Varanasi

Dag 12Dinsdag 28 februari 2023

Heeeeeel vroeg, half 6, vertrek naar de Ganges.Voor de ochtend bootvaart.

Ook nu wordt er en Aarti met sobere vuurpuja gehouden.Met maar 1 priester en geen spektakel eromheen. De Ganges wordt weer wakker gemaakt.

Met de boot weer langs de oever. Waar veel Hindoes een ritueel bad met zonsopgang in de rivier nemen. Ze drinken er zelfs van, althans zo lijkt het. De omkleed nissen worden goed gebruik.

Er is een 2de crematie ghat. Heel wat kleiner. Ook staat hier en crematorium, de regering wil dit meer stimuleren.Dit kost maar 100 roepia’s.Terwijl op de grote crematorium ghat het 200 dollar kost. Maar de sociale druk van omgeving en familie is groot dat dit nog in stand wordt gehouden.

Na de boottocht gaan we de dichtbij gelegen steegjes van Godaulia in. Eerst achter de grote crematie plaats langs.Aan de voorkant lag al veel hout met aanvoer per boot.Hier in de steegjes is ook een constante aanvoer van hout per fiets/ hand kar. En alles keurig opgestapeld,zodat het niet kanvallen.

We dwalen door deze kleine steegjes, waar voornamelijk offerandes te koop zijn. Overal lopen de Hindoes met hun mandjes offers. Om bij hun favoriete God te bidden. En er is keus genoeg.Er zijn meer dan 1000 Goden. Overal staan hier ook tempels verstopt zijn.We bezoeken een tempel waar jongensopgeleid worden voor priester. Hier lerenze ook Sanskriet. In deze tempel speelt het kaste systeem geen rol.Zodat iedereen de kans krijgt om priester te worden. De tempels "leven" van giften.

We vervolgen onze weg naar de Gouden Tempel., die recentelijk omgeven is door een hoge muur. Zodat we alleen 2 torens kunnen zien. Waarvan er 1 bedekt is met goud. Alleen Hindoes mogen naar binnen in de Tempel. Buiten in het tempelcomplex mag iedereen komen. Meestal is er een lange wachtrij, entreegeld (wat hier altijd meevalt), paspoort controle, geen tassen mee. Maar voor nu geen optie.

We gaan terug naar het hotel ontbijten. Daarna gaan we met de bus naar Sarnath. Dit is de plaats waar Boedha zijn eerste lezing gaf aan zijn 5 volgelingen,nadat hijde verlichting bereikt had.5de eeuw voor Christus. Boedha was een prins, geboren uit de oksel van zijn moeder. Hij gaf niks om het paleis leven. Maar ging liever mediteren. Hij kwam nooit uit het paleis. Maar toen hij dat wel deed, kwam hij in aanraking met het echte leven van armoede, ziekte en dood. Hij verliet zijn vrouw en jong zoontje en trok lopend rond op zoek naar de zin van het leven. Hij werd hier zo extreem in dat hij niet meer at. Maar vond daarmee ook geen antwoorden Hierna volgde hij het middenpad en bereikte hiermee de verlichting. En gaf ziin 1ste lezing hier in Sarnath.

Na zijn dood werd zijn lichaam gekookt en verdeeld in 8 stukken als reliek. Later werden deze verbrand en zijn as werd verdeeld over 80.000 plaatsen. Omdat het Boedhisme groeide. In het begin werden om de relieken kleine stuppa’s gebouwd. Hierbij werd hij geëerd. Later bouwden koningen grote stupa's.600 jaar later, oiv bekeerde Hindoes, werden er beelden gemaakt.Zij waren gewend beelden te vereren.

Bij de ruïnes van de oude tempels is er een reliek van Boedha gevonden door Hindoes. Zij wisten niet wat deze betekenden, maar hadden wel door dat deze heilig waren. Dus hebben zij dit in de Ganges te ruste gelegd. Vandaar dat er nu ook Boedhisten naar de Ganges komen. Ergens anders op het complex staat een Bodhi boom. Dit zou van een stek van de heilige boom zijn waaronder Boedha verlichting vond.

