Sydney dag 3

Goedemiddag allemaal.

Foto's, heb ik in Singapore geprobeerd, maar eentje van de meerderen is maar gelukt.
Hier in Sydney heb ik het nog niet geprobeerd, omdat dat veel tijd gaat kosten en ik moet tijd kopen. Zodoende helaas nog geen foto's.
Ome Hans, ik heb geen idee of je foto's naar mij toe kunt sturen op deze blog. Maar het kan altijd via e-mail. Nog bedankt voor de mooie foto van Nieuw-Zeeland. Ik kijk er heel erg naar uit om daar te zijn. Genieten van de natuur ipv de drukke stad. Na 4 dagen is het wel genoeg geweest.

Esther, jammer voor je. Maar de Merlion uit Singapore, en de boomerang uit Sydney heb ik al in de tas zitten voor jullie.

Gelukkig, eindelijk weg uit de brandende zon. Gisteren was het ook heet, maar regelmatig bewolkt en zelfs regendruppels.
Vandaag is het gloeiend heet. 28 graden vanochtend, ik denk nu wel meer. In de open stukken is dat heel heet. Ik zou bijna jaloers worden op het weer bij jullie. Bijna.

De hele nacht lekker doorgeslapen. Dat is lekkerrrrrr.
Probeer bij het kleine supermarktje hiernaast wat ontbijt te kopen.
Bakje noodlesoep daar zal ik het mee moeten doen. Terwijl ik water kook in de keuken van de hostel, wordt mij verteld dat ik bij de receptie ontbijt kan kopen.
Ik heb zelfs keuze uit 3 ontbijtjes. Ik ga voor de bacon en eggs, with a cup of tea.
Zo gezegd zo gedaan. Alles in een pannetje en bakken. Buiten op het terras mijn ontbijtje opgegeten.
Een nadeel, ik moet wel afwassen.

Ook te horen gekregen waar de supermarkt zit. Misschien als ik vandaag terug kom daar wat halen voor morgenochtend.

Vandaag ga ik een budget cruise maken door de haven, langs het Opera House. Ik neem de ferry naar Watson Bay. Heerlijk windje, mooi uitzicht. Goed toch?

Bij Watson Bay maak ik een wandeling langs de kust. En kom bij een zwemstrandje uit.
Dit is nu zwaar .loten dat ik alleen ben, kan ik niet even lekker zwemmen. Want ik heb,zoals het een echte toerist betaamd, mijn camera en portemonnee bij me. Baaaalen.
Het ziet er zo verlokkelijk en koel uit.
Brutalen hebben de halve wereld zeggen ze toch? Ik vraag de vrouw van het strandtentje of ik mijn camera en tas even bij haar kan neerleggen voor een dip in the water.
No worries mate. het kan!!!!1

Wauw wat is het water lekker koel. En wat is het heerlijk om weer een stukje te kunnen zwemmen.
Een klein minpuntje. In mijn achterhoofd klinkt de tune van Jaws.
Maar ook dat mag de pret niet drukken.
Nog een ijsje toe, en ik kan weer verder wandelen naar the South Head.
Dit is een noordelijk puntje van een zuidelijke landtong. En aan de overkant is the North Head, dit is een zuidelijk puntje van het noordelijke schiereiland Manly.
Samen vormen ze de "deurposten" van de ingang van de haven van Sydney.

Deze rotskust is ruig en hoog, een deel wordt the Gap genoemd. Dit is een favoriete plek voor jumpers. En dan bedoel ik niet de sportievelingen, maar de depressievelingen.
Gelukkig ben ik het sportieve type.
Alhoewel het water er wel verlokkelijk koel uitziet.

Terug bij de ferry duurt het nog 3 kwartier voordat deze komt. Gelukkig is er een bankje in de schaduw, waar ook nog eens een heerlijk windje waait. Ik val er waarempel van in slaap. Ik doezel zomaar even de tijd weg.

