Haere mai (Welkom) N-Z dag 1 Christchurch

Goedemorgen allemaal.
Het is nu 8 uur als ik dit schrijf.
Dus tijd voor jullie om op te staan. Voor mij bijna tijd om weer te gaan slapen.

Sylvia, ik heb me geen moment bang, of bedreigd gevoeld. Niet in Singapore en ook niet in Sydney.
In Singapore is het tot laat in de avond gewoon net zo druk als overdag.
Waar ik wel goed op let is zakkenrollers. Mijn geld en papieren draag ik in een portemonee onder mijn kleren. En mijn tas laat ik nooit zomaar ergens staan.
Het strandtentje was een uitzondering. Maar soms moet je ook gewoon de mensen vertrouwen.

Zaterdag 30 januari 2010

Het vliegtuig naar Christchurch zou om 10:15 uur vertrekken. Nou dit wordt tegen 12:00 uur. Dat betekent dat ik in Christchurch niet echt veel tijd meer heb om rond te kijken vandaag. Jammer. Het is 3 uur vliegen en een tijdverschil van 2 uur.
Dus als we in Christchurch aankomen loopt het al tegen vijfen.
Dan moet ik nog mijn bagage ophalen en door de douane. Net als in Australie zal dit wel lang gaan duren.
Een klein vliegveld in verhouding met Singapore. En ze zijn erg streng bij de douane vanwege invoer eten, plant, zaden ed.

Ik vlieg dit keer met Emirates Airlines. Die hebben wel meer beenruimte dan Singapore Airlines.
Ik heb weer geen raamplaats, maar een gangpad stoel in een rijtje van 2
De man naast mij heeft normaal een gangplaats, dus hij wil wel ruilen. Dit is een win-win situatie.
Des (de buurman) en ik raken aan de praat. Hij woont in Christchurch en gaat voor 2 weken terug na 3 maanden in Saoedi Arabie te hebben gewerkt.
Na de vakantie weer 3 maanden en dan gewoon weer thuis werken.
Hij heeft een Nederlandse schoondochter. Morgen trouwt zijn nicht en over 6 dagen trouwt zijn zoon. 1 van de 3 zonen.

Deze zoon heeft in 1 jaar met een skateboard van Japan naar Europa gereisd en heeft het wereldrecord skateboard afstand/reizen.
Ik heb het adres van zijn blog gekregen, misschien kijk ik daar eens op als ik thuis ben.
Voor hem was het niet moeilijk om in Japan te reizen, hij spreekt vloeiend Japans.

Ondertussen zijn we geland in Nieuw-Zeeland.
HAERE MAI in AOTEAROA = Welkom in het land van de lange witte wolk.
Ik ben nu eindelijk aangekomen in het land far, far away. Waar ik nog 2 dagen alleen reis en me dan bij de groep aansluit. Om dit prachtige land te gaan verkennen.

Des stelt voor, dat als er plaats in de auto over is, ze mij wel naar het hotel kunnen brengen. Dat zou helemaal geweldig zijn.
Hij weet niet wie er allemaal op het vliegveld zullen zijn om hem op te halen.
Er blijkt nog plaats te zijn voor mij, en ik kan een lift krijgen naar het hotel.
Zijn zoon en toekomstige schoondochter komen hem ophalen. Zij woont bij haar ouders, hij woont bij haar broer. En na het trouwen weten ze nog niet waar ze gaan wonen. Ze hebben nog geen eigen woonplek.
Maar eerst huwelijksreis.
En in april gaan ze toch naar Japan, Hij gaat daar verder Japans studeren en zij studeert ook Japans. En dan zien ze wel weer verder.
How easy can life be?

Ik logeer in the Riccarton Village Inn. Een hotel in de buitenwijk van Christchurch. En wat een luxe ik heb een 3 persoonskamer helemaal voor mij alleen. Tegen SNP-groeps tarief.
Dat had ik met ze afgesproken via e-mail.
Ik heb voor dit hotel gekozen, omdat dit ook het hotel is waar overmorgen de SNP-groep aankomt en we hier dan met z'n allen een nacht verblijven.
Ik kan morgen mijn grote bagage hier stallen.
Hoef ik alleen mijn dagrugzak mee te nemen voor mijn bustrip naar Kaikoura, waar ik morgennacht slaap.

Ondertussen is het half 9 heb ik honger en slaap. Ik ga zo naar het dichtsbijzijnde restaurant (een thai-restaurant) om een hapje te eten en dan naar bed.
Morgen ga ik in Christchurch rondkijken en dan in de middag op de bus naar Kaikoura.

Werk ze allemaal. Tot morgen