Vanmiddag hebben we vrije tijd. Desiree wil nog shoppen voor Levi’s jeans en een slot dat ze eerder gezien heeft. En ik voor kruiden. 2 anderen dames willen ook die kant uit, dus we delen en Tuc Tuc. Chauffeur spreekt geen Engels, dus mensen van hotel leggen hem uit waar we naartoe willen.Hij begrijpt waar we heen willen. Chello, we gaan. Voordat we op de plaats van bestemming zijn , moeten we uitstappen. Neeeeee!!!! Chello door. Druk pratendgebaart hij ons dat we eruit moeten. ECHT NIET! Wij blijven zitten. Dan rijdt hijmaar door en neemt een U-bocht. Ja dan willen we wel uitstappen,zonder te betalen. Hij is boos, andere chauffeurs zijn ook boos. Die asociale, arrogante toeristen. Jammer dan. Hetis nog een heel eindlopen. De chauffeur loopt ons achterna en smeekt ons om zijn geld. We begrijpen niets van wat hij zegt, en besluiten hem de helft te betalen. De dames lopen door en Desiree en ik struinen de ene na de andere kraam/winkel met jeans af. Zonder geluk. Een goed Engels sprekende man is ons behulpzaam met uitleg wat ze bedoeld. Hebben ze niet. Dan laat ze en foto van het slot zien.Moeten we naar de Moslim markt. Onze man gaat ons voor door giga drukke kleine steegjes. Sommige verlaten steegjes. Ik blijf mijn blik houden op zijn roze trui. Na bij verschillende winkeltjes te zijn geweest vindt Desiree een alternatief slot. Roze trui leidt ons weer veilig uit de wirwar van straatjes. Ondertussen heb ik nog geen specerijen gezien en het wordt al later. Ik ga in Khatmandu wel kijken. Hoef ik ze nu ook niet steeds mee te sjouwen.

Op de terugweg valt me iets op. In deze straat rijden geen Tuc Tucs, alleen fietsrikja,’s. En wij zijn hier ook alleen met de riksja’s geweest.Oei, zou het dat…….? De Tuc Tucs hier helemaal niet mogen komen? Nu voel ik me wel heel schuldig naar die chauffeur toe. Wij waren inderdaad die asociale, arrogante toeristen. Komt toch door de taal barrière.

We lopen naar de Tuc Tuc standplaats en regelen en Tuc Tuc. Het eerste stuk herkennen we goed, maar dan rijdt hij door heel andere straten. Uiteindelijk komen we in de juiste straat en ik spot het hotel. We hebben er 3x langer over gedaan,sightseeing Varanasi.

En danwil ik wat anders drinken dan water en ik wil chipjes. Dat is nog even zoeken om een stalletje te vinden, maar het is gelukt.

In het hotel onze was ophalen. Dat kost een vermogen. Circa € 25. En dan zijn er kledingstukken omgewisseld. Dus er wordt flink geappt of het bij iemand anders zijn was zit. Uiteindelijk komt het goed.Behalve dat Desiree een sok kwijt is.

Desiree en ik willen op tijd eten, voor de grote bups, dan zijn we snel klaar en kunnen op tijd naar onze kamer. Half 8 is het restaurant open. Kunnen we niet om 7 uur eten? Ja,dat kan ook. Komen we daar om 7 uur, zitten de meesten daar al met een drankje en bestelling gedaan. Everything is possible in India. Soep en naan krijg ik vrij snel.. Maar het drinken , Lassi, duurt weer lang. Ik wenk de ober. Komt die met de rekening!! Joh!!!! Ik moet mijn hoofdgerecht en drinken nog krijgen. Drinken krijg ik. Eten vragen,vragen,vragen.Wachten, wachten, wachten. Weer vragen, vragen, vragen, wachten, wachten. Ondertussen een bruilofts optocht bekijken met de geluidsinstallatie op aller hardst. 3 trommelaars erbij. Aan de overkant, dus heeeel goed te horen in ons hotel. Ondertussen komt de vraag wat ik ook alweer besteld had. Ik word niet goed!!!!!! En ik heb honger!!!!!!! Weer vragen, vragen, vragen. 5 minutes. Maar er komt nog steeds niets. Het liefst loop ik weg net als gistermiddag. Maar ik heb honger!!!!!! En ik word steeds chagrijniger en boos. Ik loop naar het bureau om nog eens te vragen. Sorry, sorry. Dat helpt, eindelijk komt mijn eten. En GVD. Het smaakt naar niks.K… Met afrekenen krijg ik excuses.It is my fault. Fijn die excuses, maar 2x zo’n grote fout en dan ook nog bij dezelfde persoon,dat kan echt niet. En geen compensatie. Ik heb het even helemaal gehad met de Indiase mentaliteit.Eigenlijk kunnen ze er ook niets aan doen. Ze zijn opgegroeid in chaos, ze leven in chaos,en hebben niets anders geleerd dan chaos. En zijn ook niet opgeleid voor de horeca. Ook meneer de baas niet. Maar ik heb het er wel even mee gehad.

Morgen vertrekken we naar Nepal.

Groetjes Gerrie