Terug in de city is het heet en ik bekijk onder de brug in de schaduw even een streetperformance.
Dan toch maar naar de Botanical Garden, dit schijnt erg mooi te zijn.
Erg mooi nog niet in het begin, wel erg warm. Er zijn grote open stukken waar je in de brandende zon moet lopen.
Het Government House is al gesloten.
Dan maar mooi terug, weg uit de hitte.
Eerst nog een stukje doorlopen naar de toiletten. Dat lucht op.
Ik wil terug naar de city, ergens naar binnen weg uit de hitte.
Uit de bomen om mij heen komt veel lawaai van vogels, denk ik. Ik zie 2 mensen foto's maken van de boomkruinen. Spannend.
Tot ik eens goed kijk. De bomen hangen vol trossen........ Vleermuizen!!!!! Wat een geluk hangt daar in de bomen, want volgens de Chinezen brengen vleermuizen geluk. Anders dan bij onze Westerse cultuur van Vampieren. Ik zit dichter bij China dus ik kies voor geluk.
Daar zal ik eens even mooi een graantje van meepikken. En ik blijf een tijdje onder de vleermuizen dralen. Natuurlijk ook om foto's te maken. De af en toe vliegende vleermuizen krijg ik niet te pakken met mijn camera. No worries, dan heb ik vast wel ergens anders geluk mee.

Nu ga ik echt uit de hitte. Vlakbij is het Custom House, daar zijn we gisteren met de gids geweest. Hier zit ook de bib met gratis internet.
Vandaar dat ik vandaag al vroeg mijn verhaaltje aan het schrijven ben.
Wat een vleermuisgeluk dat er een computer vrij was.

Als ik hier klaar ben, trotseer ik het vreselijke weer weer, en pak de ferry naar Pyrmont Bay en dan wandel ik naar de Fish Market.
Waar ik een vers vis maaltje probeer te vangen. Wish me luck!

Maar het is eigenlijk al te laat voor de fishmarket. Maar goed een stukje cruise de andere kant op gehad.

Ik ben teruggelopen richting Chinatown. Ik heb daar iets mee, ik weet niet wat.
Aangezien het vrijdag is, is het onderweg overal gezellig druk. De terrasjes zitten vol, mensen lopen in uitgaanskleding.

In Chinatown is het ook gezellig druk. In het voetgangersgedeelte staan er allerlei foodkraampjes op straat. Dit komt mij heel goed uit, kan ik van alles wat proeven en hoef ik niet alleen in een restaurantje te zitten.

Ik realiseer me nu pas dat ik helemaal geen lunch heb gehad, gewoon vergeten. Zou ik ziek aan het worden zijn?
Ik begin met een bakje heerlijke Dim Sum. Gestoomde Chinese heerlijke hapjes.
Ik ga gezellig op de trap van een winkelcentrum zitten met mijn bakje, bij andere gasten van dit gezellige buiten restaurant.
Ik raak aan de praat met het stel naast mij. Dit is een Duits stel en we schakelen over op Duits praten. Moet ik wel heel erg bij nadenken, ik denk van het Engels naar het Duits, dus soms gooi ik er wat Engelse woorden doorheen.
Maar no worries, zij verstaan ook prima Engels. Ze zijn op familie bezoek en gaan nog een week naar Tasmanie. Dat moet ook geweldig mooi zijn.

Ik lust nog wat en haal bij een ander kraampje een bakje met schelpjes in een sausje. Die smaken ook heel erg lekker. Nog een smootie als toetje en mijn buikje zit weer lekker vol.

Tijd om terug naar de hostel te gaan, en inpakken want morgen vertrek ik op tijd naar het vliegveld. Nog even de shuttle bus regelen, want dat ben ik vanochtend vergeten.

Bij de hostel aangekomen blijkt dat de organisatie van de shuttle bus al gesloten is. Dus pech gehad, ik zal morgen met de trein moeten.
Dat is maar 15 minuten lopen van hieruit. Wat ben ik blij dat ik op het laatst toch nog die trolleytas gekocht heb. Hoef ik niet met een grote rugzak te sjouwen. Jippie!!!

Nog even gepraat met Marilyn en haar dochter en e-mail adressen uitgewisseld.
Zou wel leuk zijn als ik ze in Nieuw-Zeeland weer zou tegenkomen.

Dan nog 1 nachtje slapen in Sydney en dan op naar far, far away Christchurch. Nou, far, far away.
't Is maar 3 uur vliegen hoor.
Piece of cake.

Groetjes vanuit down under Gerrie