Rode Zee

3de dag. Rode Zee

Zondag 11-12-2022

Vroeg op vandaag. 7 uur ontbijt en om 8 uur komt de taxi mij halen.

Alle taxi's en busjes worden door de beveiliging gecheckt, of ze wel legitiem hier zijn.

Ik word keurig afgezet bij de boot. En wordt begroet door Khaled en Marieke.

Ze willen uiteraard mij brevet zien. Laat ik die nou nog op het hotel hebben liggen. Geen probleem. Morgen meenemen.

Uitrusting passen. Pas nog steeds in een L.

Maar geen diepte meter? Nope, alles gaat verder met de duikcomputer. Die krijg ik 1 te leen van hun.

We varen een stukje uit de kust, waar een aantal duikers een wrakduiken gaan doen op 30 m diepte.

Ik begin eerst rustig aan vandaag.

Ik heb Mustafa als buddy. En er gaan nog 4 advanced cursisten mee.

We duiken op Shaab Abu Galawa

Ik ben wel een beetje zenuwachtig. Ondanks lucht uit mijn vest zak ik niet verder dan net kopje onder. Dat wordt een duik naar beneden. Zo kom ik er ook. Volgende duik 2 kg meer meenemen.

Ik dacht zelf aan 12 kg. Maar zij vonden 10 kg genoeg. No boys, mother knows best.

Zodra ik onder water ben verdwijnen alle muizenissen. En voel ik me als een vis in het water. Heel rustig en zen zwemmen we naast het rif.

Maar ik schrik hier heel erg van. Zoooo troosteloos, weinig kleuren, veel dood koraal en daardoor ook weinig vissen.

Wat een verschil met jaaren geleden toen ik met de duikclub op de rode Zee was. Toen was het vol kleuren en allerlei vormen prachtig koraal. En dan de vissen! De één nog mooier dan de andere. Een grote variatie in kleuren, vormen en soorten.

En veeeeeeel. Echt alsof je in een giga aquarium zwom.

Toch blijft het duiken een heerlijke zen ervaring.

We zien een koraalduivel, een murene, papagaaivissen (één van mijn favorieten).

Maar triest om te zien hoe ze op de zanderige bodem hun kostje bij elkaar scharrelen. Ook zie ik vandaag iets nieuws. Een Eagles Ray.

Dit is geen rog, maar lijkt meer op een manta. Sierlijk "vliegt" deze ons voorbij.

Ook zien we grote trompet vissen, en 3 doctor fish. En uiteraard nog een variëteit aan andere vissen.

Langzaam gaan we via de hellende bodem steeds hoger, dus minder diep. Dit wordt een probleem voor mij. Door de te weinig kilo's begin ik naar de oppervlakte te drijven. Heb mijn vest al helemaal leeg geblazen. Dus op ademhaling laag blijven. Ook in verband met de 5 meter veiligheidsslot.

De dive master ziet mij moeite doen. En komt naar mij om niet vest leegte blazen.

Jaaa duh, dat heb ik zelf al gedaan. Ik ben niet onervaren. Hij heeft nog erg een kilo blok lood bij zich, die bij mij in de zak van het vest gaat. Ha, dar is een stuk beter.

Zou een niet te diepe duik voor de eerste keer zijn. Toch naar 26 m diepte gegaan en 45 minuten gedoken. En ik heb nog 70 bar lucht over. Dus ik kon nog wel even in ondieper water verder gaan

.

Maar plan je duik en duik je plan. Gouden regel van de duikers.

Nu weer warm worden in het zonnetje.

Tijd voor lunch. En die is goed . Met veel groenten.

Tijd om in het zonnetje te gaan liggen. Ik lig een paar minuten en daar is Mustafa. Met de briefing voor de volgende duik.

Dit wordt een stromingsduik op Masa Abu Galua.

Stroming is niet zo groot dat je niet hoeft mee te peddelen. Maar voldoende voor het extra steuntje in de rug.

Met 2 kg extra zak ik wel (zij het langzaam) naar beneden.

