NZ dag 22 Op weg naar Rotorua

zaterdag 20-2-2010

Het is inderdaad een vol programma.
En leven in de groep wordt me ook langzam aan te veel. Maar ik heb straks weer rust in mijn hoofd en kan mijn eigen ding weer doen.

Wilma. Coromandel ga ik niet doen. Ik ga naar Far North. Naar Whangarei en misschien nog door naar Pahia (Bay of Islands). Ik ga daar in ieder geval nog duiken en misschien nog zeekayakken of een dagje een zeiltrip maken. En relaxen, rusten!!!

Op weg naar Rotorua gaan we naar het Vulkaanpark Orakei Korako. We moeten met een bootje oversteken en kunnen daar even rond kijken.
Ik vind het heel mooi. De stoom die uit de grond komt, de kleuren van zwavel en andere stoffen die een mooi schilderspallet opleveren.
Echt prachtig!
En van de rotte eieren geur heb ik niet zoveel last. Ik ruik het amper. Een klein voordeel van mijn slechte reuk.

In de middag gaan we naar de Waimangu Vallei. Hier zitten we wederom aan een tijdslimiet.
Heel jammer, want ik vind het zo mooi en ik loop in mijn eentje van de omgeving en de rust te genieten.
Jammer dat we hier niet wat langer kunnen blijven.

De vulkaan Tarawera heeft met een grote uitbarsting op 10 juni 1886 deze hele vallei verwoest.
Alle flora en fauna was dood. Wat overbleef was een kale, doodse vallei.
Bij de verschillende uitzichtspunten staan de foto's van na de uitbarsting. En kun je zien hoe het er nu uitziet. Wat een verschil!!!
Prachtig gewoon, die tegenstelling.
Het is groen en weelderig, de natuur heeft zich prachtig hersteld.

Ook hier komt er stoom uit de bergen, alsof de dwergen ondergronds een vuurtje stoken.
Hier is ook een meer dat de frying pan heet.
Ik zal hier maar oppassen, zodat de grote reus me niet kookt in zijn pannetje.
Dit meer is meer dan 50 graden heet, en je ziet en hoort het borrelen. Ook hangen de stoomwolken boven het water. Prachtig!!!

Verder loop je hier door het woud. En ik ben helemaal weg van de Ferns (de boomvarens) hier.
Op mijn gemakje observeer ik een koppel Fan Tails (vogeltjes met waaierstaart).
Maar ik kan niet te lang blijven stil staan bij al dit moois. We hebben een deadline, om de bus terug naar het beginpunt te halen.
Dus vooruit mars!!!

Op naar Rotorua, dat in een thermisch gebied ligt.
We verblijven in Rotorua Thermal Holiday Park.
En hebben vlug, vlug tijd om ons om te kleden, niet douchen geen tijd.
Want we worden verwacht bij een Maori avond/show/eten.
Staan we keurig bijna op tijd (een paar minuutjes te laat) is er geen bus. Oeps!!! Al vertrokken???
Komt de juffrouw van de receptie vertellen dat de bus wat verlaat is vanwege een flat tire. Excuses for this.

Uiteindelijk komen we toch aan in Mitai Maori village.
Het is een massale bedoening, met heel, heel, veel toeristen.
In grote tenten staan de eettafels klaar en krijgen we uitleg over de avond.
We gaan eerst kijken naar het eten.
Dit is een Hangi meal. Dat wordt gekookt in de grond op witheet gestookte keien en dan afgedekt om gaar te stomen.

Maar ondanks de heerlijke geuren en onze honger, krijgen we nog geen eten.

We moeten eerst welkom geheten worden door de Maori's.
In de bush komt een kano met warriors over het riviertje gevaren al chanting.
Dan gaan we naar het nagebouwde dorpje.
Waar krijgers en vrouwen ons al opwachten, voor de POHIRI (welkom ceremonie)
Uit de giga groep heeft 1 man zich vrijwillig aangemeld als onze algemene leider.
Hij staat dan ook in het dorp en de krijgers komen woeste kreten slakend, ogen uitpuilend, tong uitgestoken, intimiderend op hem af.
En leggen een takje op de grond.
Als deze wordt opgepakt, betekent dit dat onze "stam" in vrede komt.
Uiteraard is dit ook zo.

Dan zingen de vrouwen de KARANGA (vrouwen roep voor welkom)

De mannen dansen dan een HAKA.
Dit is een dans van kracht en intimidatie niet alleen om de gasten welkom te heten. Maar ze vooral te waarschuwen hoe sterk en klaar ze zijn, als we besluiten hun dorp aan te vallen.
Veel geroep, uitpuilende ogen en tong uitsteken.
PUKANA heet het uitsteken van de tong. En ze willen hiermee tegen de vijand zeggen: Het water loopt me in de mond en ik lik mijn lippen, want ik zal snel jouw vlees proeven.
Lekker hapje!!!

WHAI-KORERO (speeches of welcome)
Ook de gastchief moet een woordje zeggen.

HONGI: Neuzen. Neus en voorhoofd wordt tegen elkaar gedrukt 2x.
En de welkom woorden Kia Ora worden gesproken.
De hongi betekent vriendschap en het delen van breath of life.

Dan is het tijd voor fun.
Uitleg over diverse wapens, de gezicht tattoo's. En traditionele dansen en zang.

Dan is het tijd voor de HANGI maaltijd. Lekker.
Maar overal in NZ hebben we in de restaurants lang moeten wachten tot we eten kregen, of de volgende gang.
Hier moeten we voor we het weten weg van de maaltijd voor een avond wandelingetje in de bush.
De borden worden opgeruimd.
He, we hebben nog geen koffie/thee gehad. Toetje wordt gauw nog naar binnen geschrokt. En weer wegwezen.

Maori's denken ook. Gauw de tafels afruimen. Afschmincken en gewoon kloffie aan en naar huis. Genoeg primitief en vooral weer genoeg toeristen/aapjes gekeken.

Ma te kaihanga kotou e tiaki e manaaki i roto i nga haerenga katoa.
(Let de creator guide and protect you in all your travels)

Dat wens ik jullie ook allemaal

Groetjes Gerrie