3de dag Lima

maandag 14 juli 2014

Zo is het Anka een mens is nooit te oud om de salsa te leren.
En inderdaad Janny, wanneer moet ik dat in hemelsnaam nog doen.
No lo sé tambien (ik weet het ook niet)

Buenos días

Of eigenlijk Mal dïas.
Vannacht in mijn slaap de lamp op het nachtkastje omgestoten en deze is van glas dus roto (gebroken)
Cecilia vertelt mij later dat dit één van haar setje nachtlampen is. Afkomstig uit Italië. Nu voel ik me nog schuldiger.
Zij gaat een vriendin vragen, die in deze handel zit, of ze aan iets vergelijkbaars kan komen.
Het enige wat ik moet doen is navragen of dit onder de reisverzekering of de WA valt. Hoe dan ook, een nieuw setje gaat er komen.

En dat ik nog moe was, bleek vanochtend wel. Wekker gezet om half 7 en om 8:22 uur klopte Cecilia op mijn deur.
Oeps verslapen!!!!! Muy, muy cansado (erg, erg moe). Om 9 uur begint de les. Muy rapido douchen, eten, tanden poetsen en rennen naar de school.
Gelukkig is het niet ver weg. In 5 minuten rennen ben ik er.

Ik kom al hijgend en puffend de klas in. Waar ik de enige estudiante ben. Vandaar de 15 uur ipv 20 uur. Ik krijg eigenlijk prive les.
Er waren niet meer estudiantes op mijn niveau.
Aan de ene kant heb je alle aandacht en tijd voor jezelf. Maar het is niet zo gezellig. Que pena! Wat jammer!

Mi profesora llamada Carmen. (mijn lerares heet Carmen)
Aardige vrouw en ze legt het duidelijk uit als ik vragen heb.
We vliegen wel in een hoog tempo door de stof. Maar dat was ik bij Giovanna met de prive lessen ook gewend.
Maar hier heb ik alleen deze dag om mijn huiswerk te maken.
Hoezo sightseeing in Lima?

In de pauze krijg ik uitleg over de tour gastronomico. Klinkt geweldig, is ook geweldig. Maar ook hier ben ik de enige die dit wil doen.
Niet gezellig en muy caro (heel duur). Want ik moet voor mijzelf en de gids betalen.
Dus nee gracias!
Ik ga mijn eigen tour gastronomico wel maken. Ik ben al begonnen met Cecilia.
Ook biedt de school gratis een kookworkschop of een salsaworkshop aan.
Meeste stemmen gelden. Ik wil wel een salsa workshop.
We zullen zien.

Voor de lunch wil ik Criollo eten. Dit is fusion cuisine met Spaanse, Andes, Chinese en Afrikaanse invloeden. Klinkt goed hè?
Natuurlijk heb ik mijn reisbijbel bij me. The lonely planet!
Hier staat een barato (goedkoop), gemiddeld en duur Criollo restaurant in.
Wanneer ik de beschrijving lees is de eerste erg goed. De tweede nog beter, maar een beetje chique. En de derde muy chique.

Ik ben maar alleen en in een ietwat chique restaurant eten is erg ongezellig dan.
Dus kies ik voor de 1ste optie. Rincón Chami.
Van de school heb ik een goede kaart van Miraflores (mijn wijk) meegekregen. Dus is het zo gevonden. Mooi dat ik ook langs de goede bank kom om de rest van het lesgeld te pinnen.

Rincón Chami is vol, veelal locals. Er staan buiten al een paar mensen te wachten of ze naar binnen kunnen. Dat is een goed teken.
De camarrero (ober) wuift naar mij en steekt 1 vinger op.
Si, una persona. Daar is nog wel een plekje voor aan een langwerpige toog.
Gezellig ook nog tussen andere mensen zitten. En er zitten hier meerdere Peruanen alleen te lunchen. Dus ik voel me hier erg op mijn gemak.

Naast mij zit een jonge vrouw die een beetje Engels spreekt en ik vraag haar naar wat typische Criollo gerechten.
Ik kies voor een menu met rijst en 4 verschillende gerechtjes erbij.
En natuurlijk een glas chicha. Wat hier het meest gedronken drankje lijkt bij het eten. Is ook heerlijk!
Aan de overkant eten ze koude mosselen gevuld met groentes, wil ik ook als voorgerechtje. Dus ik vraag mijn buurvrouw wat het is.
En het is muy rico (erg lekker). Zo ook het hoofdgerecht.
Er staan ook heeeeerlijke postres (nagerechten) uitgestald. Maar dat doe ik niet.

Naast mij is een oudere vrouw komen zitten en begint een praatje in het Spaans. Zolang we het eenvoudig houden gaat dit goed.
Wordt het moeilijker is er aan de overkant een oudere vrouw komen zitten die kan vertalen. Zij heeft 28 jaar in de US gewoond/gewerkt.

Ik zie nu al de voordelen in het beetje Spaans dat ik kan.
Zoals gisteren vragen waar een bepaald restaurant zich bevindt. Of ik naar de toilet mag, waar deze is. Wat het eten/drinken is. Aangeven dat ik allergisch ben voor platano, kiwi en aguacante. Dat dit dus niet in het eten mag zitten. Sorry zeggen. enz. enz.
Kleine gezellig gesprekjes houden. Heel erg leuk.
De Peruvianen proberen je ook echt te verstaan en doen moeite om zich verstaanbaar te maken. Hetzij langzamer praten, andere woorden zoeken, of Engels te gebruiken al is het nog zo weinig.
De jongere generatie wil erg graag Engels leren. En doen daar ook erg hun best voor.

Na de lunch is het tijd om huiswerk te maken. Dat doe ik in een parkje in de buurt.
Parque 7 de junio. Ik ga in een cirkelvormige kuil zitten, waar verschillende andere mensen ook zitten. En er zijn veel katten die bij iedereen langskomen voor een knuffel of een warme schoot om op te slapen. Reuze gezellig.
Het is niet echt warm, maar met een vest aan is het goed te doen.
Als ik klaar ben heb ik tijd om wat aandacht aan de kat in mijn buurt te geven.
Die komt dan ook gezellig op mijn schoot liggen spinnen,zich wassen. En vervolgens rolt deze zich op om een dutje te doen.
Heb ik zelfs nog een huisdier gevonden hier in Lima. How good life can be!

Tijd om naar het chocolade museum te gaan. Peru is niet voor niets cacao bonen/chocolade producent.
Ze zijn hier bezig om de boeren ipv coca cacao te laten verbouwen.
Begint wel te werken. Heel goed.
Ik krijg uitleg over het maken van de chocolade van de boon tot het eindproduct en mag ook proeven.
Een groepje gaat beginnen met zelf chocolaatjes te maken. Dit blijkt te horen bij een workshop.
Er is een grote workshop van 2 uur. Dan doe je zelf het hele traject van boon tot chocolaatjes maken.
Of een kleine workshop van 45 minuten. Dan krijg je uitleg en ga je zelf chocolaatjes maken. Helaas is dat op bepaalde tijden en dit was de laatste groep.
Als ik deze week daar nog tijd voor heb ga ik dat zeker doen. Mjam, mjam.
Als troost neem ik een kop hot cacao a la Inca, dit is met chili. Smaakt heel goed.
En ik koop een doosje met 6 chocolaatjes om samen met Cecilia te proeven. Met chili, kokosnoot en amandelen.

Het is tijd om rustig terug naar "huis" te wandelen. En ik heb toch wel erge dorst. Te weinig gedronken vandaag. Daar gaan we wat aan doen.
In Frutas Grande. Een sapbar. Een heerlijk glas vers sap van verschillende soorten fruit. Daar kan geen vino tegenop.

Thuis heeft Cecilia Peruviaans homecooking gemaakt. Ook weer heerlijk.
Met als toetje chicha in mousevorm, uiteraard ook weer lekker.
Maar dat weten jullie. Eten is bij mij zelden niet goed/lekker.
Ik hou ervan om 's lands gerechten te proeven. Dat is één van de geweldige dingen van reizen.
Bij de thee nog een chocolaatje met amandelen en ik moet zeggen deze smaakt hemels, beter dan ik eerder gehad heb.

's Avonds komt er nog een vriendin van Cecilia op bezoek en ze laat haar zelf gemaakte sieraden zien van zilver. Dat is haar hobby,
De ketting die ze laat zien is erg mooi.
Ook hebben ze het chocolaatje met chili al geproefd en deze was erg pikant. Helaas heb ik geen derde om zelf te proeven, maar ik weet ze te vinden. Dus dat komt wel goed.

Buenos noches
Hasta manama
Saludos Gerrie