Nu zie ik verscheidene puffer fish die opgeblazen ons bekijken. Mustafa weet een steenvis in het zand te ontdekken. Knap hoor.

Ook hier veel kale plekken en dood koraal.

We zwemmen een stuk van de wand vandaan, naar een dropoff in de hoop daar wat grotere vissen te zien. Helaas je. Terug naar het rif.

Onderweg komen we nog 3 prachtige, grote wit met zwarte strepen vissen tegen. Ga nog uitzoeken hoe deze heten.

En langzaam stijgen we weer. Ik blijf nu tenminste op de goede diepte "hangen" zonder problemen.

Ik heb nog genoeg bar over om door te blijven duiken, maar daar is de boot weer.

Dus langzaam naar boven.

Ik ben 16,8 m diep geweest. En de duik heeft 50 minuten geduurd. En ik heb nog 90 bar over.

Voor de niet duikers bij 50 bar moet je naar boven. Ik had nog wel 3 kwartier op 5 meter door kunnen duiken.

Koud en dorstig ben ik als mijn pak uit is.

Daar is makkelijk wat aan te doen. Water is gratis genoeg aanwezig. En de zon even goed. Staat weer te stralen aan de hemel.

Wat een heeeeerlijk temperatuurtje.

Aan boord zijn 3 kleine kinderen van de schipper en zijn vrouw. Ook aanwezig in haar winterjas.

2 meisjes en de jongste een manneke.

De oudste dochter Jenna biedt mij een schaaltje zoete rijst met wat vruchten erin aan.

Nee gebaar ik, dat is voor jou. Maar nee, het wordt mij aangeboden. Geen van de andere duikers krijgt dit. Dus dit is privé eten van de schippers familie. Smaakt wel lekker Nu en het brengt herinneringen naar boven van vroeger thuis.

Wat lief!! En alleen omdat ik de kids voorheen wat aandacht schonk met Kiekeboe. En een praatje probeerde te houden.

Beetje gelukt. Oudste heet Jenna, dan komt meisje Renna en dan zoontje Aisa.

Op het voordek liggen allemaal kussens en daar schijnt het zonnetje volop. Lekker hier in het zonnetje liggen, oogjes dicht en snaveltje toe.

Maar daar is Jenna. Die komt een praatje maken. Eerst maken we schaduwdieren op de wand van de boot. Ik kan er maar 2 maken.

Ondertussen heeft Ingrid zich ook bij ons gevoegd. En Jenna gaat even weg en komt met een bordje fruit terug, lekkerrrr.

Ik probeer de fles challenge te doen..

Jenna vindt het vooral leuk on de fles op te gooien.

Kleine Aisa vind dit ook geweldig. En vrolijk doet deze kleine dreumes mee mee aan het gooi spelletje. Ook verlegen Renna komt er gezellig bij.

Op de matrasjes kan de challenge natuurlijk nooit slagen. Maar Aisa bewijst het tegendeel.

Voor Jenna maak ik het moeilijker zij moet de fles nu opgooien en vangen. Dit lukt haar steeds beter.

Onder het uiten van Hoppa wordt er enthousiast gegooid.

Aisa wordt wat overmoedige en begint de fles verder en harder te gooien. Ik rol de fles steeds terug, totdat hij dat ook begint te doen. Mooi zo

Je kunt me wat denkt hij. Gooien is veeeel leuker.

Ingrid gaat weg dan Jenna en langzaam verdwijnen ook de flesjes.

En kijken we met z'n drietjes over de rand naar het water.

Ik moet Aisa's truitje goed vastpakken om te zorgen dat die niet over de rand kukelt.

Hij brabbelt en wijst van alles aan.

Op een gegeven moment luister ik niet goed of zo, want hij slaat naar me. Boos pak.ik zijn handje en zeg NEE. Geen reactie van mama ook. Heeft ze het niet gezien of is dit normaal? Dit doet hij nog 2 keer. Mooi niet.

Ondertussen wil ik wel terug naar de groep maar ik hou Aisa nog steeds vast. Optillen en naar mama. Maar hij houdt de rand van de boot stevig vast. Ikke ben toch sterker.

Goed ook, want we zijn er al bijna.

