vreesde het ergste al en jawel hij scheurde over de weg ik maakte een opmerking en hij keek naar de uit drukking op mijn gezicht lachte...
en reed nog harder en remde op het allerlaatste moment pas af ..geen leuk ritje wel gelukkig veilig op bestemming. Vele groetjes Joke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley