Kathmandu

Dag 21 Donderdag 9 maart 2023

Kathmandu is de hoofdstad van Nepal. En heeft veel Hindoeïstische - en Boedistische tempels. En ook prachtige paleizen.

De mooiste paleizen zijn bij de 3 oude Koningssteden:

Kathmandu Durban Square, Patan en Bhaktapur.

De laatste is de mooiste volgens Wendy.

En daar gaan we vandaag naartoe.

Bhaktapur betekent city of devotees (stad van de toegewijden). Het is de kleinste stad van Nepal en de dichtbevolkste. Het is één van de 3 belangrijkste steden in de vallei van Kathmandu.

Deze stad staat op de lijst van werelderfgoed, Maar is nog een bruisende, levende stad.

Waar tot mijn grote verbazing brommers, en scooters over een stijle helling in- en uitrijden

En Wendy heeft (uiteraard) gelijk.

Het is prachtig. Er worden hier ook veel feesten/tradities gevierd en gefotografeerd.

Het is nog steeds Wedding Season. En we zien de ene na de andere mooie bruid na de andere nog mooiere bruid. Altijd in rode saris.

Maar 1 bruid heeft daar maling aan ( Good for you girl) en heeft een wit met gouden wijde rok en bekende navelhestje aan. Zonder de traditionele gezichts make-up en gezichts/hoofd juwelen. Gewoon haar stralende zelf met haar bruidegom in ook een licht pak.

Ze stralen en draaien rondjes op het plein voor de foto's.

Niet dat ik de traditionele bruidjes niet prachtig vind. Zeker weten van wel. Maar het is ook goed te zien dat het ook moderner kan, maar wel in de Nepalese/Indische stijl.

Later zien we hiervan ook dezelfde moderne styling in het rood.

Zou die stijl iets voor mij zijn ? Zien jullie me al lopen met mijn blote belly? Wel lekker comfortabel. Hahaha

Dit was de mode column. Nu over naar de prachtige gebouwen en prachtige stenen en houten voorstellingen.

Er is een prachtig koninklijk bad. Dat moet nog fantastischer zijn geweest in de hoogtijdagen. Daar zie ik mezelf wel badderen.

Er is zo veel en zo mooi, dat je niet weet wat je moet fotograferen.

Ik ben zo in mijn zone daar mee bezig dat ik niet in de gaten heb dat de groep niet meer op het plein is.

En er zijn tal van kleine zijstraatjes dat ik.niet weet waar ze gebleven zijn. Appen dan maar. Ja ik krijg antwoord, effe opzoeken op het plattegrondje wat we gekregen hebben. Niet te vinden.

Dan vraag ik het maar aan een suppoost/gids.

He will bring me. Jaaa, daar zie ik ze. Thank you and Namaste.

Ho ho toerist dat gaat zomaar niet. I help you, you help.me. Gratitude fee please. Gewoonte van het land. Ja sinds de toeristen komen wel.

Ik vertel hem dat het de Gewoonte in mijn land is dat je iemand helpt for free, Just beeing a nice person.

Maar toch kan ik niet zomaar weglopen. En graai uit mijn portemonnee de kleinste biljetten die ik heb. 2 x 5 npr. 7 cent. En wacht niet op zijn respons.

Weer aansluiting bij de groep. Waar Wendy net wil gaan koffie drinken. Komt goed uit, van al die stress moet ik plassen. En ik heb zin in lassi.

Deze wordt snel gebracht. Desiree en onze Belgische papa en dochter hebben voor mij een plekje vrij gehouden op het boven terras, met uitzicht op het plein.

Mijn lassi komt dit keer lekker snel. Opdrinken, Wendy vertellen van mij achterlaten, en dan ga ik beneden naar het plein.

Zij hebben hier al rondgekeken maar ik niet.

Hup op pad met mijn nieuwe camera. Zooo benieuwd hoe de foto's zijn geworden.

Thuis ga ik fotocursus doen. Zin in.