Ik ben mooi opgedroogd, hoef me dus niet om te kleden. Kleren erover aan en van boord naar de taxi.

Die me moe maar voldaan weer "thuis" brengt.

Al vind ik het duiken nog zo ontspannend het kost ongelooflijk veel energie.

Heb een wijntje verdiend.

Lekker douchen.

En ja hoor! Net als toen ik gisteren op mijn kamer kwam. Gebeurt nu weer.

Ik steek de sleutelkaart in het vakje voor de elektriciteit en de TV gaat aan. Heel vreemd vond ik dat gisteren ook al. Toen had ik de TV uitgezet en de afstandsbediening op een tafeltje gelegd. Bij terugkomst lag deze op het nachtkastje. Nu gaat de TV weer aan. Afstandsbediening ligt nog wel op het andere tafeltje.

Gisteren kwam ik de schoonmaker tegen in de gang en zei ik vriendelijk dag tegen hem.

What roomnumber madam?

Even later kwam hij zich voorstellen en of hij de kamer goed had gedaan. Ja hoor..

Maar hij had stiekem op mijn bed TV gekeken. Vandaag weer.

Ik heb nu stiekem de afstandsbediening in het kluisje verplaatst. Dat hij tussendoor TV kijkt moet hijzelf weten, maar niet op mijn bed!.

Na een heerlijke douche heb ik een wijntje verdiend. Maar eerst boottrip naar eiland van donderdag afzeggen. Koraal is niet mooi meer. En aan het water hangen kan ik hier ook.

Maar ik kan het formulier niet meer vinden.

Receptie belt voor mij naar Hussein. Ik moet wel de ticket hebben om te annuleren. Ticket????? Het is gewoon een soort kassabon.

Bij de receptie navraag of iemand iets heeft gevonden en bij hun heeft ingeleverd. Nee. Ze kijken nog niet eens iets na. Zelfde vraag bij bar, winkeltje en restaurant. Niets.

Terug naar kamer alles nog maar eens doorzoeken.

Er ligt een plastic tas op de safe, deze is van het winkeltje. En ja hoor daar zit het in.

Terug laten bellen. Kan ik morgen aan hem geven. Hoe laat? 9 uur. Dan ben ik al weg. En dinsdag ook en woensdag ook.

Dan kan ik het bij de receptie afgeven en laat hij het geld bij de receptie achter. Is goed. In euro's graag.

Ik wil wel een envelop voor dat kleine kassabonnetje, anders raakt het mogelijk kwijt.

Nee, hoeft niet madam. Komt goed.

Nee ik wil een envelop. Ik kan net zo vasthoudend zijn als de eerste de beste Egyptische verkoper.

En dat werkt!!!

Eindelijk tijd voor mijn glaasje wijn. Zijn alle glazen op. Heb ik weer.

Eindelijk komen er weer schone glazen. All een longdrink. Krijg een vol glas wijn. Dat zijn er gelijk 2.

Buiten op een bank met de beentjes gestrekt probeer ik mijn boek te lezen. Kan nog geen halve bladzijde lezen zonder in slaap te vallen. Lekker aan toegeven en ogen dicht.

Word wakker, maak een praatje en het is diner time!

Ben al te laat om een tafeltje buiten te claimen. Binnen plaats zat.

Het is vanavond Arabic night denk ik. Alle toetjes zijn Arabisch. John veel baklava, en allerlei soorten koekjes. Dat zoek ik straks wel uit.

Voorgerecht salade. In de rij voor de hoofdmaaltijd. Vandaag pak ik wel 5 koekjes. Lekker amandelkoekjes. Maar het smaakt veel hetzelfde. Voor mijn beperkte smaakpalet dan.

Geen wijn of cocktail meer voor mij. Ik val zonder al spontaan in slaap.

Toch wil ik het verslag nog schrijven.

Zelfs met typen lig ik te knikkenbollen.

Stukjes bij beetje schrijf ik mijn verslag.

Het wordt ...........steeds moeilijker.

Tijd om te g a an ss l a p e n.

Sssssszzzzzzzzzzzzzzz