Kathmandu

Dag 25 Maandag13 maart 2023

Hoera, ben op tijd opgestaan. Moest ook wel ik wil G en J uitzwaaien, die vertrekken vandaag terug naar Nederland.

Goede vlucht en een spoedig herstel.

Wil naar Durban Square gaan, maar kom er achter dat de telefoon niet is opgeladen en heel laag staat. Oeps vergeten schakelaar om te zetten. Hoe dan??? Is al meer dan 3 weken gewoonte.

Dus eerst terug naar de kamer, telefoon eerst opladen.

Duurt een tijdje, ondertussen spelletje spelen. Niet verstandig, dat mondt uit in een gedeeltelijke Gerrietje.

Hup, hup op pad, het is al half 4.

Ik ga shoppen. Ik weet zeker waar de T-shirt winkel is. Ik loop, en loop door Asan. De locale wijk.

Dan kom ik daar op het plein en weet dat ik van het padje af ben (What else is new?)

Gelukkig heb ik het kaartje van de winkel, en vraag aan iemand de weg. Ja, precies wat ik al vermoedde. Ik moet terug naar de toeristenwijk.

Er staat een klein plattegrondje op het kaartje. En zo vind ik de winkel terug.

Ik heb Mark een paar dagen geleden foto's met afdrukken op T-shirts gestuurd en daar heeft hij zijn favorieten uit gekozen. Geen verrassing dus, maar kan niet misgaan. Al is het andere keren met vakantie T-shirts ook nooit misgegaan.

Maar nu had ik zelf een grote favoriet en kon niet goed inschatten of Mark dat ook mooi had gevonden vandaar. Ik had zelf een shirt uitgekozen met mijn favoriete Hindu God: Ganesha, met het olifantenhoofd.

Mark koos voor Boedha, wat me niet verbaasde.

Voor Hailey had ik er ook al één uitgekozen, ze hebben deze niet in roze, wordt het een ander kleurtje.

Nog tijd voordat ik ga eten, dus ik dwaal nog wat rond en kom bij een klein pleintje met een klein tempeltje, en een lange wand met alkoven, waar in elke alkoof een Hindoe God zit EN Boedha.

Wie zegt dat 2 geloven niet vreedzaam naast elkaar kunnen bestaan?

Er komen 2 jochies bedelen om money voor eten, ze hebben honger. Mooi niet, als je ze eten aanbiedt hoeven ze het niet. Behalve als het verpakt is, dan kunnen ze het verkopen.

Terwijl ik een foto maak, probeert het oudste jochie mijn rugzakje open te maken. Dan wordt ik kwaad. En foeter hem uit. Weg is ie.

Er zit niks waardevols in mijn rugzak voor hun. Mijn medicatie, water, toiletpapier, mintjes, bril ed.

Ik maak nog meer foto's, de jochies zijn terug met nog wat vriendjes, en even later vrouw met klein kind die ook om geld komen vragen.

Ik ben er klaar mee! Letterlijk (fotograferen) en figuurlijk ( bedelen).

Ik wandel verder en weet dat het restaurant New Orleans hier in de buurt moet zijn. Een man stelt de standaard vraag. Waar ik vandaan kom? Nice place. Of ik hulp nodig heb, of iets wil kopen?

No, thanks! Ik zie het restaurant al waar ik naar op zoek ben. Geen smoesje dit keer. Ik zie het ook echt verderop in de straat.

Het is nog licht en ik heb nog tijd. Dus ik wandel de straat in naar museum of Nepalese Grafts en Arts.

Iets om komende dagen eens binnen te kijken.

Ik kom bij luxe hotel, met prachtig aangelegde tuin. Dit is Kathmandu Guesthouse.

Heeft totaal niets weg van een Guesthouse, maar meer van een 5 sterren hotel.

Hier hebben ze dus ook het museum.

Ik loop verder het terrein weer af en bekijk daar wat winkeltjes.

Tijd om te gaan eten. Het is ondertussen ook weer gaan regenen en onweren.

Waarom naar New Orleans? Omdat ik daar gezien heb dat ze gegrilde zalm hebben. Maar die is duur!! Zelfs voor Nepalese standaarden, of eigenlijk niet. Dit moeten ze ook importeren vanuit Noorwegen. Logisch dus de prijs.

Ik ga voor een traditioneel Kathmandu 's gerecht met kip. Not to spicy.

En dan valt de stroom uit. Maar ze koken hier toch op vuur. Kaarsjes aan. En het smaakt weer lekkerrrrr.

Dat vind ik niet alleen, want ik hoor MIAUW. Bij mijn tafel zit een witte kat, die ook wel een stukje kip zou lusten. Even later begeleidt door een 2de kleinere witte kat. Als ik mijn eten op heb verdwijnen ze weer.

Indiaas en Nepalees eten is heerlijk, zolang het maar een beetje pittig is. Ik geniet nu weer van de Aziatische keuken. Was ik in India kwijtgeraakt.

In het semi-donker en door de plassen loop ik terug. Ik denk de weg terug te weten. Maar no.

Life safer Google Maps aan. En volgen. Ik voel me nergens onveilig, al vermijd ik wel kleine zijstraatjes zonder winkeltjes. Dan maar omlopen. Better safe then sorry. Gezonde boerenverstand gebruiken

Veilig en wel kom ik weer bij mijn "thuis".

Daar maak ik een praatje met Tony een Australiër die een dagtrip met Madan wil maken morgen.

Maybe I will come to?? Prijs delen. Lijkt me super.

Doen we.

Fijn weer een echt doel morgen.

Ik zoek mijn hoofdlamp en accupack op, want de stroom is nog niet terug.

Klaarmaken om naar bed te gaan. En met een fijn gevoel val ik in slaap

Groetjes Gerrie