We gaan een smal straatje in en komen uit bij de Mona Lisa van Nepal

Het is de houten Peacock Window. Het dateert uit het begin van de 15de eeuw en is een prachtig voorbeeld van houtsnijkunst.

Het originele raam is niet meer helemaal intact. Maar een stukje verderop hangt een volledig intacte replica. Inderdaad erg mooi.

Hierna laat Wendy ons los om alleen op pad te gaan als we willen. Daar maken Desiree en ik en nog enkelen anderen dankbaar gebruik van.

We dwalen door kleine straatjes en over pleinen.

O heeft een wel heel erg kleine offerplaats gevonden.

Het is een klein plekje midden op straat op de grond. En die moet uiteraard ook op de foto. Ik ga dus languit op de grond liggen voor het kiekje. De oude dames die de boel staan te bekijken lachen zich rot om die gekke buitenlanders.

Ook zien we groepjes vrouwen ijverig breien met 4 naalden. Sokken, handschoenen en mutsen voor de winter.

We ontmoeten een gezin in feestelijke kledij met een 6 maanden oude baby. Hier wordt gevierd dat hij zijn eerste rijsthapje gaat eten.

We zien ook een familie in hun mooiste kleren. Zij vieren dat een jochie zijn shaving krijgt.

Compleet met traditioneel orkestje en dansende familie. Ik word ook uitgenodigd om mee te dansen, maar dit keer blijf ik als toeschouwer genieten.

En uiteraard de bruidsparen.

En Families die met orkest voorop zingend en dansend door de straten trekken, op weg naar de bruid.

Wij dansen mee naar de uitgang.

Terug bij het hotel belt de man van het hotel naar de bank voor mijn creditcard. Als we snel zijn kunnen we er met een taxi nog zijn voor sluitingstijd. Ik heb nummer en naam van onze hotel man. Hij legt haar uit war er gebeurd is, en zij gaat aan de slag met een aantal telefoongesprekken.

Het blijkt dat ik morgen bij een ander kantoor moet zijn. Tussen 12 en 1 uur zal mijn kaart daar zijn. Zal mij benieuwen. Heb niet zo'n vertrouwen in de Nepalese afspraken.

Terug in het hotel hebben we geen zin meer om nog weg te gaan. Vanavond is de laatste maaltijd voor de groep. Betaald door Sawadee, compensatie van slecht hotel in India.

Zelfs een rit met de bus en een 1ste drankje wordt ons aangeboden.

We gaan dineren in Nepali Chulo. Wat gehuisvest is in een 200 jaar oud Rana Paleis.

We krijgen hier een traditioneel Nepalees en Newari (authentieke inheemse bevolking) banquet.

EN voorstelling van traditionele dansen.

Na een paar lekkere voorgerechtjes, oa mo mo’s

En de Nepalese rijstwijn. UGHE Die is sterk.

Krijgen we HET bekende Nepalees hoofdgerecht. Dal Bhat. Linzen en rijst.

Met enkele bijgerechten. Oa. Kip curry, Nepalese spinazie, aardappels, pickles, groenten en wild zwijn. Lekker hoor. En zoals ze hier zeggen:

Dal Bhat 24 hour POWER.

Ondertussen komt er een Yeti op de dansvloer en gaat dan onze tafel langs om iedereen op het hoofd te kriebelen. Ook zijn vriend de Yak komt langs om te knuffelen. Hilariteit alom.

Toetje is uiteraard yoghurt met????? Kruidnagel. Lekker hoor.

Een waar feestelijke maaltijd als afscheid van Nepal. Voor de groep minus 3.

Ik blijf nog 2 weken en 1 dame is geopereerd en is haar galblaas kwijt. Dus dit echtpaar moet nog wat langer blijven. Gelukkig is alles goed gegaan en mag ze morgen weer naar het hotel.

Ik vind het toch wel heeeeel spannend om alleen achter te blijven. 2 weken is ook lang nu de 7 dagen weggaan voor de trekking niet doorgaat.

Gelukkig voel ik me volkomen veilig hier in Kathmandu.

Groetjes Gerrie